بایدت نگاهی تازه...

چشمانمان ؛ دلمان ؛ گوشمان ؛ به همه چیز عادت کرده اند! بوی کهنه گی گرفته اند ...! عشق بوی کهنه گرفته است ...! نگاههایمان کهنه شده اند ...! به ارث رسیده اند ! بار دیگر باید چشم گشود و متولد شد ...! نگاهی تازه؛ زیستنی تازه! نگاهی به زلالی اب و به وسعت عشق . به رنگ ابی آسمان ... به زیبایی ترنم پرندگان . و هم نوا با حضرت دوست ... بایدت نگاهی تازه.... که تازه کند هستی ات را ...که رهایی بخشدت ....تا که پرواز را به یاد آوری .... و نور شوی .... همه نور...... سکوت

http://f۱۰.blogsky.com/۱۳۸۷/۰۲/

منبع : مطالب ارسال شده