انتقاد ویا راهکار؟

اگر ضمن انتقاد راهکارهای مناسب ارائه نگردد با بی تفاوتی روبروخواهد گردید: آیا تاکنون به این موضوع اندیشیده شده است ، که چرا مردم جوامع نسبت به انتقادات با بی اعتنائی برخورد نموده وتوجهی به نوشته ها ویا گفتارهای انتقادی نمی نمایند ؟ اگر این رسانه ها نتایج آنچه را که گفته ویا نوشته اند، در میان جامعه مورد تحقیق وبررسی قرار می دادند ، به این به تفاوتی مردم پی می بردند وبرای رفع آن چاره ای می اندیشیدند تاضمن اینکه اززحمات بیهوده شان کاسته می شد ،موجبات تلف کردن اوقات دیگران را نیزفراهم نمی کردند. ولی تابحال رسانه های گفتاری ونوشتاری دراین اندیشه نبوده اند، زیرا که همواره این مشکل پابرجا بوده ورفته رفته بربی توجهی وبی تفاوتی مردم افزوده می گردد وپی درپی ازاین بابت ضرروزیان غیرقابل جبرانی را متحمل می گردند.
اگرنویسندگان مطبوعات ویا رسانه های صوتی وتصویری مطالعات وسیعی درجامعه شناسی ،روانشناسی ونیزمردم شناسی داشته باشند، به این مسئله پی خواهند برد که مردم جوامع اگربه مطبوعات ونیزدیگر رسانه ها مراجعه می نمایند ، مقصود وهدف آنان جستجوی حل مشکلات آنان بوده واگر برای آن پاسخ مناسبی پیدا ننمایند ، مسلما" روزبه روز نسبت به این رسانه ها تمایل کمتری پیدا نموده وممکن است زمانی فرا برسد که وجود اینگونه رسانه ها برایشان غیر ضروری بنظر آید ، که اگرچنین شود لطمات وزیان فراوانی براین رسانه ها واردخواهد گردید. تجربه نشان داده ، مردم جوامع مختلف نسبت به انتقاد هائی که درآن راهکارهای مناسب ارائه نگردد ، رغبتی ازخود نشان نداده وفقط به انتقاداتی که درآنها ارائه طریق گردد ، تمایل دارند وهمواره بسمت آن گرایش پیدا می نمایند. بنا براین اگررسانه میخواهند همواره درمیان مردم جایگاه ویژه ای داشته باشند ، بایستی ضمن اینکه مشکلات مردم را بیان می نمایند ، راه حل مناسبی را برای آن ارائه نمایند . واضح است ، دراین شرایط هرکس که مطالعات وسیعی درزمینه های جامعه شناسی ، روانشناسی ومردم شناسی نداشته باشد، قادربه نوشتن نبوده وتنها آنانی که ارائه طریق وراهکار می نمایند می توانند جایگاه باارزش خودرا درمیان جوامع گوناگون حفظ نمایند.

منبع : راهکارهای اقتصادی