خسته نباشید آقای گیتس!

رمز موفقیت مایکروسافت همواره در این بوده که کارکنان آن آینده تکنولوژی را دیده و آن را به عمل در می‌آوردند. مثال بارز آن همین آقای اوزی است. پر واضح است که با وجود اشخاصی مانند او همچنان روح خلاق در مایکروسافت جاری خواهد بود و همچنان این شرکت به تولید نرم‌افزارهایی که همگان مجبور به استفاده از آن باشند ادامه خواهد داد.
حتما شما هم خبر را شنیده‌اید . . . بله بیل گیتس از مقام اجرایی خود در مایکروسافت کناره‌گیری کرد و به همسرش در بنیاد خیریه «بیل و ملیندا گیتس» برای مقابله با بیماری‌های خطرناک در دنیا و کمک به کشورهای فقیر در حوزه‌های مرتبط با فناوری پیوست.
نمی‌دانم این خبر خوبی است یا یک خبر ناخوشایند؟! بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که با رفتن بیل گیتس از مایکروسافت روند رشد این شرکت رو به زوال خواهد گرایید. حتی یکی از خبرنگاران خبره حوزه فناوری اطلاعات در دنیا دو هفته قبل پیش‌بینی کرد که وضع مایکروسافت به حدی بحرانی خواهد شد که بیل گیتس پس از دو سال دوباره به مایکروسافت باز خواهد گشت!
فارغ از این اظهارنظرهای عجولانه باید این امر را در نظر بگیریم که بیل گیتس اجازه نمی‌دهد که فرزندش، مایکروسافت، به همین سادگی از دست برود به همین دلیل هم شخصی مثل «ری اوزی» را جایگزین خود کرده است.
«ری اوزی» درست مانند خود بیل گیتس بسیار خلاق بوده و این توانایی را دارد که افکارش را به صورت محصولات تجاری از قوه به فعل تبدیل کرده و به کاربران عرضه کند. اولین نمونه از کارهای او در مایکروسافت نرم‌افزار Groove است که اکنون در بسته آفیس ۲۰۰۷ جای گرفته است. البته شاید همه ما با این نرم‌افزار جدید چندان آشنا نباشند ولی همین حد ذکر کنیم که Groove به حق انقلابی در حوزه مدیریت و به اشتراک گذاری فایل‌ها به صورت On-Line و Off-Line ایجاد کرده است.
زمانی که گیتس ۳۳ سال قبل مایکروسافت را تاسیس کرد اهداف بسیار بزرگی داشت که بسیار دور از دسترس می‌نمود، تا حدی که بزرگان IT در آن زمان مانند IBM اهداف او را مسخره می‌پنداشتند. بزرگ‌ترین هدف گیتس این بود که در هر خانه، روی هر میز یک کامپیوتر شخصی قرار بگیرد.
او اکنون به این هدف رسیده است. او توانسته روی ۹۰ درصد از کامپیوترهای شخصی دنیا سیستم‌عامل ویندوز مایکروسافت را نصب کند. شاید هم به همین دلیل باشد که او دیگر دست از کار کشیده، چرا که معتقد است دین خود را به تکنولوژی ادا کرده و باید در جای دیگری به کار بپردازد. جالب است بدانید که «ری اوزی» هم برای مایکروسافت چنین اهداف بزرگی را در سر می‌پروراند.
او معتقد است که با رشد دانش شبکه و بالا رفتن سرعت انتقال اطلاعات، در حوزه فناوری اطلاعات طی سال‌های آینده شاهد یک عقب گرد در زمان خواهیم بود.
در گذشته کامپیوترها به صورت یک ترمینال وابسته به یک سرور قدرتمند کار می‌کردند به این صورت که کلیه عملیات پردازشی و ذخیره اطلاعات توسط سرور مرکزی به انجام می‌رسید. (نمونه این کامپیوترها را در دهه ۶۰ در کشور خودمان در وزارت کشاورزی به چشم دیده‌ام. البته در آن زمان خروجی عملیات پردازشی توسط کارت پانچ نمایش داده می‌شد!) امروزه با پیشرفت پردازنده‌ها و تکنولوژی موازی‌سازی آنها می‌توان سرورهایی ساخت که قدرت پردازش آنها حتی در مغز ما هم نگنجد! البته باید ذکر کنم که مفهوم سرور هم به کلی تغییر می‌کند به این معنا که سرور دیگر یک کیس بزرگ شامل چند پردازنده نیست، بلکه مجموعه‌ای از کامپیوترها است که به صورت موازی با هم یک پردازش را انجام می‌دهند.
این کامپیوترها می‌توانند در هر نقطه‌ای از دنیا باشند و با به اشتراک گذاشتن توانشان روی شبکه‌ای مانند اینترنت مثل یک سرور مجازی به صورت کاملا یکپارچه عمل نمایند. به این ترتیب به جای یک پردازنده، هزاران پردازنده در اختیار کاربران برای پردازش قرار خواهد گرفت. نکته‌ای که موجب می‌شود این فناوری برای همگان قابل استفاده باشد این است که اکنون در تکنولوژی پردازش به نقطه‌ای رسیده‌ایم که انجام چنین کارهایی برای کاربران هزینه زیادی نخواهد داشت. ری اوزی به چنین مجموعه‌ای ابر پردازشی می‌گوید. آقای اوزی معتقد است وقتی دنیا به این نقطه رسید در آن زمان مایکروسافت بستر نرم‌افزاری مورد نیاز برای پیاده‌سازی چنین سیستمی را در اختیار کاربران قرار خواهد داد.
همانطور که می‌بینید حتی تصور چنین دنیایی برای ما مشکل است اما رمز موفقیت مایکروسافت همواره در این بوده که کارکنان آن آینده تکنولوژی را دیده و آن را به عمل در می‌آوردند. مثال بارز آن همین آقای اوزی است. پر واضح است که با وجود اشخاصی مانند او همچنان روح خلاق در مایکروسافت جاری خواهد بود و همچنان این شرکت به تولید نرم‌افزارهایی که همگان مجبور به استفاده از آن باشند ادامه خواهد داد.
چنانکه در جای دیگری هم نوشته بودم معتقدم دنیای فناوری اطلاعات و همه ما کاربران کامپیوتر به شخص بیل گیتس مدیون هستیم. اگر تفکر او، شرکت او و سیستم‌عامل او نبود به سختی می‌توانستیم به این سرعت به نقطه‌ای که اکنون روی آن ایستاده‌ایم برسیم.
پس خسته نباشید آقای گیتس!

محمدامین ناهید

منبع : اخبار فن‌آوری اطلاعات ایتنا