رودخانهٔ خروشان - THE REVER WILD

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : دیوید فاستر و لارنس تورمن
کارگردان : کورتیس هنسن
فیلمنامه‌نویس : دنیس اونیل
فیلمبردار : رابرت السویت
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گلداسمیت
هنرپیشگان : مریل استریپ، جوزف مازه‌لو، دیوید استراتئرن، کوین بیکن، جان رایلی، بنجامین برات، ویلیام لاکینگ
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۸ دقیقه


ـ ̎گیل̎ (استریپ) و ̎تام̎ (استراتئرن) با وجود تنش و اختلافات زناشوئی، به عنوان هدیهٔ تولد پسر نوجوان‌شان، ̎رورک̎ (مازه‌لو) او را به یک مسافرت روی یک رود خروشان در کلرادو، محل تولد ̎گیل̎ ببرند. ̎گیل̎ ـ که خود قبلاً مربی قایق‌رانی بوده ـ به همراه پسرش در حال رفتن هستند که ̎تام̎ در آخرین لحظات به آنان می‌پیوندد. در سفر روی رودخانه، قایق دیگری با سه مرد، ̎وید̎ (بیکن)، ̎تری̎ (رایلی) و یک راهنما در کنار آنان است. راهنما ناپدید می‌شود اما دو مرد دیگر با آنان دوست می‌شوند. ̎وید̎ نظر ̎رورک̎ را به خود جلب می‌کند، اما هرچه می‌گذرد ̎تام̎ و ̎ گیل̎ بیشتر نسبت به سرنشینان این قایق مشکوک می‌شوند. سرانجام وقتی می‌خواهند جدا شوند و به راه خود بروند، ̎وید̎ آنان را با اسلحه تهدید می‌کند. در واقع ̎وید̎ و ̎تری̎ با یک ساک پر از پول دزدی قصد فرار از طریق رودخانه و خروج از ایالت را دارند. آنان ̎گیل̎ را وا می‌دارند که قایق را هدایت کند. ̎تام̎، فرار می‌کند و ̎وید̎ تصور می‌کند که با تیز او را کشته است. طی مسیر رودخانه بالاخره ̎تام̎ با کمک سگ خانواده قایق را متوقف می‌کند. ̎گیل̎، ̎وید̎ را می‌کشد و پلیس ̎تری̎ را دستگیر می‌کند. خانواده دوباره به هم پیوند می‌خورد.
ـ کوشش هالیوود برای زنده کردن آن ̎نوع̎ اکشن‌های سالم، خانوادگی و بدون خشونت و آدم‌کشی و خون‌ و خونریزی، با بزرگداشت بنیان خانواده و دفاع از سلامت و اعتبار دادن به نقش پدر و فرزند ... که والت دیزنی در سال‌های دههٔ ۱۹۵ در ساختنش شهرت داشت... بسیار ملاحظه کار، سبک و با آدم‌های متوسط ̎بد̎ و آدم‌های متوسط ̎خوب̎ و سگ‌ شجاع و پیروزی و سلامتی که در انتهای یک مسیر ـ اینجا یک رودخان، به جای جاده‌ای پر خطر ـ وجود دارد و البته با دریغی برای پایان کار (اندکی تلخ) بازیگر محبوب و خوبش قریحهٔ نیمه دوم دههٔ ۱۹۷۰ و نیمهٔ اول ۱۹۸۰، خانم استریپ و بسیار دور از آن جذابیت و درخشش شکارچی گوزن (مایکل چیمینو، ۱۹۷۸)، انتخاب سوفی ( آلن ج. پاکولا، ۱۹۸۲) و دلزدگی (مایک نیکولز، ۱۹۸۶).