غبار ارغوانی

▪ اثر جیمی هندریکس
▪ تاریخ ارائه؛ ۱۹۶۷
▪ زمان آهنگ؛ ۵۰/۲ دقیقه
شاید بتوان به جرات جیمی هندریکس را اولین اسطوره دنیای موسیقی راک نامید. چرا که هم زنده بودنش و هم مرگش آن قدر منحصر به فرد بود که توانست کل زندگی او را در ابهام فرو برد. ابهامی که هنوز هم شکسته نشده و او را بهترین نوازنده گیتار الکتریک تاریخ می دانند. مرگی که شاید بتوان آن را اولین مرگ غم انگیز ستاره راک دانست، مرگی که بسیار شبیه مرگ جان لنون (گرچه وی خودکشی نکرد)، جیم موریسون و کرت کوبین است.
در تمام این سال ها وقتی صحبت از گیتار الکترونیک، موسیقی راک یا مثلاً مبداء موسیقی متال می شود، اولین اسمی که به ذهن بسیاری از مخاطبان موسیقی خطور می کند، نام جیمی هندریکس است که بسیاری از منتقدین هنوز هم او را بهترین نوازنده گیتار الکترونیک می دانند و تاثیرات او بر روی موسیقی راک و بعدها متال را انکارناشدنی.
آهنگ «غبار ارغوانی» آهنگی است که در سال ۱۹۶۷ توسط گروه امریکایی انگلیسThe Jimi Hendrix Experience که جیمی هندریکس یکی از اعضای محوری آن بوده به بازار ارائه شد و قسمت هایی از ترانه آن محصول پراکنده گویی ها و نوشتن های عجله ای هندریکس در لحظاتی خاص است. لحظاتی که بسیاری آن را تحت تاثیر شدید مواد مخدر می دانند و اساساً هرگونه نقد و تحلیل را بر این مبنا بی معنا. چرا که افکاری که در ترانه آهنگ مطرح شده، بسیار شبیه افکار پریشان فردی که تحت تاثیر مواد مخدر قرار دارد است.
گرچه که خود هندریکس همواره این موضوع را به شدت تکذیب می کرد. البته همان طور که ذکر شد، بعید به نظر می رسد که ادعای وی صحت داشته باشد. توجه کنید به قسمتی از ترانه آهنگ که هندریکس دم از بوسیدن آسمان می زند و... وی همواره تاکید می کرد که این آهنگ موضوع یکی از خواب های او بوده است، چرا که وی همیشه خواب های زیادی می دیده است و از موضوع خواب های خود نیز بسیار زیاد در آهنگ هایش استفاده می کرده.
آهنگی که آن را یکی از بهترین های هندریکس می دانند و تعداد زیادی از منتقدین آن را در خصوص جنگ ویتنام دانسته اند، به نوعی اولین آهنگ بین المللی او بود. آهنگی که به صورت تک آهنگ هم در انگلستان و هم در امریکا منتشر شد. آهنگی که در رتبه هفدهم لیست ۵۰۰تایی بهترین آهنگ های همه زمان های مجله رولینگ استون قرار دارد. آهنگی که به نوعی امضای شخصی هندریکس است.
وی در مصاحبه ای در خصوص آهنگ گفته که «غبار ارغوانی» درباره یک خواب است. خوابی که من مشغول راه رفتن در پایین اقیانوس بودم. حس کردم که گم شده ام و آن موقع بود که مسیح به نجاتم آمد و مرا را آزاد کرد.
آهنگی که دومین همکاری هندریکس با «جز چندلر» تهیه کننده است که وقتی شنید، فردی هست که خوب گیتار می زند، بلافاصله قرار همکاری با وی گذاشت و خیلی سریع آهنگ هایش را ضبط و تکثیر می کرد و البته در همین آهنگ هم بود که هندریکس و چندلر شروع به استفاده از صداهایی غیر معمول در هنگام ضبط کردند، به طوری که یکی از این صداها با قرار دادن دو هدفون در اطراف میکروفن تولید می شد. ضمن آنکه هندریکس بسیار این آهنگ را سخت خوانده و بسیاری از جاها را در هنگام خواندن تغییر می دهد که به سختی می توان به گفته وی پی برد.
هندریکس یک ماه قبل از مرگش در گرینویچ استودیویی را تاسیس کرد و نام آن را «بانوی الکترونیکی» گذاشت و نام یکی از استودیوهای آن را «غبار ارغوانی» که در آن صفحه میکس ارغوانی رنگی وجود داشت.
این آهنگ همچنین مورد ارجاعات زیادی از تبلیغ نوشابه پپسی تا بسیاری از فیلم های سینمایی و تلویزیونی قرار گرفته است و بسیاری از خوانندگان و گروه های موسیقی از «آزی آزبرن» تا کوارت کرانس آن را اجرا کرده اند و همچنین به نوعی یکی از شخصیت های فیلم «اینک آخرالزمان» فرانسیس فورد کاپولا از روی شخصیت وی ساخته شد. نام اصلی آهنگ Purple Haze است.

منبع : روزنامه شرق