جوخه احساساتی

دو نسخه اول سری بازی Brothers in Arms به لطف حالت اول شخص جذاب و امکانات برجسته کنترل یک گروه از سربازان، در میان بازی‌های تیراندازی جنگ جهانی دوم اسم و رسمی برای خود به هم زد.
نسخه جدید این سری نیز با نام Brothers in Arms: Hell’s Highway همان نقاط قوت نسخه‌های پیشین را دارد و شما را در نقش فرمانده گروهی از سربازان زبده به جنگ نازی‌ها می‌فرستد. شما در نقش گروهبان مت بیکر (Matt Baker) قرار می‌گیرید، در حالی که گروه شما خاطره غم‌انگیز مرگ اعضای پیشین را به دوش می‌کشد.
داستان بازی بیش‌تر از اینکه به رابطه میان سربازان بپردازد و گوشه‌های شخصیتی مبهم هر کدام از شخصیت‌ها را بازگو کند، به احساسات عمیق یک جوخه در بحبوحه جنگ توجه داشته است.
شما از طریق صحنه‌های سینمایی جذاب و گیم پلی‌ هیجان‌انگیز خود بازی با شخصیت‌ها ارتباط برقرار می‌کنید و به قول معروف سردی و گرمی جنگ را همراه آنها می‌چشید.
در Hell’s Highway لحظه‌های تراژیک و کمیک زیادی رقم می‌خورد که بخشی از واقعیت‌های جنگ و تلخی و شیرینی آن را در قالب یک بازی کامپیوتری نمایان می‌سازد. در صورتی که با شخصیت‌های قدیمی دو نسخه قبلی بازی Brothers in Arms که هر دو در سال ۲۰۰۵ منتشر شده بود آشنا نباشید، بخشی از روابط دراماتیک شخصیت‌ها برایتان بی‌معنی خواهد بود.
با این وجود در طول بازی کم‌کم با ماجراها و حوادث گذشته آشنا می‌شوید و این امر شما را مجاب می‌کند که Hell’s Highway را دوباره بازی کنید تا به تمام زوایای داستانی بازی پی ببرید. همرزمان شما در میدان نبرد کاملا مطیع دستورات‌تان هستند. استراتژی جنگی عمده Hell’s Highway تیراندازی بی‌وقفه بر سر نازی‌ها است تا حملاتشان سرکوب شود و فرصتی برای سرخاراندن هم نداشته باشند تا در حین اینکه دشمن را در یک گوشه به دام انداخته‌اید، با جایگیری در زاویه‌ای مناسب، نیروهای رقیب را در تیررس داشته باشید و کلک‌شان را بکنید. برخلاف بسیاری از بازی‌ها که هوش مصنوعی پایینی دارند و شخصیت‌های کمکی بدتر وبال گردنتان می‌شوند، در Hell’s Highway مردان جنگی همه فن حریفی را در کنار خود دارید که حتی در صورت قصور فرمانده‌شان از وظایفش، خود دست به کار می‌شوند و دستور می‌دهند. شما به عنوان یک فرمانده، زندگی سربازانی را در دست دارید که تا پای مرگ به شما اعتماد کرده‌اند. در واقع نقطه عطف Hell’s Highway هم در همین نکته است که به جای ارایه یک بازی تیراندازی پر زد و خورد صرف، به جنبه‌های عاطفی جنگ هم توجه شده است.
با اضافه شدن نیروهای جدید مثل جوخه بازوکا، نبردها جذاب‌تر می‌شود. جوخه تیربار مهره ایده‌الی برای سرکوب دشمن به حساب می‌آید، در حالی که سربازان مجهز به بازوکا در یک چشم به هم زدن موانع دشمن را از سر راه برمی‌دارند و دشمنان را از مخفی‌گاه‌های خود در خانه‌های جنگ زده بیرون می‌کشند.
با وجود تاکید فراوان روی کار گروهی، نباید از عملکرد انفرادی تاثیرگذار خود غافل بمانید. در Hell’s Highway معمولا به دنبال نقطه دید مناسب برای شکار دشمنان می‌گردید، در حالی که نباید از پیدا کردن پناهگاه غافل بمانید. علاوه بر این در پاره‌ای از لحظات بازی مجبور می‌شوید بدون نیروهایتان به مبارزه بپردازید که به این ترتیب کار سرکوب حملات دشمنان و غافلگیر کردنشان به عهده خودتان خواهد بود.
Hell’s Highway به لطف جلوه‌های صوتی و گرافیکی تحسین‌برانگیز یک بازی واقع‌گرایانه و طبیعی از کار درآمده است. هر سلاح، صدای مخصوص خود را دارد، در حالی که انفجار بمب یا نارنجکی در نزدیکی‌تان، برای چند ثانیه گوشتان را کر می‌کند. همچنین شخصیت‌های بازی با جزییات فراوانی طراحی شده است که حالت چهره آنها، درد و خشم و احساسات دیگر را به خوبی نشان می‌دهد.
حالت بازی چند جانبه Hell’s Highway دارای نقشه‌های گوناگونی است که هر کدام بیش از ۲۰ بازیکن را پشتیبانی می‌کند. بازی Brothers in Arms: Hell’s Highway جانشین خلف و شایسته یک بازی تیراندازی به سبک جنگ جهانی دوم است. محیط زیبا و نبرد پرتنش و نفس‌گیر در کنار جلوه‌های گرافیکی دیدنی و شخصیت‌پردازی قوی، نبردی واقعی را در Hell’s Highway برایتان رقم خواهد زد. ناگفته نماند که برای پی‌بردن به تمام زوایای داستانی بازی، دست کم دو بار باید Hell’s Highway را تمام کنید.
▪ نکات مثبت:
کنترل جذاب یک جوخه جنگ در دوربین اول شخص، گرافیک و لوکیشن‌های دیدنی، جلوه‌های صوتی برجسته، شخصیت‌ها و داستان گیرا.
▪ نکات منفی:
داستان بازی وابستگی زیادی به نسخه‌های قبلی سری Brothers in Arms دارد، کیفیت تکسچرها در چند صحنه سینمایی افت می‌کند.
▪ سازنده: Gearbox Software
▪ ناشر: Ubisoft
▪ کنسول: PC، PS۳، Xbox ۳۶۰
▪ سبک: تیراندازی جنگ جهانی دوم
▪ تاریخ انتشار: ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۸

ترجمه: ارسلان شهلا

منبع : روزنامه فناوران