گوگل در محتوای تولیدی دیگران دست می برد

به عنوان نمونه زمانی كه كاربران در سایت كتابفروشی های بارنز و نوبل ابزار AutoLink را فعال می سازند این ابزار لینك هایی را تولید می كند كه كاربران را به سایت اصلی ترین رقیب این كتابفروشی ها یعنی آمازون هدایت می كند.
گوگل AutoLink را در ماه فوریه به همراه یك نسخه تست بتا از نوار ابزار مرورگرش معرفی كرد. زمانی كه AutoLink فعال می شود در طول متون موجود در صفحه به دنبال لغات و عبارات مناسب می گردد تا آنها را به صفحات شركای تجاری گوگل لینك نماید، به عنوان مثال شماره های ISBN توسط AutoLink به عناوین مرتبط در سایت آمازون دات كام لینك می شوند و این در حالی است كه آدرس ها نیز به صورت پیش فرض به سرویس جست وجوی نقشه ای گوگل موسوم به Google Maps لینك می شوند و یا حتی شماره های تماس و اجازه نامه های بهره برداری از صفحات نیز به سایت های به خصوصی لینك می شوند.
ماریسا مایر مدیر بخش محصولات وب گوگل می گوید این سرویس فعلاً برای آمریكای مركزی كارایی دارد و ما مشغول كار بر روی آن برای بین المللی سازی اش هستیم.
اما به هر جهت این سرویس برخی از كارشناسان دنیای صنعت را نگران كرده است و آنها معتقدند كه گوگل پا از حد خود فراتر گذاشته و مرزهای موجود را به فراموشی سپرده است. دنی سولیوان سردبیر Search Engine Watch می گوید ناشران نیز دارای حقوق خودشان هستند و زمانی كه شما شروع به صحبت درباره افزودن لینك به صفحاتشان می كنید در اصل درباره یك محدوده بسیار حساس صحبت را آغاز كرده اید محدوده ای كه به نظر من توسعه دهندگان و تولیدكنندگان در آن می بایستی راهی را پیدا كنند كه در حین فعالیت با ناشران با آنها توافق داشته باشند و در عین حال به این قشر حق انتخاب بدهند.
به هر حال سرویس AutoLink به بازدیدكنندگان صفحات وب حق انتخاب می دهد و آنها می بایستی این سرویس را فعال سازند تا از آن بهره بگیرند اما بر عكس گوگل برای وب سایت ها هیچ حق انتخابی در نظر نگرفته است و سایت ها به صورت اتوماتیك توسط AutoLink كاوش شده و داخل آنها لینك تولید می شود. دادن حق انتخاب به سایت ها یك كار تكنیكی ساده است. گوگل می توانست كدی را ارائه دهد كه ناشران با قرار دادن آن در صفحات وب سایتشان AutoLink را فعال یا غیرفعال سازند اما انجام این كار به احتمال زیاد به تجربه كاربران در استفاده از AutoLink لطمه سنگینی می زد. مایر می افزاید كاربران لینك های كلیدی تولید شده توسط AutoLink را یا در خود صفحه یا در قسمت مرتبط به AutoLink در نوار ابزار گوگل تعقیب می كنند. حالا اگر گوگل این حق انتخاب را به ناشران می داد تا AutoLink را در صفحاتشان فعال یا غیرفعال كنند ممكن بود كاربران با صفحات بسیاری مواجه شوند كه در آنها AutoLink هیچ كارایی نداشت و باعث می شد به ذهنیت آنها در رابطه با این سرویس گوگل صدمه وارد شود.
مایر اینگونه استدلال می كند كه موارد مذكور سبب می شود تا ما با آنچه كه می بایستی هدف اصلی یك سرویس باشد و آن چیزی نیست جز سودمند و كارا بودن آن احساس تناقض بسیاری نماییم.
آدام كرافورد مدیر بخش تولیدات Weboptimiser و یكی از متخصصان و تحلیلگران برجسته و فعال در زمینه تكنولوژی های موتورهای جست وجو به این سئوال كه AutoLink بر روی صفحات وب شركای تجاری گوگل چگونه عمل می كند؟ این پاسخ را می دهد: اگر AutoLink در پنجره مرورگری كه در حال نمایش یكی از صفحات آمازون دات كام است فعال شود به عنوان مثال كلیه شماره های ISBN نمایش داده شده در صفحه مذكور به نتایج جست وجو در خود سایت آمازون لینك می شوند و در اصل كاربر فقط به گزینه های بیشتری در سایت آمازون دست می یابد.
كرافورد در آخر این سئوال را مطرح می سازد كه تا چه زمانی كاربران توسط AutoLink به یك منبع مثل آمازون محدود خواهند شد؟ و سرنوشت این سرویس چه خواهد بود؟ زیرا كه احتیاج به بازنگری اساسی در آن است.
مایر می گوید دلیل انتخاب آمازون این است كه این سایت دیتابیس بسیار بزرگی دارد. بنابراین احتمال اینكه كاربران به نتایج جست وجوی مثبت توسط این سایت دست یابند بسیار بیشتر است. همچنین در نسخه های آتی AutoLink منابع دیگری نیز برای تولید لینك در نظر گرفته خواهند شد و دیگر شماره های ISBN فقط به آمازون لینك نخواهند شد و در عین حال در كنار لینك هایی كه به سرویس جست وجوی نقشه ای گوگل مرتبط خواهند شد منابع دیگری نیز گنجانده می شود.
جفری زلدمن موسس كمپانی طراحی وب Happy Cog Studios و یكی از هواداران پر و پا قرص استانداردهای طراحی وب آنچه كه برای Smart Tags مایكروسافت اتفاق افتاد را یادآور می شود، مایكروسافت تكنولوژی Smart Tags خود را در سال ۲۰۰۱ در یكی از نسخه های بتای اینترنت اكسپلورر ۶ ارائه كرد و این تكنولوژی مایكروسافت را قادر می ساخت تا در صفحات وب بدون اطلاع تولیدكنندگانشان تغییرات تجاری دلخواهی پدید آورد و در عین حال تكنولوژی مذكور به مایكروسافت این امكان را می داد تا فعالیت های آن لاین كاربران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
به اعتقاد عده زیادی Smart Tags سبب می شد تا مایكروسافت به عرصه ای جدید از سیاست های انحصارگرایانه اش پا بگذارد. AutoLink گوگل با Smart Tags مایكروسافت مشكلات یكسانی را دارد كه گوگل هیچ یك از آنها را برطرف نساخته است. مایكروسافت در نهایت به دلیل انتقادها و فشار شدیدی كه از جانب رقبایش در رابطه با Smart Tags بر او وارد گردید این قابلیت را حذف كرد و هرگز آن را ارائه نكرد ولی آیا گوگل نیز در نهایت مجبور خواهد شد تا تصمیم مشابه ای در رابطه با AutoLink بگیرد.
استوارت مانلی مدیر بخش تكنولوژی كمپانی نرم افزاری Mediasurface تولیدكننده نرم افزارهای مدیریت محتوا معتقد است كه دیگر وقت آن فرا رسیده تا مولفین و مدیران كمپانی ها در شیوه ارائه محتوا تغییر روش دهند، محتوایی كه آنها ارائه می كنند توسط دیگران دستخوش تغییر خواهد شد و در عین حال این محتوای رایگان دیگر نمی تواند بر پایه تبلیغات نه چندان مرتبطی كه در كنارش نمایش داده می شود پایدار باشد و ادامه یابد. باید این اصل را قبول كرد كه مردم به دنبال خرید سرویس ها و محصولات هستند چه شما بخواهید یا نخواهید. نوار ابزار گوگل تنها بر روی اینترنت اكسپلورر كار می كند اما در اردوگاه موزیلا این توسعه دهنده نرم افزارهای كدباز ظاهراً آنچه كه استوارت مانلی می گوید پذیرفته شده است. كاربران قادر هستند تا شكل ظاهری یك سایت را با استفاده از قابلیت های استانداردی مثل stylesheet و یا برنامه هایی همانند Proxomitron تغییر دهند. اگر چه قابلیت های الحاقی در مرورگر كدباز موزیلا موسوم به فایرفاكس بخشی از آینده را به ما نشان می دهد. به عنوان نمونه قابلیت الحاقی Greasemonkey به توسعه دهندگان این امكان را می دهد كه اسكریپت هایی را تولید نمایند تا محتوای صفحات وب را به شیوه های مختلفی نمایش دهند و در آنها تغییر ایجاد نمایند. نویسندگان اسكریپت ها با آپلود كردن كدها می توانند هر كاری از حذف نام نویسندگان در یك وبلاگ چند نفره گرفته تا حذف تبلیغات در سایت های به خصوص را انجام دهند و یا حتی عبارت بد و زشت یك صفحه را حذف كنند. Greasemonkey هم مشكلات خاص خودش را دارد و كاربران را به اسكریپت هایی كه دیگران می نویسند محدود می نماید و به هر حال محتوایی كه ناشران تولید كرده اند را تا حدی دستخوش تغییر می نمایند. مانلی در همین رابطه می گوید علت اینكه مردم تصمیم می گیرند تا خودشان بر محتوای مورد نیازشان مدیریت كنند و در آن تغییر ایجاد كنند چیزی نیست جز اینكه حقیقتاً از آنچه كه می خوانند راضی نیستند.
AutoLink و Greasemonkey هر دو برخی از قابلیت ها را از ناشران آن لاین می گیرند و به مشتریان و كاربران منتقل می كنند. مشكل اصلی AutoLink گوگل عدم وجود مكانیسمی برای فعال و غیرفعال سازیش توسط ناشران صفحات وب است كه با قدرت گوگل در بازار موتورهای جست وجو تركیب شده است و این تركیب قدرتمند تا حدی تحت كنترل شركای تجاری گوگل قرار گرفته و می تواند به گوگل صدمه ای جدی بزند. به گفته مایر گوگل مدل تجاری مشخصی برای AutoLink وجود ندارد و این می تواند به كاربران و حتی گوگل آسیب برساند. به خاطر داشته باشید شاید خیلی ها به شما اعتقاد داشته باشند ولی همه به شما اطمینان نخواهند كرد. رابرت اسكوبل نویسنده Microsoft blogger كه قبلاً انتقادهای تندی بر روی Smart Tags انجام داده بود می گوید این مثل یك سراشیبی لغزنده است. اگر جلوی گوگل را نگیرید شاید غیرقابل مهار شود.
اما به هر حال ناشران سایت هایی از قبیل بارنز و نوبل دست به مبارزه با این قابلیت گوگل زده اند. توسط منابع غیر رسمی اسكریپت هایی ارائه شده است كه با استفاده از كدهای جاوا اسكریپت می تواند AutoLink را از كار بیندازد. زلدمن نیز در Threadwatch.org یك هك آنتی AutoLink را قرار داده است و اجتماعی را نیز بر علیه این ابزار گوگل به وجود آورده است ولی می بایستی دید با گذشت زمان كدام ابعاد این قضیه پررنگ تر خواهد شد و نهایتاً گوگل چه سیاست هایی را اتخاذ خواهد كرد.

منبع : باشگاه اندیشه