پسر عموی من وینی - MY COUSIN WINNY

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : فاکس قرن بیستم
کارگردان : جاناتان لین
فیلمنامه‌نویس : دیل لانر
فیلمبردار : پیتر دمینگ
آهنگساز(موسیقی متن) : رندی ایدلمن
هنرپیشگان : جو پشی، رالف ماکیو، ماریزا تومی، میچل ویتفلید، فرد گوئین، لین اسمیت، آستین پندلتن، بروس مک گیل و ماری چایکین
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۰ دقیقه


ـ وقتی ̎بیل̎ (ماکیو)، پسرک دانشجوی دوست داشتنی اهل شمال را همراه با رفیقش، ̎استنلی̎ (ویتفیلد) در شهرکی دور افتاده در جنوب، به زندان می‌اندازند، ابتدا مسئله مهمی به نظر نمی‌رسد. اما بعدخبردار می‌شوند که به جنایتی متهم شده‌اند. ̎بیل̎ که نه پولی در بساط دارد و نه دوست و آشنائی، تصمیم می‌گیرد با پسر عمویش، ̎وینی̎ (پشی) تماس بگیرد که به تازگی وکیل شده است. ̎وینی̎ که از روی حس همدردی خانوادگی و مملو از شور و اشتیاق و چون قبلاً هیچ پروندهٔ جنائی زیر دستش نبوده، خودش را به جنوب می‌رساند تا از خویشاوند خود دفاع کند. او یک نیویورکی خوش مشرب و زبان باز است که لهجهٔ غلیظ و رفتارش، از او موجود جالبی می‌سازد. وقتی همراه با محبوبه‌اش، ̎مونا لیزا ̎ (تومی) وارد صحنه می‌شود، ̎بیل̎ مطمئن می‌شود که حکم اعدامش قطعی خواهد بود. نخستین کاری که ̎وینی̎ باید انجام دهد، این است که رضایت موکل‌ها را برای دفاع جلب کند تا بتواند خود را نمایندهٔ آن دو معرفی کند. قاضی محلی نیز ظاهراً زیاد از زبان‌بازی ̎وینی̎ خوشش نیامده و حتی خوش‌بین‌ترین حامیان این دو جوان نیز نسبت به این مسئله شک کرده‌اند و بعید می‌دانند ̎وینی̎ بتواند نجاتشان دهد. اما ̎وینی̎ کاری ناممکن انجام می‌دهد و احترام همه را برمی‌انگیزد و طوری پیگیر این پرونده می‌شود که انگار زندگی‌اش به آن بستگی دارد.
ـ یک کمدی دادگاهی که البته تا آنجا که می‌تواند سعی دارد خود را جدی بنمایاند. حال و هوای فیلم لین می‌توانست خیلی بهتر از چیزی که درآمده باشد، اگر او از یک سری تأکیدات افراطی‌اش روی بازی‌ها و فضاسازی‌ها حذر می‌کرد. پشی چندان با فیلم همخوان نیست اما در عوض تومی یک نقش‌آفرینی فوق‌العاده دارد که سبب شد اسکار بهترین بازیگر زن نقش دوم را هم دریافت کند.