همه استادان «خداداد»

تمام شد، یك مربی دیگر هم از رأس كادر فنی ابومسلم كنار رفت تا صحبت از حضور یك مربی دیگر شود؛ یكی كه زیر دست خداداد كار كند و هرچه او گفت، بگوید چشم؛ یكی كه تحمل داشته باشد در زمین تمرین خداداد را با لباس ورزشی ببیند كه مشغول تمرین دادن تیم است.حالا نوبت یك مربی جدید است.
یك تازه نفس آماده كه بتواند چند ماه در كنار مدیر سازمان فوتبال ابومسلم دوام بیاورد و تا زمانی كه جای خود را به نفر بعدی بدهد، با خداداد مدارا كند.می گویند گزینه اصلی محمد مایلی كهن است؛ استاد سابق خداداد. دقیقاً مثل ۲ استاد پیش. خداداد هم با این قضیه صددرصد موافق است. اصولاً خداداد با همه چیز و همه كس موافق است. او با اكبر میثاقیان هم موافق بود، همان طور كه با مهدی قیاسی هم صددرصد موافق بود!
خوبی خداداد این است كه اصلاً سیاسی كار نیست و حرف دلش را رك می زند. او كه قدرت خوبی برای تشخیص میزان كارآیی مربیان داخلی و خارجی دارد و با یك نگاه مربیان را شناسایی می كند، خودش از نعمت صراحت لهجه برخوردار است و حرف هایش را رك و پوست كنده بیان می كند. بنابراین وقتی می گوید با«حاج مایلی» هیچ مشكلی ندارد و به او احترام می گذارد، منظورش را كاملاً درست بیان كرده است.
او همان خدادادی نیست كه قبلاً با مایلی كهن مشكل داشت. او همان خدادادی نیست كه پیش از این بحث های زیادی پیرامون ذخیره بودنش در تیم ملی مایلی كهن مطرح می شد. آن خداداد شخص دیگری بود. آن شخص، خداداد زمان بازیگری بود در حالی كه این خداداد كه از دوستی و ارادت با مایلی كهن حرف می زند، خداداد زمان مربیگری... ببخشید خداداد زمان ریاست سازمان فوتبال ابومسلم است.
اكبر میثاقیان و خداداد عزیزی ۲ پادشاه بودند در یك اقلیم. حضور همزمان این ۲ نفر در ابومسلم امكان پذیر نبود؛ خاصه اینكه هر ۲ خواهان یك چیز بودند و آن تصمیم گرفتن به عنوان نفر اول بود.ناصر شفق با یك تیر ۲ نشان زد و هر ۲ نفر را به عنوان نفر اول برگزید؛ خداداد نفر اول باشگاه بود و اكبر نفر اول كادر فنی. اما نشد!
اختلاف سلیقه این ۲ نفر بر سر همه چیز ( از نحوه پوشش بازیكنان تا نحوه تمرینات تیم، از نحوه غذاخوردن بازیكنان تا مباحث ویژه نقل و انتقالات) باعث شد عمر همكاری مشترك این ۲ نفر كوتاه باشد.میثاقیان پس از پیروزی ناپلئونی مقابل پرسپولیس غزل خداحافظی را سر داد و از تیم كنار رفت تا به خیال خود، چند روز بعد با قدرت و درمیان استقبال بی شمار هواداران، مثل یك سردار فاتح به ابومسلم بازگردد.اما استقبال خداداد از این قضیه و انتخاب مهدی قیاسی به عنوان سرمربی تیم، تمام نقشه های اكبر اوتی را بر هم ریخت.
قیاسی علاوه بر اینكه قبلاً مربی خداداد بود، از فاكتوری بهره می گرفت كه میثاقیان از آن بی بهره بود. قیاسی بیشتر از میثاقیان به شاگرد خود اعتماد داشت به اندازه ای كه دست شاگرد خود را در همه چیز از جمله نحوه تمرین دادن، انتخاب ارنج اصلی، ایجاد تغییرات در تركیب و اتخاذ تدابیر فنی در بین ۲ نیمه باز گذاشت.البته «اعتماد» بی شائبه قیاسی عمر مربیگری ایشان را چند روز بیشتر كرد اما ظاهراً این اعتماد هم به اندازه كافی جواب نداد چرا كه خداداد در پی جذب سومین مربی است!
میثاقیان تنها یك بازی سرمربی ابومسلم بود. قیاسی كه بیش از نفر قبل با خداداد همكاری كرد هم نتوانست بیش از ۱۳ بازی دوام بیاورد. حالا ظاهراً نوبت به محمد مایلی كهن رسیده كه جای ۲ نفر قبلی را پر كند اما با شناختی كه از مایلی كهن داریم، بعید می دانیم عمر همكاری این ۲ نفر به یك ماه هم برسد. البته اگر وی حاضر شود به مربیگری در ابومسلم تن در دهد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی