پایان خشونت - THE END OF VIOLENCE

سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : آمریکا، آلمان و فرانسه
محصول : دیپاک نایار، نیکلاس کلاین و ویم وندرس
کارگردان : وندرس
فیلمنامه‌نویس : کلاین، برمبنای داستانی نوشتهٔ کلاین و وندرس
فیلمبردار : پاسکال رابو
آهنگساز(موسیقی متن) : رای کودر
هنرپیشگان : تریسی لیند، رزالیند چائو، بیل پولمن، اندی مک‌داول، ک. تاد فریمن، گابریل برن، کریس داریداس، پرویت تیلر وینس و ساموئل فولر
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۲ دقیقه


دو مرد برای قتل ̎مایک ماکس̎ تهیه‌کننده (پولمن) استخدام می‌شوند. ̎ماکس̎ با توصیف خشونت در فیلم‌ها، به زندگی حرفه‌ای‌اش رونق بخشیده است. خانهٔ بزرگ و زیبایش در پس‌زمینهٔ آبی آسمان کالیفرنیا و آن خورشید داغ، تناسبی با فیلم‌هایش ندارد. همسرش، ̎پیج̎ (مک داول) نیز هم علاقه‌مند و هم بیزار از زندگی غیر قابل تصوری است که همسرش با تولید چنان فیلم‌هائی در اختیارش گذاشته است. دو مرد موفق به ربودن ̎مایک ماکس̎ می‌شوند ولی فردای آن روز، اجساد بدون سرشان کشف می‌شود...
● داستان تکراری آدم‌هائی انزوا گزیده که سیر سرنوشت مجبورشان می‌کند وارد ماجراهائی تازه و حتی خطرناک شوند. پایان خشونت بیش از هر چیز تحت تأثیر کارهای ساختارشکنانهٔ سال‌های پایانی دههٔ ۱۹۹۰ ساخته شده و در واقع نوعی پاسخ به وسوسهٔ کارگردانی این‌گونه فیلم‌ها توسط وندرس است. در این راستاست که کارگردان شخصیت‌هایش را از چند دنیای متفاوت با انگیزه‌های متفاوت برمی‌گزیند و آنان را به شکلی کنار هم قرار می‌دهد تا از تقدیر محتومی سخن گوید که در انتظار همه است. این واقع‌گرائی البته وقتی با سینمای حرفه‌ای گره می‌خورد و پای بازیگران آشنا به میان می‌آید، تا حد زیادی ضربه می‌خورد. درست است که بازی‌ها و به‌ویژه، بازی مک‌داول و پولمن روان و در برخی لحظات حتی غافلگیرکننده است اما فیلم‌نامه جنس اجراء دیگری را می‌طلبد که وندرس در شکل‌دهی به آن موفق نبوده است؛ ضمن اینکه با مرور کارنامهٔ فیلم‌ساز، حتی نمی‌توان پایان خشونت را جزء کارهای خوب این کارنامه قرار داد.