رئیس جمهورهای مرده - Dead Presidents

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : آلبرت هیوز و آلن هیوز
کارگردان : برادران هیوز
فیلمنامه‌نویس : مایکل هنری براون، برمبنای داستانی نوشته برادران هیوز و براون
فیلمبردار : لیزا رینزلر
آهنگساز(موسیقی متن) : دانی الفمن
هنرپیشگان : لارنز تیت، کیت دیوید، کریس تاکر، فردی رودریگس، رز جکسن، جنیفر لوئیس و دیوید باری گری.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۱۹ دقیقه.


"آنتونی کورتیس" (تیت)، جوان هجده ساله باهوشی است که تصمیم می‌گیرد به‌جای ورود به کالج، "خوآنیتا" (جکسن) و دوستان هم‌محله‌ای‌اش را ترک گوید و در نیروی دریائی ثبت نام کند. پس از تجربه‌هائی دهشت‌بار در ویتنام، در سال ۱۹۷۲ به خانه و کاشانه باز می‌گردد و در می‌یابد کسی او را به چشم یک قهرمان نمی‌نگرد. او و "خوآنیتا" که در آپارتمان محقری در جنوب برانکس زندگی می‌کنند، در تأمین معاش با مشکل مواجهند. "آنتونی" حس می‌کند چاره‌ای ندارند جز اینکه در نقشه‌ای برای دزدیدن "رئیس‌جمهورهای مرده" ـ اصطلاحی عامیانه برای اسکناس‌هائی که تصویر ئریس جمهورهای سابق آمریکا بر آن‌ها نقش بسته ـ شرکت کند و گمان می‌کند این کار ضامن زندگی بهتری برای او، "خوآنیتا" و دیگر نزدیکانش خواهد بود. او از دانش نظامی‌اش برای طرح نقشه سرقت از اتوموبیل زره‌پوش حامل پول استفاده می‌کند ولی نقشه نافرجام می‌ماند...
٭ داستان جوان باری به هر جهت دهه ۱۹۶۰که پس از رویاروئی با شناعت هول‌انگیز جنگ نمی‌تواند شرایط محیط را تاب بیاورد و سر به عصیان می‌گذارد، تحفه تازه‌ای نیست. عنصر اضافی سیاه‌پوست بودن این شخصیت و تعلق فیلم به برادران دو قلوی هیوز از چهره‌های جناح سینمای مستقل سیاه‌پوستان آمریکاست که پیش‌تر با فیلم‌پر سر و صدای تهدیدی برای جامعه (۱۹۹۳) عرض اندام کرده بودند. ویژگی‌ اصلی فیلم بیش از آنکه تأثیرپذیری به‌جائی از روی کرد مارتین اسکورسیزی به لایه‌های زیرین زندگی شهری باشد (بنا به ادعای منتقدان) استفاده افراطی از خشونت فیزیکی و کلامی است (چه در صحنه‌های ویتنام با نمایش امعا و احشا و سایر مناظر نادیدنی و چه در شهر که نمایشگاه مجموعه‌ای از آدم‌های ناباب و پاتوق‌های ناجور است). نگاه انتقادی و معترضانه آنان از نوعی است که قهرمان را سوی خود آگاهی سوق ـ یاهل ـ می‌دهد. موسیقی غیر متعارف الفمن جای خود را دارد و پرداخت صحنه سرقت نهائی نشان از استعدادهائی که به هدر رفته‌اند.