ثواب طرد افراطیون اصولگرا

«تحلیل های افراطی ره به جایی نمی برد و همه جناح ها باید تلا ش کنند میدان کار را به عقلا ی جناح خود بسپارند و افراطی ها را به حاشیه برانند».
این بخشی از سخنان نائب رئیس مجلس هفتم آقای محمد رضا باهنر در نشست ماهانه جامعه اسلا می مهندسین بود. هر چند که به نظر می رسد روی صحبت باهنر همه گروه ها سیاسی کشور هستند . اما باید از ایشان پرسید که افراطی های جریان اصولگرا که ایشان مدعی سکانداری این جریان هستند چه کسانی می باشند؟ اگر این سوال درباره اصلاح طلبان از اصولگرایان پرسیده شود آنگاه پاسخ های روشن و صریح به آن می دهند همانگونه که باهنر روال مجلس ششم را نمونه عینی افراطی گرایی در چندین سخنرانی میان اصلا ح طلبان دانسته است و در این باره می گوید: «اتفاقی بوده که رخ داده و به خیر گذشته است». متاسفانه اظهارنظرهای باهنر معمولا یکسویه است، اگر قرار باشد اصلاح طلبان افراطی مجلس ششم از صحنه سیاسی کشور طرد بشوند آنگاه اصولگرایان عاقل هم باید آستین های خودشان را بالا بزنند و یک خانه تکانی حسابی در این جریان انجام دهند.
باهنر در بخشی از سخنانش با اظهار امیدواری ۹۰ درصدی نسبت به وحدت میان اصولگرایان برای حضور در انتخابات گفته است: امیدواریم فرایند آغاز شده به خوبی ادامه پیدا کند.
فرایند موردنظر باهنر همان مکانیسم ۶+۵ است که شامل سه گروه جبهه پیروان خط امام، اصولگرایان تحول خواه یا همان جمعیت ایثارگران و حامیان دولت است که باهنر معتقد است ۸۵ الی ۹۰ درصد از گروه های اصولگرا راتحت پوشش خود قرار داده است. وی ۱۰ درصد اصولگرایان مازاد را کسانی می داند که نتوانسته اند میان ۶+۵ جایی برای خود باز کنند و البته می گوید تلاش هایی در این باره در حال صورت گرفتن است. با یک حساب سرانگشتی و آشنایی به چهار عمل اصلی در حساب، اگر ۶+۵ شامل ۹۰ درصد از اصولگرایان باشند و ۱۰ درصد اصولگرایان بیرون مانده از ۶+۵ حداقل صلاحیت عضو شدن در آن را داشته اما با مشکل کمبود جا روبه رو باشند و آقای باهنر در به بازی نگرفتن افراطی ها مصر باشد پس ایشان حکم برائت همه اصولگرایان را از افراطی گری صادر کرده اند راستی آیا در عالم واقع هم چنین است؟
یا این که و حتی برعکس امروز افراطیون راست و تندرو راس الخیمه و مدعی دو آتشه جریان اصولگرایی هستند! راستی همان کسانی که با نگاه منفی و سلبی خود به تمامی دستاوردهای گذشته موجبات نارضایتی کثیری از فعالان سیاسی جناحی و فراجناحی کشور را فراهم کردند و از تخریب بزرگان و نیروهای با سابقه در رسانه های خود هراسی به دل راه نداده اند و با چشم پوشی به برخی اصول مسلم و مورد تایید قانون اساسی با اظهارنظرهای گاه و بی گاه، فضای سیاسی کشور را به تشنج کشیدند و در انتخابات ۲۴ آذر کار را به جایی رساندند که موجبات بروز اختلا ف و تفرقه میان هم کیشان سیاسی خود را فراهم کرد. آیا اصولگرا نیستند یا آن که دلهره ناکارآمدی را برای اصولگرایان به ارمغان آوردند؟ این نکته ای است که کارکشته سیاسی ای همچون باهنر از آن غافل نیست: «باید در کنار وحدت، کارآمدی، خدمت بی منت و توانمندی را به نمایش بگذاریم».
امروز به لسان جناب باهنر احساس مردم از گرانی خیلی سنگین است و احساس مردم از تورم بیش از آن است که مسوولا ن با آمار از تورم ارائه می دهند باید از ایشان پرسید گرانی ها به ویژه در بخش مسکن حاصل ناکارآمدی جریان اصولگرای نوظهوری نیست که با حمایت امثال شما به سر کار آمده است و به بقای خود ادامه می دهد؟ آیا این جریان همانی نیست که با چشم پوشی از نگاه کارشناسی و دوری از نخبگان، حتی در جریان اصولگرا و تصمیم گیری های یک شبه کمترین جای دفاع را باقی نمی گذارد؟
آقای باهنر اگر در لفافه معتقدند که باید افراطیون اصلاح طلب طرد شوند بدانند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. قطعا اگر از جریان سیاسی خودشان آغاز کنند ثوابش بیشتر است.

نویسنده : آرش محبی

منبع : روزنامه مردم سالاری