جاده ‌اسالم؛ ‌پاییزان ‌ایران

بارها این مسیر را رفته‌ام، ولی پاییز آن بهشت طلایی رنگی است که دست‌کمی از بهشت بهاری‌اش ندارد. براستی پاییزان واقعی اینجاست و خرد شدن برگ‌ها زیر پا و با همسرایی باد در درختان عور، سمفونی زیبایی را شکل می‌دهد که فقط یک بار در سال می‌توان آن را شنید.
وصف این بهشت پاییزی خالی از لطف نیست، ولی تا آن را به چشم نبینید، نمی‌توانید آن را احساس کنید. ابتدا باید به خطه سرسبز گیلان رفت تا بتوان پاییز را توی رنگ خشک درخت‌ها احساس کرد. جاده اسالم که از سه‌راه اسالم شروع می‌شود و ۷۰ کیلومتر در دل کوه، انسان را مبهوت خود می‌کند تا به خلخال برسد.
اگر از اسالم شروع کنیم، ابتدا باید دل را به رقص باد در شالیزارها بسپاریم که در دامنه کوه گسترده شده است و خانه‌های روستایی که همچون نگینی در میان شالیزارها حس کهنی را به انسان القا می‌کند.
پس از ۱۰ کیلومتر صدای آب را دنبال کنید تا رودخانه‌ای زیبا را بیابید که جلوه‌ای متفاوت را تجربه خواهید کرد. راه را ادامه می‌دهیم.
هوا سردتر شده است. باد سردی انسان را نوازش می‌دهد و تراکم درختان بافت زیبای چترگونه‌ای در جاده ایجاد می‌کند. هنوز از دیدن این مناظر عطش روح انسان سیراب نشده است که منظره زیبای جدیدی انسان را شوکه می‌کند.
کوه‌های سر برافراشته و سرسبز و پوشیده از چمن که در تمام تابستان آب و هوایی دلنشین را پدید می آورد. در اواسط تابستان مواقعی که مه غلیظی دریای خزر را می‌پوشاند، هوا به قدری سرد می‌شود که مسافران مجبور به پوشیدن لباس گرم می‌شوند.
منطقه ویلانشین درگه دره و غذاخوری‌ها در مسیر جاده گسترده است که با کباب تهیه شده از گوشت گوسفندان آن محل، طعمی خاطره‌انگیز را در کام مسافران به یادگار می‌گذارد و در پایان این سفر به شهر خلخال می‌رسیم که قصه دیگری دارد.

منبع : روزنامه جام‌جم