دلاورانِ شانگهای - SHANGHAI KNIGHTS

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : گَری باربر، راجر برنباوم و جاناتان گلیکمن
کارگردان : دیوید دابکین
فیلمنامه‌نویس : مایلز میلار و آلفرد گاف، برمبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط خودشان
فیلمبردار : ایدریان بیدل و هاروی هریسن
آهنگساز(موسیقی متن) : رندی ایدلمن
هنرپیشگان : جکی چان، اوئن ویلسن، فان وونگ، آرون جانسن، ایدان گیلن، تام فیشر، دانی ین و آلیور کاتن
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه


̎چون وانگ̎ (چان) که روزگاری در خدمت گارد سلطنتی چین بوده، حالا کلانتر کارسن‌سیتی شده و در همان حال، ̎روی اوبانن̎ (ویلسن) سارق قطار و هم‌کار سابق او با پیشخدمتیِ رستوران در نیویورک و نوشتن داستان‌هائی عامه‌پسند براساس ماجراهایشان، لقمه نانی به چنگ می‌آورد و زندگی‌اش را می‌گذراند. اما هنگامی که ̎وانگ̎ باخبر می‌شود که پدرش به‌دست راهزنانی که وارد کاخ پادشاهی شده و مهر سلطنتی را دزدیده‌اند، به قتل رسیده، تصمیم می‌گیرد جنایتکاران را به دام بیندازد و تحویل عدالت دهد. ̎لین̎ (وونگ) خواهر ̎چون̎ پی برده که قاتل‌ها به لندن گریخته‌اند و از این‌رو، ̎وانگ̎ به لندن می‌رود و به اتفاق ̎اوبانن̎ با او ملاقات می‌کند. در حالی‌که ̎وانگ̎ و ̎لین̎ ـ که مهارتش در ورزش‌های رزمی دست‌کم از برادرش ندارد ـ دنبال مجرمان می‌گردند، باخبر می‌شوند که ̎لرد راتبون̎ (گیلن) ـ که در فکر آن است که راه رسیدن به تخت پادشاهی را کوتاه‌تر کند ـ با ̎وو چان̎ (ین)، پسر حرامزادهٔ پدر امپراتور چین ـ که برای تسلط کاملش بر ملت چین به مُهر سلطنتی نیاز دارد ـ تبانی کرده است. در حالی‌که ̎وانگ̎ و ̎لین̎ سعی دارند از ته و توی توطئه‌های ̎چان̎ سردربیاورند، ̎اوبانن̎ هم متوجه می‌شود که دل‌باختهٔ خواهرِ دوستش شده است...
● دنبالهٔ ظهر شانگهای (تام دی، ۲۰۰۰)، با تبعیت از فرمول آن فیلم که عرصهٔ ماجراها را از امپراتوری چین قرن نوزدهم به غرب وحشی می‌کشاند، این‌بار قهرمانانش را راهی لندن عصر ملکه ویکتوریا می‌کند. تقسیم کار زوج ویلسن ـ چان نیز بر همان مبنا صورت می‌پذیرد، شوخی‌های کلامی به‌عهدهٔ ویلسن و شوخی‌های جسمانی/ حرکتی به‌عهدهٔ چان است. فیلم‌نامه، متضمن مجموعه‌ای از شوخی‌ها حول محور شرایط تاریخی زمان وقوع ماجراهاست، که اغلب با موفقیت در فیلم امکان طرح یافته‌اند. از شوخی‌ها با شرایط سیاسی/ اجتماعی انگلستان دوران ویکتوریا و شخصیت‌های تاریخی و افسانه‌ای برآمده از این دوره (چارلی‌ چاپلین، آرتور کونان دویل، ̎شرلوک هولمز̎، ̎جک قصاب̎) گرفته تا شوخی‌هائی مربوط به دوران پس از انقلاب صنعتی و عصر اختراعات جدید. در صحنه‌ای، ویلسن از این که سرمایه‌شان را به‌جای این که بر اختراع احمقانه و بدون آینده‌ای مثل اتوموبیل سرمایه‌گذاری کند، بر توسعه و پیش‌رفت بالون‌هائی مثل زپلین سرمایه‌گذاری کرده، به خود می‌بالد! هم‌چنین باید به توصیهٔ نهائی او به چان مبنی بر سرمایه‌گذاری بر اختراع جدید (سینما) اشاره کرد. فیلم‌نامه هم‌چنین جا را برای کمدی آداب و رسوم، که در تضاد بین رفتار بی‌قید و ملاحظهٔ آمریکائی سربه‌هوا و چینی ماجراجو با آداب‌دانی جنتلمن‌های انگلیسی شکل می‌گیرد، باز می‌گذارد. با این‌همه امتیاز اصلی فیلم صحنه‌های محیرالعقول زد و خورد و درگیری آن است که به مدد مهارت مثال‌زدنی چان و دیگر چهره‌های سینمای ورزش‌های رزمی شرق آسیا، مثل ین، مثل همیشه دیدنی از کار درآمده‌اند. فیلم‌برداری بیدلِ انگلیسی‌تبار، عامل اصلی در فضاسازی است و سهمی عمده در بازآفرینی لندن ویکتوریائی دارد. موسیقی ایدلمن، در پیوندی تنگاتنگ با روح فانتزی حاکم بر فیلم، با تغییر لحن‌های پیاپی‌اش، مکمل خوبی هم برای موقعیت‌های کمدی و هم برای صحنه‌های درگیری است.