سحرگاه - Red Dawn

سال تولید : ۱۹۸۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : بازفیت‌شانس و باری بکرمن
کارگردان : جان میلیوس
فیلمنامه‌نویس : کوین رنولدز و میلیوس، برمبنای داستانی نوشته رنولدز
فیلمبردار : ریک ویت
آهنگساز(موسیقی متن) : بازیل پولدوریس
هنرپیشگان : پاتریک سوایزی، چ. توماس هاول، چارلی شین، دارن دالتن، جنیفر گری، براد سویج، داگ توبی، بن جانسن، هاری دین استنتن، ران اونیل و ویلیام اسمیت.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه.


زمانی در آینده نزدیک. سرخ‌ها به ایالات متحد یورش می‌برند. از جمله در یکی از شهرهای کلرادو، جتربازهای روسی، کوبائی و نیکاراگوئی کنار یک دبیرستان فرود می‌آیند و دانش‌آموزان و معلمان را دستگیر می‌کنند. عده‌ای از دانش‌آموزان، از جمله «جِدا کرت» (سوایزی) و برادرش، «مت» (شین) به سمت کوه‌ها فرار می‌کنند تا گروهی چریکی را برای مبارزه علیه اشغالگران - که حالا کنترل تمام شهر را در اختیار گرفته‌اند - تشکیل دهند. آنان پس از ماجراهائی به موفقیت‌هائی دست پیدا می‌کنند. اما سرانجام طی عملیاتی هوائی قلع و قمع می‌شوند و تنها «جد» و «مت» زنده می‌مانند. با این همه، دو برادر در آخرین یورش، بخش عظیمی از نیروهای دشمن و از جمله رهبران آنان را از پای در می‌آورند...
* با نگاهی به فیلم‌های دیگر میلیوس، می‌توان به جرأت گفت که او با ساختن سحرگاه سرخ استعداد خود را هدر داده است. فیلم، بسیار ساده و کلیشه‌ای است و داستان را می‌شود از همان ابتدا حدس زد: از نماهای آغازین، که خیابان‌های آرام و خالی را در اول صبح‌ نشان می‌دهد؛ از مجسمه یک تک تفنگدار که روی پلاک آن از شجاعت سربازان خدمت کرده در کوبا (طی جنگ اسپانیا - آمریکا) تمجید شده؛ از معلم سیاه‌پوستی که به کودکان سفیدپوست درس می‌دهد - تا تأکید شود حق، سیاه و سفید ندارد - و از موضوع درس معلم، که از جنایت‌ها و وحشیگری‌های چنگیزخان و مغول‌ها می‌گوید. میلیوس از مؤلفه‌های استاندارد در فیلم‌های مربوط به جنگ جهانی دوم و اشغال کشورها استفاده می‌کند تا درون مایه‌ای سیاسی را به شیوه‌ای سهل‌انگارانه و پیش پاافتاده، و سرشار از قهرمانی‌های بچه‌گانه و احساسات معصومانه - از طریق تکرار مداوم «جمله دوستت دارم» از دهان شخصیت‌ها - به تصویر بکشد. ‌