مهدویت: خاستگاه یاران

یاران مهدی، از صنف و نژاد ویژه ای نیستند، بلکه از گروهها و نژادهای گوناگون و از سرتاسر جهان هستند. مردمی که به یاری امام می شتابند، " من اقالیم الارض" " من اقصی البلاد" ند. در این حرکت عظیم، مردمان عجم، نقش پراهمیتی در خدمتگزاری امام بر عهده دارند[۱]
حضرت در سن جوانان ظاهر می شود. یاران وی را نیز، بیشتر جوانان پرتحرک و پرنشاط تشکیل می دهند و پیران در میانشان اندک شمارند:
" ان اصحاب القائم شباب لاکهل معهم الا کالکحل فی العین او کا لمبلح فی الزاد و اقل الزاد الملح.[۲]
یاران قائم، جوانانند و پیران اندک بسان سرمه در چشم یا نمگ در طعام و کمترین چیز در غذا نمک است.
این جوانانند که با شنیدن خبر ظهور امام، شبانه حرکت می کنند. رخت استراحت در هم می پیچند، شتابان راه حجاز پیش می گیرند و به حضرت می پیوندند. زنان نیز، در این نهضت بزرگ جایگاه شکوهمندی دارند و در همه مراحل انقلاب حضور فعال خواهند داشت. زنان در تهیه مقدمات حرکت، شرکت دارند پس از پیروزی، در اداره کارها، به امام کمک می کنند.
امام باقر می فرماید:
" ویجئی ثلاث مائه و بضعه عشر رجلا فیهم خمسون امرئه یجتمعون علی غیر میعاد[۳]
سوگند به خدا، سیصد و اندی نفر، بدون وعده پیشین گرد می آیند در میان آنان پنجاه زن است.
وچود زنان در میان خواص و وزیران مهدی، نشانگر اوج و عظمت والای بانوان در انقلاب جهانی است. کلمه " رجل" که در روایات به کار رفته علامت تغلیب است، نه حصر. در روایات عامه نیز از وجود زنان در نهضت مهدی یاد شده است[۴]

۱) " ینابیع الموده"، الحافظ سلیمان بن ابراهیم القندوزی / ۴۴۹، بصیرتی، قم؛ " الغیبه"، نعمانی /۳۱۵
۲) " الغیبه"، نعمانی / ۳۱۶
۳) " بحارالانوار"، ۵۲/۲۲۳
۴) " الحاوی للفتاوی"، ج ۲/۱۳۴

منبع : به سوی ظهور