در K-۱ آسیا، فک کسی پائین نیامد!

هنگ‌کنگ، آگوست ۲۰۰۷ـ یاسوکه فوجی‌موتو در این شب و در مسابقات جایزه بزرگ K-۱ آسیا در هنگ‌کنگ، راه خود را با پیروزی به پایان رساند. این دومین عنوان قهرمانی GP آسیا بود که این مبارز کاراته‌کار ۳۲ ساله به‌دست می‌آورد.
این مسابقات که در سالن جدید ”Asia-world exop“ برگزار می‌شد اولین حضور K-۱ در هنگ‌کنگ بود. در کنار مسابقات حذفی هشت نفره این شب، سه سوپر فایت با حضور نام‌های بزرگ نیز برگزار شد.
در اولین سوپر فایت، یکی از قوی‌ترین مبارزان K-۱، هونگ ـ مان‌چون از کره جنوبی به مصاف مشت‌زند ترینیدادی ـ کانادائی، گری گودریج رفت.
مبارزه‌ای بسیار نزدیک که زیاد هم طول نکشید. گودریج که باید به ۲۸ سانتی‌متر برتری قدی حریف هم فائق می‌آمد، دور او چرخید و دو لگد کوتاه زد تا راهی برای نفوذ پیدا کند. اما چون دائم اوضاع را تحت کنترل داشت و مشت‌های سنگین خود را از گارد حریف عبور می‌داد. سپس گودریج را بر روی طناب‌ها انداخت و با یک ضربه زانو در حالی‌که تنها ۱:۳۴ از زمان سپری شده بود، حریف را ناک‌اوت کرد.
چوی پس از آن گفت: ”اولین باری بود که به هنگ‌کنگ می‌آمدم و قصد داشتم به مردم نشان دهم که می‌توانم از همان شروع تهاجمی باشم. مهمتر آن‌که سایر مبارزان کره‌ای امشب شکست خورده بودند. بنابراین احساس می‌کردم باید کاری انجام دهم. امیدوارم تا در سپتامبر (در مسابقات حذفی فینال K-۱) بتوانم یک سبک پیشرفته‌تر مبارزه را به همه نشان دهم.
یکی از جذاب‌ترین مسابقات برنامه، سوپر فایتی یان بدرهری از مراکش و پیتر گراهام استرالیائی بود. سال گذشته در مسابقات K-۱WGP در اوکلند، هری در مصاحبه مطبوعاتی حرف‌های تندی علیه گراهام زد و کار حتی به درگیری فیزیکی هم کشید. و روز بعد هنگامی‌که دو مبارز در رینگ رو در روی هم قرار گرفتند، گراهام با یک گلد با پاشنه، فک هری را پاره کرد. بعد از آن زمان هری اولین مبارزی بود که عنوان جدید کمربند سنگین وزن K-۱ را فتح کرد و پیش از این مبارزه نیز خیلی مؤدبانه، ”گراهام به خاطر این‌که او را قوی‌تر کرده بود و به او انگیزه داده بود که بهتر شود تشکر کرد.“ در این میان گراهام هم قول داد ”که باز هم به بلوغ و پیشرفت بیشتر بدر کمک خواهد کرد!“.
در راند اول دو مبارز محتاط بودند. هری گاردش را بالا گرفته بود و با ضربات چپ و گاهی راست خود کار می‌کرد. هر دو مبارز از ضربات پا هم استفاده می‌کردند اما قادر نبودند که آسیبی به یکدیگر وارد آورند. در راند دوم شاهد بودیم که هری با یک‌سری ضربات ترکیبی سریع تلاش کرد تا کاری صورت دهد. او یک لگد بلند و دو مشت مستقیم زد. گراهام با لگدهای کوتاه و ضربات راست خود کار می‌کرد. اما به مرور بیشتر به حالت دفاعی فرو می‌رفت.
در راند سوم اندام بلند هری اختلاف کار را مشخص کرد، جائی‌که او از هر نوع حمله‌ای استفاده کرد و سپس با یک مشت مستقیم چپ به میان تنه حریف، او را به زمین انداخت. تعجبی نداشت که در پایان هری با رأی داوران پیروز میدان لقب گرفت، اما نکته تعجب‌آور صمیمیتی بود که دو مبارز پس از مبارزه نسبت به هم نشان دادند. مشخص بود که تنفر و دشمنی جای خود را به دوستی و احترام داده بود.
هری در مصاحبه‌اش پس از مبارزه گفت: ”هیچ تنفری از پیتر نداشتم و با او دوست هستم. من یک حرفه‌ای هستم و این‌جا آمده بودم که مبارزه کنم و او را هم شکست دادم. می‌دانم که او حرف‌های تندی علیه من زده بود، مثل این‌که گفته بود باز هم فک مرا خواهد شکست. اما اشکالی ندارد، من فقط آمده بودم که پیروز شوم و کارم را هم انجام دادم. دوست ندارم که فک کسی را بشکنم، فقط می‌خواستم به او اجازه دهم که دفعه قبل خوش‌شانس بود. آن موقع مثل الان نبودم.“
در سوپر فایت بعدی شاهد به میدان رفتن پیتر آرتز از هلند در برابر مبارز سیدو کای‌کان‌کار پرروحیه، نیکلاس پتاس از دانمارک بودیم. هیچ‌کس بهتر از آرتز، معرف K-۱ نیست، کسی که در تمام فینال‌‌های GP جهانی از زمان آغاز این ورزش در سال ۱۹۹۳حضور داشته است و در سه دوره آن به مقام قهرمانی رسیده است.
اما پتاس در این‌جا مهارت‌های ظریفی از خود نشان داد و در راند اول با مشت‌های رو به بدن، لگدها و ضربات ترکیبی عرصه را به آرتز تنگ کرد. او کار پا و طفره رفتن‌های زیبائی از خود نشان داد تا خود را از خطر دور نگاه دارد. در راند دوم آرتز اوضاع را برعکس کرد و با یک هوش راست حریف را به زمین زد و به خوبی به حملات پتاس پاسخ داد. کمی پس از آن، آرتز یک لگد بلند زد که به کناره سر پتاس فرود آمد. مبارز دانمارکی به زمین افتاد و برای مدتی طولانی از جایش بلند نشد. آرتز با دل و جرأت در حالی که ۳۷ سال از عمرش می‌گذشت باز به پیروزی رسید.
آرتز گفت: ”مدت زیادی از آخرین مبارزه‌ام با نیکلاس می‌گذشت. او مبارزه و روحیه خوبی از خود نشان داد. او واقعاً آمده بود که مبارزه کند و مثل یک مرد جنگید، نه مثل باب ساپ! در شروع مبارزه زمان سختی داشتم تا بتوانم آهنگ مبارزه‌ای خودم را پیدا کنم. اما خوشحالم که پیروز شدم فکر می‌کنم به او زیادی اجازه دادم که به من حمله کند. پیروزی با اختلاف امتیازی ارزشی ندارد، اما من با نتیجه‌ ناک‌اوت پیروز شدم و خودم هم مثل تماشاگران این نتیجه را دوست دارم.“
برنامه اصلی این شب، K-۱GP آسیا، مسابقات حذفی هشت نفره بود که برنده آن به مسابقات حذفی فینال K-۱ امسال راه پیدا می‌کرد.
اولین مبارزه دور یک چهارم نهائی، مبارزه برجسته‌ترین مبارز ژاپنی، موساشی و مبارز تکواندوکار اهل کره جنوبی، یونگ‌سو پارک بود.
پارک از آغاز کار با پاهای پرنده خود کار کرد و موساشی برای نزدیک شدن به حریف مشکل داشت. یک لگد کوتاه پارک به شدت به زیر کمربند موساشی فرود آمد و مبارز ژاپنی چند دقیقه‌ای طول کشید تا خودش را باز یابد. پارک هم به خاطر این کار یک اخطار دریافت کرد. تقریباً بلافاصله پس از شروع مجدد مبارزه، ضربه دوم هم به زیر شکم موساشی فرود آمد و این بار او در حالی‌که از درد به خود می‌پیچید به زمین افتاد. این بار مسئولان رینگ یک کارت زرد و یک امتیاز منفی به پارک و پنج‌دقیقه زمان بازگشت به موساشی دادند. متأسفانه او نتوانست به شرایط مبارزه بازگردد و به این ترتیب دو مبارز به رختکن فرستاده شدند تا مبارزه پس از آخرین مبارزه یک چهارم نهائی ادامه یابد.
پس از آغاز مجدد مبارزه، زمانی باقی‌مانده راند اول بدون حادثه خاصی سپری شد و دو مبارز با لگدهای کوتاه خود به محک زدن یکدیگر پرداختند. اما در شروع راند دوم اوضاع تغییر کرد. موساشی ابتدا مانع کار کردن دست‌های پارک شد، سپس سه لگد متوسط سریع زد و به حملات خود ادامه داد تا پارک را از حرکت باز ایستاند. یک لگد بلند تعادل پارک را بر هم زد و موساشی با یک هوک چپ و سپس یک هوک راست که هر دو با شدت به فک پارک برخورد کردند به کار ادامه داد. پاهای مبارز کره‌ای به هوا رفت و او با شدت به روی تشک افتاد. شاید به خاطر یادآوری دردی که لحظاتی قبل تحمل می‌کرد و یا به هر علتی که بود. موساشی بالای سر حریف گیجش رفت و شروع به بالا و پائین پریدن و آواز خواندن کرد تا این‌که سرانجام مربی‌اش او را بیرون کشید. پیروزی با نتیجه نا‌ک‌اوت موساشی را به نیمه‌نهائی فرستاد.
در دومین مبارزه مسابقات شاهد بودیم که وانگ‌ کیانگ از چین اولین مبارزه K-۱ خود را در برابر رندی کیم از کره جنوبی برگزار می‌کرد.
کیانگ که توسط جمعیت طرفدارش روحیه گرفته بود، به‌ خوبی با مشت‌هایش شروع به کار کرد و کیم را در رینگ به دام انداخت. کیانگ به فشار خود ادامه داد اما در پایان راند اول به نظر خسته می‌رسید. کیانگ مجدداً در راند دوم برتری خود را نشان داد و با لگدهای کوتاه و ضربات ترکیبی محکم در حالی‌که ۱:۲۲ از زمان راند سپری شده بود، حریف را به زمین انداخت. کیم نتوانست شمارش را قطع کند و به این ترتیب کیانگ به نیمه‌نهائی راه یافت.
یوسوکه فوجی موتو اولین گام خود در مسیر پیروزی را در سومین مبارزه یک چهارم نهائی مسابقات و در برابر مبارز چینی، شی‌هونگ جیان که یک مبارز ساندا بود برداشت.
در راند اول جیان به خوبی توانست فوجی موتو را از خود دور نگاه دارد. هر دو مبارز فرصت‌هائی داشتند، ۱۵ سانتی‌متر برتری قدی جیان و گارد بلند و پاهای چالاک او به خوبی برایش کار می‌کردند. اما فوجی موتو در اواسط راند دوم پس از یک لگد کوتاه جیان، فرصتی برای حمله پیدا کرد و با یک هوک راست، حریف را به زمین زد. مبارز ژاپنی در راند سوم تا حدودی به حریف نزدیک شد و هر از گاهی از لگدهای کوتاه خود استفاده می‌کرد و مجدداً در پاسخ به یک حمله جیان با یک ضربه راست پاسخ داد. فوجی موتو با رأی داوران به پیروزی رسید و به نیمه‌نهائی رفت.
در آخرین مبارزه یک چهارم نهائی مسابقات سنتوریو، یک مبارز سابق کشتی سومو از ایالات متحده در برابر مبارزه با سابقه K-۱، تای‌ئی‌کین از ژاپن پای به میدان گذاشت.
این مبارزه کمتر از دو دقیقه طول کشید. سنتوریو سبک سوموی خود را در پیش گرفت و ضربات مشت خود را با آن همراه ساخت. اما کین به راحتی قادر بود که با لگدهای کوتاه خود او را کنترل نماید. در اواسط راند اول، کین یک لگد محکم و سه مشت به سنتوریو زد و با نتیجه ناک‌اوت به پیروزی رسید.
اولین مبارزه نیمه‌نهائی میان فوجی و کین برگزار شد، او مبارز در راند اول به تبادل لگدهای کوتاه پرداختند. آنها به دنبال روزنه‌ای برای نفوذ بودند اما نمی‌توانستند مشت‌های خود را از گارد حریف عبور دهند. در راند دوم همه چیز به‌صورت خارق‌العاده‌‌ای تغییر کرد. هنگامی که یک ضربه زانو به ظاهر بی‌خطر کین به میان تنه فوجی موتو، او را به روی تشک انداخت. او شمارش را قطع کرد. اما بر روی پاهایش بسیار لرزان بود. کین از این فرصت بهره جست و یک ضربه زانوی دیگر به فک فوجی موتو زد تا او را دوباره گیج نماید. یک پیروزی بزرگ برای کین که در این مرحله به فینال راه پیدا کرد.
مبارزه دوم نیمه‌نهائی یان‌موساشی و کیانگ بود. که باز هم یک مبارزه بحث‌ برانگیز بود. در اوایل کار کیانگ، موساشی را به گوشه رینگ انداخت و دو ضربه زانو به تنه او زد. موساشی از درد به خود پیچید و مربی او حوله را یه داخل رینگ پرتاب کرد. اما پس از مشورتی طولانی در گوشه او، اعلام شد که چون کیانگ باید به خاطر ضربه زدن به پائین بدن جریمه می‌شد، پرتاب حوله در نظر گرفته نمی‌شود. به موساشی زمان طولانی برای بازیابی داده شد، اما او نتوانست به شرایط مبارزه باز گردد. با اعلامیه دوم جمعیت با سوت‌های خود نارضایتی خود را نشان دادند. وقتی که اعلام شد کیانگ رینگ را ترک کرده است و به این ترتیب جریمه می‌شود. بنابراین موساشی پیروز میدان اعلام شد.
پس از ۱۵ دقیقه وقفه کمیته قوانین K-۱ اعلام کرد که موساشی به خاطر آسیب‌دیدگی‌اش قادر به ادامه کار نیست و کین هم به علت آسیب‌دیدگی صورتش نمی‌تواند به مسابقات ادامه دهد. به این ترتیب مسئولان مسابقات فینال را میان فوجی موتو و کیانگ برگزار کردند.
با به صدا در آمدن زنگ مسابقه، کیانگ تهاجمی نشان داد و حریفش را گرفت و پرتاب کرد، حرکتی که متأسفانه در K-۱ ممنوع است. کیانگ، فوجی موتو را در رینگ به دام انداخت و جمعیت به تشویق او پرداختند. فوجی موتو با تجربه‌ برای حفظ اعتبار خود اوضاع را کنترل کرد و با دقت فاصله را حفظ کرد و گاردش را بالا گرفت و منتظر فرصت شد.
این استراتژی پاسخ داد، زمانی‌ که کیانگ خیلی زود تعادلش را از دست داد و یک مشت مستقیم ویران‌گر دریافت کرد. کیانگ به زمین افتاد و به سختی شمارش را قطع کرد. اما دیگر شدیداً شکننده شده بود. این فرصتی بود که فوجی موتو دنبالش می‌گشت. سریع نزدیک شد و با یک لگد رو به جلو تعادل کیانگ را برهم زد و هنگامی که یک گارد او افتاد با یک اورهند راست و سپس یک هوک چپ به کار او پایان داد. این دقیقاً نتیجه‌ای نبود که جمعیت به آن امید داشت. اما آنها به گرمی فوجی موتو را مورد تشویق خود قرار دادند و کیانگ هم فروتنانه به نشان عذرخواهی به خاطر شکست خود تعظیم کرد.
فوجی موتو با کسب پیروزی در این مسابقات برای دومین بار قهرمانی GP آسیا را از آن خود کرد و مهمتر از آن این‌که سهمیه مسابقات حذفی فینال K-۱ را به‌دست آورد. مسابقاتی که با حضور ۱۶ مبارز روز ۲۹ سپتامبر در سئول برگزار خواهد شد تا هشت مبارز حاضر در فینال K-۱،WGP سال ۲۰۰۷ شناخته شوند.
فوجی موتو پس از این پیروزی گفت: ”خوب امشب خیلی‌ها ناک‌دان شدند. اما شانس با من بود. باید بگویم که مبارزه من با تا‌ی‌ئی‌کین واقعاً دشوار بود. پس از مبارزه اول انرژی من خیلی تحلیل رفت، در حالی‌که حریف من در طی راند اول خیلی سرحال و سریع بود. اما در مبارزه آخرم با ناک‌اوت کردن حریف پایان خوبی داشتم. دو روز استراحت می‌کنم و سپس مجدداً تمریناتم را آغاز خواهم کرد. سال گذشته در مسابقات حذفی حذف شدم، اما امید دارم امسال بهتر کار کنم.“
در مبارزه جایگزینی مسابقات، در هان‌دنیس از ترکیه از سرعت و تمرکز خود بهره گرفت تا مشت‌های دونگ‌ووک‌کیم را از کار بیندازد و با لگدهای کوتاه خود در اوایل راند دوم این حریف اهل کره جنوبی را شکست دهد.
در مبارزات خارج از برنامه، مبارزان هنگ‌کنگی، مان‌کیت‌وونگ، هوی‌کوان‌تسانگ‌لیم و چی‌لونگ‌لیم به پیروزی رسیدند. مبارزان محلی در هر سه مبارزه خود پیروز شدند و این امر جمعیت را به وجد آورد. به‌خصوص سبک زنده و آکروباتیک مان‌کیت‌وونگ بسیار تحسین برانگیز بود.
مسابقات جایزه بزرگ جهانی K-۱ آسیا در سال ۲۰۰۷ در هنگ‌کنگ، جمعیتی برابر با ۱۰۶۳۴ نفر را به سالن Asia-world exop جذب کرد.

منبع : مجله‌رزم‌آور