آنچه اوباما و مک‌کین فراموش کردند

باراک اوباما نامزد دموکرات رقابت‌های انتخاباتی ایالات متحده به مدت سه سال در نقش رئیس کمیته مددکاری در مناطق جنوبی شهر شیکاگو در خدمت طبقه ضعیف و مستمند کشورش بوده است، بنابراین بیش از هر سیاستمدار دیگری با فقر عجین شده با زندگی روزمره همشهریانش آشنایی دارد.
اوباما شاید تنها کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در نیم قرن گذشته باشد که می‌داند فقر تا چه اندازه در جامعه به ظاهر مرفه کشورش رسوخ کرده است. سناتور دموکرات به خویی می‌داند که در یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان ۳۷ میلیون نفر روزانه با فقری عجیب و غیرقابل تصور دست و پنجه نرم می‌کنند.
رقمی که بسیار بالاتر از آمار جمعیت فقرای کشورهای مرفه اروپایی است. با این وجود ستاد انتخاباتی باراک اوباما هم تمامی تمرکز خود را بر کاهش مالیات طبقه متوسط متمرکز کرده است. بدین‌ترتیب اوباما هم که با خون و پوست خود فقر هموطنانش را چشیده است به راحتی از کنار پدیده‌ای به نام فقر عبور می‌کند و کمیته انتخاباتی او هم برنامه مشخصی برای مبارزه با فقر در سر ندارد. به نظر نمی‌رسد که این بی‌توجهی این معنای تلویحی را در بر داشته باشد که اوباما هم سیاستی برای کمک به فقرا در چنته ندارد.
به وب‌سایت تبلیغاتی او که سری بزنید به بخشی می‌رسید با عنوان اولویت‌های انتخاباتی. کلمه فقر در این بخش خودنمایی می‌کند. در همین قسمت است که کاندیدای دموکرات راهکارهای خود برای مبارزه با فقر دامنگیر هموطنانش را به تصویر کشیده است. راهکارهایی نظیر افزایش حداقل حقوق طبقه مستمند، ساختن شهرک‌های مسکونی در حومه شهر که می‌تواند گامی مثبت در کاهش رقم بالای فقر در این کشور باشد. پس از تامین نیازهای اولیه نوبت به حمایت از کودکان و کمک به برخورداری آنها از آموزش خواهد رسید. در این مرحله از کار، استراتژی کاندیدای دموکرات بر پایه آموزش‌هایی مبنی بر جلوگیری از رواج جرم و جنایت در میان نوجوانان طبقه فقیر است.
همزمان به سایت کاندیدای جمهوریخواه جان مک کین که سر بزنید هیچ خبری از گزینه‌ای به نام فقر نیست. البته کاندیدای جمهوریخواه ترجیح داده است به جای ارائه راهکارهایی برای مبارزه با فقر برنامه‌هایی برای پیشرفت فناوری فضانوردی کشورش ارائه دهد! سوال اما اینجاست که چرا باراک اوباما در تمامی سخنرانی‌های خود از کنار مقوله‌ای به نام فقر که تا این اندازه با آن مانوس بوده است، به راحتی می‌گذرد؟ مقوله‌ای که می‌تواند با تمسک به آن به راحتی برتری خود نسبت به رقیب جمهوریخواهش را به تصویر بکشد. حقیقت شاید بر این پایه استوار باشد که باراک اوباما چندان به آرای طبقه متوسط فکر نکرده است.
شاید هم کاندیدای دموکرات این رقابت‌ها مطمئن است که طبقه فقیر بی‌توجه به سخنان او به‌طور سنتی به نامزد دموکرات‌ها رای خواهند داد. اوباما یک گام دیگر که‌ بردارد به این واقعیت پی‌خواهد برد که رای دهندگان مستقل آمریکایی که به طبقه متوسط این جامعه تعلق دارند بسیار بیش از آنکه به شعارهای کاندیداها در خصوص مبارزه با فقر گوش دهند به راهکارهای آنها برای افزایش موجودی کیف پول‌های خود فکر می‌کنند. در سطحی کلان‌تر زمانی که رای‌دهندگان آمریکایی به طبقه فقیر موجود در این جامعه میلیونی فکر نکنند، بی‌توجهی به مقوله‌ای به نام فقر در سطح جهانی هم چندان تعجب‌برانگیز نخواهد بود. چندان دور از ذهن نیست که جان مک‌کین یا حتی باراک اوباما راهکاری برای مبارزه با فقر جهانی هم ارائه ندهند. در مرحله مبارزه با فقر جهانی هم باز این اوباما است که برگ برنده را در اختیار دارد.
پدر او مردی سیاهپوست است از کشوری فقیر به نام کنیا. آنجا که مردمانش با واژه‌ای به نام فقر بیش از هر کلمه دیگری مانوس هستند. نامزد دموکرات این رقابت‌ها برنامه‌ای هم در ذهن دارد برای مبارزه با فقر جهانی.
بر اساس طرح باراک رقم کمک‌های خارجی ایالات متحده تا سال ۲۰۱۲ به ۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید. این مبلغ در راستای کمک به ثبات اقتصادی کشورهای فقیر و البته کمک به رشد کشورهای قاره سیاه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
زمانی که سناتور جو بایدن به عنوان معاون اوباما در مناظره‌ای رودرروی سارا پی‌لن معاون کاندیدای جمهوریخواه قرار گرفت، باز هم مقوله کمک‌های خارجی ایالات متحده به کشورهای فقیر مطرح شد. زمانی که از بایدن پرسیده شد قرار است با مبلغ ۷۰۰ میلیارد دلاری که به جامعه آمریکا تزریق خواهد شد چه کنید؟بایدن تنها به افزایش مبلغ نقدینگی کمک‌های خارجی اشاره کرد. جان مک کین اما در طول یک سال مبارزه انتخاباتی هرگز به مبلغ خاصی برای کمک به کشورهای فقیر اشاره نکرد.
عراق و تلفات ارتش ایالات متحده در طول پنج سال جنگ بی‌امان در این کشور همواره محور سخنان هر دو کاندیدا را تشکیل داده است. اما هیچ کدام از این دو سناتور در سخنان خود به تلفات شهروندان غیرنظامی عراقی اشاره‌ای نکردند. سارا پی‌لن در مناظره خود با بایدن، اوباما را به دلیل گفتن یک جمله در حمایت از شهروندان غیرنظامی در افغانستان مورد حمله قرار داد. آن جمله معروف اوباما که گفته بود: «همه آنچه که ما در افغانستان انجام می‌دهیم بمباران روستاها و کشتن شهروندان غیرنظامی است.»
پی‌لن این اظهارات رقیب را بی‌پایه و اساس و مسخره خواند. معاون جان مک کین در پاسخ به اوباما گفت:آنچه که ما در افغانستان انجام می‌دهیم نه کشتن شهروندان غیرنظامی که ریشه‌کنی تروریسم است. ما در این کشور به دنبال تضمین بقای دموکراسی هستیم. بی‌شک کشتن شهروندان غیرنظامی همه آنچه نیست که ارتش ایالات متحده و همراهانش در قالب نیروهای ناتو در افغانستان انجام می‌دهند. اگر هم منظور اوباما نادیده گرفتن تلاش‌های ارتش کشورش در افغانستان است، بی‌شک این اشتباه سهوا انجام گرفته است. اما نکته تعجب‌برانگیز اظهارات پی‌لن در حمله به اوباما بی‌توجهی مبرهن و آشکار او به شهروندان غیرنظامی است که روزانه جان خود را بر اثر حملات هوایی جنگنده‌های آمریکایی از دست می‌دهند. پی‌لن مهر انکار بر حقیقتی می‌کوبد که حتی رئیس‌جمهوری افغانستان هم بارها نسبت به وقوع آن ابراز نگرانی کرده است. در ماه آگوست بود که کشته شدن ۹۵ شهروند غیرنظامی- از جمله ۵۰ کودک- در افغانستان و بر اثر حمله اشتباه جنگنده‌های آمریکایی خشم کرزای و انتقاد شدیداللحن او را به دنبال داشت. چالش دیگر پیش‌روی اوباما و مک‌کین بحث تغییرات جوی است.
در این مقوله دیدگاه‌های طرفین بی‌شباهت به هم نیست. هر دو نامزد این رقابت‌ها به دنبال کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۵۰ هستند. اوباما کاهش ۸۰ درصدی را ایده‌آل می‌داند و این در حالی است که مک‌کین به کاهش ۶۰ درصدی هم رضایت می‌دهد. از آنجا که رئیس‌جمهور آتی ایالات متحده در بهترین حالت و در صورت انتخاب دو دوره پشت سر هم در سال ۲۰۱۶ کاخ سفید را ترک خواهد کرد، اختلاف در آمار و ارقام اهمیت چندانی نخواهد داشت.
● فقر در آمریکا
نتایج بررسی‌های انجمن ملی شهرهای آمریکا نشان می‌دهد که ۹۰درصد مقامات شهری آمریکا معتقدند در دهه گذشته میزان فقر در شهرهایشان بالاتر رفته یا حداقل تغییری نکرده است. یک‌سوم شرکت‌کننده‌ها در این نظرسنجی هم فقر را مشکل جدی و وخیم شهرهای خود خوانده‌اند. گزارش رویترز حاکی است که با گذشت چهار دهه از اعلان جنگ علیه فقر در آمریکا در سال ۲۰۰۸ نرخ فقر به ۳/۱۲ درصد رسیده است که در مقایسه با ۲/۱۴ درصد سال ۱۹۶۷ تنها ۲ درصد کمتر می‌باشد. براساس این گزارش رهبران شهرداری‌های آمریکا معتقدند که دولت‌های فدرال محلی باید برای کاهش فقر اقدام کنند.

پیتر سینگر
ترجمه: سارا معصومی
پیتر سینگر پروفسور زیست‌شناسی در دانشکده پرینستون است. او نویسنده کتاب‌های آزادی حیوانات، نظام اخلاقی عملی، یک جهان و رئیس‌جمهور خوب و بد است. سینگر در حال کار روی کتابی در خصوص فقر جهانی است.

منبع : روزنامه کارگزاران