جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا

سفر به سیترا - Voyage To Cythera


سفر به سیترا - Voyage To Cythera
سال تولید : ۱۹۸۴
کشور تولیدکننده : یونان
محصول : تئو آنگلوپولوس
کارگردان : آنگلوپولوس
فیلمنامه‌نویس : تونینو گوئرا، تئو والتینوس و آنگلوپولوس.
فیلمبردار : گیورگوس آروانیتیس.
آهنگساز(موسیقی متن) : النی کاریندرو.
هنرپیشگان : مانوس کاتراکیس، ماری کرونوپولو، دیونیسیس پاپایانوپولوس، دورا وولاناکی و جولیو بروجی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۶ دقیقه.


دو داستان به‌طور همزمان پیش می‌رود: کارگردانی که می‌خواهد فیلمی درباره یک پناهنده سیاسی بسازد و پیرمردی که از تبعید به کشورش باز می‌گردد. «اسپیروس» (کاتراکیس)، پارتیزان سابق، پس از گذراندن سی و دو سال تبعید در شوروی به خاطر عقاید سیاسی‌اش، به یونان باز می‌گردد. دختر و پسرش برای دیدن پدرشان - که چیز زیادی هم از او نمی‌دانند - به بندر آمده‌اند. «اسپیروس» در می‌یابد که همه چیز به کلی تغییر کرده: جامعه‌ای که به «اقتصاد بازار» و قواعد کاپیتالیسم تن داده؛ کشوری که پس از سال‌ها حکومت نظامیان، اکنون برای رسیدن به دموکراسی تلاش می‌کند. اما پیرمرد به این سادگی‌ها تسلیم نمی‌شود. او تصمیم دارد به جزیره سیترا برود که در دوران باستان معبد پرستش آفرودیت آنجا قرار داشته و حالا محل نگه‌داری سالمندان است. «اسپیروس» که مثل یک پیرمرد شورشی رفتار می‌کند، از همراهی با خانواده‌اش که سال‌ها با او غریبه بوده‌اند، سرباز می‌زند و اغلب به جائی می‌رود که آنان اصلاً انتظار ندارند پیدایش کنند. او، نظر کارگردان را جلب می‌کند و کارگردان به دنبالش می‌رود...
* موج سینمای آنگلوپولوس در دهه 1980 و در غیاب بزرگان سینمای اروپا که یا سینما را کنار گذاشته بودند یا چشم از جهان فرو بسته بودند، به سراسر جهان رسید؛ تأملات روشن‌فکرانه، سیاسی و شبه‌اسطوره‌ای او برای مجبوب شدن نزد تماشاگران کشورهای رو به رشد که ذاتاً سینما را با واسطه می‌پسندند، کفایت می‌کرد. سفر به سیترا، چکیده‌ای از تمامی علایق و دل‌مشغولی‌های مضمونی آنگلوپولوس (سرخوردگی سیاسی، بحران هویت، استیلای سرمایه‌داری، زندگی عقیم و روشن‌فکری در نظام توتالیتاری و غم غربت نسبت به ارزش‌های بدوی) و سینمائی (نماهای دور، نما - صحنه، ریتم کند و گرایش آنتونیونی و ار نسبت به فضا و معماری) را در خود جای داده است و به همین دلیل تماشایش جان می‌دهد برای تماشاگری که فرایند لذت هنری را فدای فرایند کشف معنا می‌کند.


همچنین مشاهده کنید