کودکان را در احساسشان به‌هنگام شنیدن اخبار از رسانه‌ها تنها نگذاریم

کودکان از راه‌های مختلفی با دنیای اطراف خود آشنا می‌شوند، که از جمله آن‌ها والدین، معلمان، دوستان و رسانه‌ها هستند. هر چند تجربه‌های علمی با شنیدن اخبار از راه‌های گوناگونی همچون تلویزیون، رادیو و اینترنت گام مثبتی برای کودک است اما مشکلات متعددی برای روح کوک با مشاهده تصاویری از خشونت و یا موضوعات غیرعادی بروز می‌یابد.
گزارش‌هائی درباره کودک‌ربائی، قتل، فعالیت‌های تروریستی، گروگان‌گیری در مدارس، یا آبروریزی‌های اخلاقی افراد سرشناس و سیاستمداران به کودک می‌آموزاند که دنیائی که در آن زندگی می‌کند سرشار از خشونت و برخورد تهدید کننده و نامهربان است.
● حال شما چگونه باید با این پدیده برخورد کنید؟
با کودک خود دوستانه صحبت کنید و پیرامون آنچه که دیده و شنیده با او به آرامی گفت و گو کنید، نظرش را بپرسید و از او بخواهید روش‌هائی که به‌نظر او می‌تواند در خاتمه دادن این نوع ناهنجاری‌ها و رخدادای ناگوار کمک کند، کدامند.
برخلاف فیلم‌ها و برنامه‌های سرگرم کننده، اخبار، واقعی و ملموس‌تر و بالطبع اثرگذارتر هستند، اما بنابر سن و میزان پختگی کودک شاید از درک و تمیز دادن میان اخبار و فیلم ناتوان باشد.
کودکانی که هنوز به مدرسه نرفته‌اند تنها با مشاده یک اتفاق کوچک برای شخصیت کارتونی محبوب خود، واکنشی عاطفی نشان می‌دهند.
برای این گروه سنی بسیار دشوار است تا توضیحی منطبق با درک کودک بیابید اما می‌توان با محدود کردن ذهن کودک در دانسته‌ها یا آنچه که مشاهده کرده است، عوارض آن خبر را کاهش داد. برای سنین ۷ یا ۸ سال آنچه که دیده‌اند بیشتر ملموس و واقعی می‌نمایاند.آن‌ها احساس می‌کنند شاید این اتفاقات زمانی برای خود آنان رخ بدهد.آن‌ها با دیدن گزارشی از کودک‌ربائی یا بمب‌گذاری، به‌خود می‌گویند: شاید دفعه بعد نوبت من باشد.
زلزله، قتل در یک خانواده، یک بلای طبیعی و مخرب، هر کدام عاملی می‌شود تا این گروه سنی خود و خانواده‌اش را در معرض آن خطر قرار داده، و همین امر موجب ترس و دلهره‌اش شود.
در این موارد شما پدر و مادر باید آرام پیرامون خبر با کودک گفت و گو کنید، صریح و بدون ابهام، اما محدود و به اندازه‌ای که در خور فهم اوست به او اطلاعات بدهید.
در جزئیات وارد نباید شد تا وحشت او افزوده نشود. هر چند یک سلسله اطلاعات و هشدارها برای هوشیاری کودک در برابر اتفاقاتی چون کودک‌ربائی و یا زلزله ضروری است اما باید در ابراز ترس از این وقایع با کودک شریک شد تا احساس کمبود و تنهائی در آن احساس را نداشته باشد.
به کودک بگوئید این اتفاقات ممکن است رخ بدهد اما شجاعت و تیزهوشی تنها کلید موفقیت و نجات است. باید به کودک کمک کرد تا بر ترس خود غلبه کند و راه‌های عملی گریز و نجات را به او آموزش دهید.
با این‌حال اکثر روانکاوان کودک و متخصصین علوم اجتماعی بر این باورند که رسانه‌ها باید جهت درج و انتشار این قبیل اخبار که عواطف عموم جامعه و به‌ویژه روح و روان کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد تحت فشار مراجع حقوقی و حکومتی قرار گیرند.

منبع : ماهنامه کودک