انزوا چاره کار نیست

هر کسی در زندگی خوشی ها و ناخوشی های بسیاری را تجربه می کند و از این رو غمگین شدن و ناراحتی هم یک احساس کاملاً طبیعی است و هر کسی به دلایل مختلفی نظیر جر و بحث با یک دوست، یک ناکامی، ضعف در امتحان، انتخاب نشدن برای یک تیم ورزشی و مهاجرت یک دوست صمیمی یا مرگ یکی از عزیزان، برای مدتی غمگین، افسرده و ناامید می شود اما این واکنش ها معمولاً کوتاه مدت است و پس از مدتی از بین می رود. در حالی که افسردگی فراتر و طولانی مدت تر از این حالات است به گونه یی که فرد را از فعالیت های طبیعی اش بازمی دارد. افسردگی افزون بر خلق و خوی فرد، افکار، دیدگاه و رفتار او را هم تحت تاثیر قرار می دهد. افراد افسرده به رغم توانایی ها و ارزش های واقعی که دارند به دلیل افکار و احساسات منفی مدام خود را سرزنش کرده و احساس بی ارزشی و پوچی می کنند. همچنین افسردگی می تواند نشانه های فیزیکی هم همراه داشته باشد از جمله تهوع، از دست دادن اشتها، کاهش یا افزایش وزن، سردرد و مشکلات خواب. افسردگی موجب می شود کوچک ترین مشکل در نظر فرد غیرقابل تحمل و توان فرسا جلوه کند. افراد افسرده چشم انداز روشن و نویدبخشی پیش رویشان نمی بینند و برای تغییر اوضاع به شکل بهتر احساس عجز و ناتوانی می کنند. آنها ممکن است به خاطر هر اتفاق کوچک یا حتی گاهی بدون دلیل روشنی گریه کنند. به دلیل غم شدیدی که احساس می کنند و بی حوصلگی و کمبود انرژی، اغلب از کسانی که اطراف شان هستند و از انجام فعالیت هایی که زمانی برایشان لذت بخش بود، کنار می کشند و به این ترتیب منزوی تر و تنهاتر می شوند که این خود به مراتب افسردگی آنها را بدتر می کند. دلیل واحد و مشخصی برای این اختلال وجود ندارد اما فاکتورهای بسیاری در این امر دخیل است، از جمله ژنتیک، محیط، اتفاقات زندگی و داروهای مصرفی. دانشمندان بر این باورند که ژنتیک یکی از مهم ترین عوامل در ایجاد افسردگی است و افرادی که در خانواده شان سابقه این بیماری وجود دارد احتمال ابتلای بسیار بیشتری دارند اما این امر به این معنا نیست که هر کس سابقه این بیماری را در خانواده اش داشت، افسرده می شود و بسیار زیادند کسانی که بدون داشتن عامل ژنتیک مبتلا به افسردگی می شوند. پس ژن یکی از عوامل است اما تنها عامل آن نیست. محیط خانوادگی و اجتماعی فرد یکی دیگر از عوامل موثر در ابتلا به این بیماری است. برای مثال مرگ یکی از نزدیکان در خانواده می تواند به یک غم غیرعادی و گاهی به افسردگی بینجامد. همچنین موقعیت های اجتماعی نظیر فقر، بی خانمانی یا خشونت های اجتماعی نیز احتمال افسردگی فرد را به همراه دارد. گاهی هم مصرف برخی داروها می تواند روی تعادل هورمون های بدن تاثیر بگذارد و در نتیجه خلق و خوی فرد را هم تحت تاثیر قرار بدهد، که البته در این موارد هنگامی که پزشک دارو را قطع می کند افسردگی هم از بین می رود. در واقع به این نوع افسردگی، افسردگی واکنش می گویند؛ افسردگی که ناشی از فاکتورهای خارجی است که با برطرف شدن آنها افسردگی نیز برطرف می شود. عموماً افسردگی را به دو گروه اصلی شدید و خفیف تقسیم می کنند. چنانچه افسردگی شدید باشد و فقط چند هفته یی طول بکشد، به آن «افسردگی شدید» و اگر نشانه ها خفیف تر باشند اما مدت آن طولانی تر باشد به آن «افسرده خویی» می گویند. برخی نشانه های افسردگی به شرح زیر است.
۱ ) احساس افسردگی و غمگینی تمام مدت (بدون هیچ دلیل روشنی)
۲) احساس خستگی و بی حوصلگی تمام مدت
۳) ناتوانی در لذت بردن از محیط اطراف و زندگی
۴)کناره گیری از دوستان و افراد خانواده
۵) زودرنجی، عصبانیت و اضطراب
۶) ناتوانی در تمرکز کردن
۷) کاهش یا افزایش شدید وزن
۸) تغییرات اساسی در الگوی خواب (مشکل داشتن برای به خواب رفتن، خوابیدن یا بیدار شدن هنگام صبح.)
۹) احساس گناه و سرزنش خود یا بی ارزشی و پوچی
۱۰) احساس درد و ناراحتی (حتی بدون مشکل فیزیکی)
۱۱) بدبینی و بی تفاوتی
۱۲) فکر کردن به مرگ یا خودکشی
چنانچه کسی پنج مورد یا بیشتر از این نشانه ها را داشته باشد و این حالات او بیش از دو هفته طول بکشد احتمالاً افسردگی دارد. نوجوانانی که دچار افسردگی می شوند نشانه های دیگری نیز دارند . آنها در مدرسه دچار مشکلات زیادی می شوند، سر کلاس ها حاضر نمی شوند و علاقه و انگیزه خود را از دست می دهند، قدرت فکری و تمرکزشان بسیار ضعیف می شود، این نوجوانان دچار ضعف اعتماد به نفس می شوند و مدام از خود انتقاد می کنند.
تحمل مشکلات و تجارب تلخ در مدرسه برایشان بیشتر از حدی می شود که بتوانند تحمل کنند و در نتیجه این افکار منفی آنها را به سوی نتیجه گیری های اشتباهی سوق می دهد که ممکن است نتایج جبران ناپذیری را دربرداشته است. اما خوشبختانه اگرچه افسردگی شایع ترین اختلالات روحی است در عین حال قابل درمان ترین آنها نیز هست. تحقیقات حاکی از آن است که ۸۰ درصد کسانی که به متخصصان مراجعه کرده اند، نتیجه گرفته و شرایط بسیار بهتری پیدا کرده اند، به گونه یی که از زندگی شان لذت می برند. درمان افسردگی شامل مشاوره و گفت وگو درمانی یا مصرف دارو و در برخی موارد هم ترکیبی از هر دو روش است.

دارسی لینس
ترجمه؛ فرانک باجلان

www. healthguidance.org

منبع : روزنامه اعتماد