آنازاپتا

کارگردان: آلبرتو چیاما. فیلم‌نامه: آلبرتو چیاما، هریت سند، بازیگران: لنا هدی، دیوید لاهی، جیسون فلمینگ، یان مک‌نیس، جان فینچ، کریستوفر فربانک. مدت ۱۱۰ دقیقه.
این قصه‌ای است از شهوت و انتقام در قرون وسطی، گرچه کاستی‌هائی دارد ولی به‌هر حال باید سازندگانش را به خاطر ساختن فیلمی با موضوعی چنین دور از ذهن، تحسین کرد. سال ۱۳۴۸ میلادی است و سربازان انگلیسی که از جنگ با فرانسه باز می‌گردند، اسیری با خود به دهکده می‌آورند به نام ژاک دسمن آمان (لاهی) که ظاهراً پسر یک نجیب‌زادهٔ فرانسوی است. اهالی دهکده می‌خواهند او را وجه‌المصالحه قرار داده و پول درخواستی اسقف فاسد را (مک نیس) ـ به‌عنوان تضمین بازگشت رهبرشان سرواتر ملربی (فینچ) ـ را بپردازند. مسئولیت حفظ دهکده برعهدهٔ لیدی ماتیلدا (هری) همسر دوم جوان و زیبای ملربی است که باید مانع بدرفتاری سران دهکده با ژاک شود و ضمناً تهدید اسقف را نسبت به‌خود دفع کند. هنگامی‌که بعضی از مهره‌های اصلی، از بیماری ناشناخته‌ای می‌میرند، آشکار می‌شود که ژاک، آن کسی‌که به‌نظر می‌آید، نیست. آیا این توطئه‌ای از سوی همسر اول والتر، به انتقام رفتاری است که با او شده؟
ساختن فیلم دربارهٔ یک دورهٔ خاص آن‌هم با سرمایهٔ اندک، قمار است، و ممکن است خیلی احمقانه به‌نظر برسد؛ ولی این فیلم از بعضی جنبه‌ها موفق است. دیالوگ‌ها با ترکیبی از انگلیس قدیم و ناسزاهای امروزی، اصالت ندارند. البته گاهی به‌نظر می‌رسد که سازندگان فیلم، خودشان آنچه را که بر روی پرده آورده‌اند، باور نداشته‌اند.
به‌هر حال فیلم، تلاشی شجاعانه و جذاب است با چند بازی خوب، لحظاتی سرگرم‌کننده و ایده‌هائی بلندپروازانه، و در عین حال که پیش‌پا افتاده و خنده‌دار است، با قصهٔ انتقام مرگ‌بار و غیرعادی هم خوب کنار می‌آید.

منبع : نشریه دنیای تصویر