رونالدینیو: پوشیدن پیراهن روسونری شبیه رویا بود

پس از کش و قوس های فراوان سرانجام رونالدینیو گائوچو، ستاره افول کرده بارسلونای اسپانیا عازم میلان ایتالیا شد تا بلکه بار دیگر موفق به طلوع شود. رونی برزیلی که این اواخر به دلیل علاقه بالایش برای حضور در تیم فوتبال المپیک برزیل با مسوولان بارسا در افتاده بود و از طرفی در برنامه های آتی پپ گواردیولا، سرمربی جدید آبی و اناری پوشان جایی نداشت، سه شنبه شب گذشته به میلان سفر کرد. او چهارشنبه صبح در تست پزشکی باشگاه حضور یافت و پس از آن تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۱ به میلانی ها متعهد شد. این برزیلی در حالی وارد فرودگاه بین المللی مالپننرا شد که جمعیت کثیری از تیفوسی ها او را احاطه کرده و فریاد می زدند: رونالدینیو، رونالدینیو.
رونی نیز که در کنار لئوناردو و آریدو برایدا، روسای میلان حرکت می کرد، برای مشتاقان حاضر در فرودگاه دست تکان می داد و به محض ورود به میلانلو، کارلو آنچلوتی سرمربی تیم به استقبالش آمد و پس از آن جای جای سن سیرو به او نشان داده و معرفی شد. رونالدینیو در واقع از همان آغاز فصل گذشته ارزش و اعتبارش در نیوکمپ را از دست داده بود و تمام تلاش هایش بی نتیجه می نمود تا این که مصدومیت های پیاپی گریبان او را گرفتند. این برزیلی ۲۸ ساله که تا سال ۲۰۱۰ با باشگاه سابقش قرارداد داشت ضمن ۲۰۰ حضورش در لباس آبی و اناری طی ۵ سال گذشته ۹۱ گل به ثمر رساند و در قهرمانی بارسا در لیگ سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ و همچنین قهرمانی در اروپای سال ۲۰۰۶ کمک فراوانی کرد. رونی در جولای ۲۰۰۳ درست همان زمانی که دیوید بکام به بارسا پاسخ منفی داد تا به رئال مادرید ملحق شود، دست رد بر سینه سران منچستر یونایتد زد و با مبلغ ۳۴ میلیون دلار عازم نیوکمپ شد. به نقل از سران بارسا، میلانی ها مبلغ ۴/۳۳ میلیون دلار برای خرید گائوچو پرداخته اند و در صورتی که میلان بتواند در اروپای فصل بعد حضور یابد، ۳/۶ میلیون دلار دیگر عاید این برزیلی می شود. رونالدینیو در فصل جدید رقابت های سری A با کاکا و الکساندر پاتو، دیگر برزیلی های خط حمله همبازی می شود و از این بابت بسیار خوشحال است.
رونالدینیو چهارشنبه گذشته پس از بازدید از قسمت های مختلف باشگاه جدیدش در کنفرانس خبری حاضر شد تا پاسخگوی سوالات خبرنگاران باشد. متن زیر ترجمه صحبت های او با شبکه میلان است:
«این لحظه بدون شک مهم ترین لحظه دوران فوتبال حرفه ای من است. فکر می کنم هر بازیکنی رویای بازی در میلان را که باشگاه بزرگی است در سر می پروراند.
تا به اینجای کار پوشیدن پیراهن روسونری یک موفقیت بزرگ برایم به حساب می آید. در بارسا هم دوران خوبی را سپری کردم و موفق به تجربه های بزرگی در کنار هم تیمی هایم شده بودم. بدبختی های ما از یکی دو سال قبل آغاز شد که نتوانستیم هیچ عنوانی را از آن خود نماییم. پس از آن تصمیم گرفتیم که از هم جدا شویم. می دانم که با پیراهن میلان می توانم عناوین مهمی کسب کنم.»
▪ به نظر خودت چگونه می توانی با کاکا هم بازی شوی؟
ـ اول از همه باید بگویم که بسیار خوشحالم از این که با کاکا همبازی می شوم. او از بهترین های دنیای فوتبال است، دوست خوبی نیز هست. در میلان دوستان خوبی دارم و گمان نمی کنم مشکلی برایم پیش بیاید. بارها در تیم ملی در کنار کاکا بازی کرده ام و به بازی کردن در کنار او عادت دارم.
▪ وقتی برای بازی خداحافظی دمیتریو آلبرتینی به سن سیرو آمده بودی هواداران کلی تو را تشویق کردند.
ـ بله، لحظه فراموش نشدنی بود و من اصلا توقع نداشتم هواداران آن گونه از من استقبال کنند. درست است که در تیم مخالف میلان بودم اما تیفوسی ها باز هم مرا تشویق می کردند. احساس کردم در خانه خودم هستم. همچنین آن موقع با برزیلی های میلان صحبت کردم و آنها از همان موقع خبرهای خوبی در خصوص میلان به من دادند و کنجکاوی مرا در خصوص این باشگاه بالا بردند.
▪ هیچ گاه به پیوستن به منچسترسیتی فکر کرده بودی؟
ـ در زمانی که مصدوم بودم تنها به بهبودی هرچه سریع تر فکر می کردم اما بحثی از سیتی در میان نبود. می دانستم که مذاکراتی با میلان در جریان است.
▪ چه پیراهنی را بر تن می کنی؟
ـ در این خصوص صحبت هایی شده اما وقتی قطعیت پیدا کرد به شما خواهم گفت.
▪ فکر نمی کنی حضورت در المپیک به نقشی که می توانی در میلان داشته باشی لطمه خواهد زد؟
ـ فکر نمی کنم این چنین باشد. المپیک یک میدان بسیار مهم و بزرگ است خصوصا برای برزیلی ها که هیچ گاه نتوانسته اند در المپیک مقامی کسب کنند.
لحظه مهمی در زندگی حرفه ای من در حال رخ دادن است و به نظر من حضورم در چین تداخلی با وظیفه ام در میلان ندارد.
▪ نظرت در خصوص فوتبال ایتالیایی چیست؟
ـ سری A یکی از مهیج ترین لیگ های جهان است و هنوز نمی توانم در خصوص آن نظر بدهم چرا که فعلا در آن توپ نزده ام. اما کاملا خوش بین هستم.
▪ احساست در مورد بازی مقابل اینتر که چند نفر از دوستانت در آن حضور دارند چیست؟
ـ هر بازی ارزش و اهمیت خاص خود را دارد و من فکر نمی کنم یک بازی نسبت به بقیه اهمیت بیشتری داشته باشد. تنها فکر و اندیشه من آمادگی برای هر بازی است و خوشحال می شوم که تعدادی از دوستانم را در تیم مقابل ببینم.
▪ مطبوعات و رسانه های ایتالیایی اهمیت زیادی به زندگی خارج از زمین فوتبالیست ها می دهند. زندگی غیر فوتبالی تو چقدر روی زندگی فوتبالی ات تاثیر دارد؟
ـ زندگی همیشه یکنواخت و بدون حاشیه است و به این شیوه ادامه می دهم. امیدوارم بهترین هایم را برای موفقیت تیم ارایه دهم.

حورا شکیبی ممتاز

منبع : روزنامه جوان