سی و دو فیلم کوتاه دربارهٔ گلن گولد - THIRTY TWO SHORT FILMS ABOUT GLENN GOULD

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : کانادا
محصول : نیوفیشمن
کارگردان : فرانسوا ژیرار
فیلمنامه‌نویس : دان مکلار و ژیرار
فیلمبردار : آلن دوستی
هنرپیشگان : کولم فیور، درک کیوروورست، کاتیا لادا، دیون آندرسن، جاشوآ گرین‌بلات، شان رایان و کیت هنینگ
نوع فیلم : ۹۳ دقیقه


ـ این فیلم بر پایهٔ زندگی ̎گلن گولد̎ نوازندهٔ پیانو و نویسندهٔ پر رمز و راز کانادائی ساخته شده که در سال ۱۹۸۲ در گذشت. فیلم به سی و دو قطعهٔ کوتاه تقسیم شده تا منعکس کنندهٔ ساختار ̎واریاسیون‌های گلدبرگ̎ باخ باشد؛ همان صفحه‌ای که کمپانی CBS در سال‌های ۱۹۵۰ منتشر کرد و باعث شهرت ̎گلن گولد̎ شد؛ هر اپیزود با تکه‌ای یا ̎موومان̎ از یکی از صفحه‌ها و اجراهائی که قبلاً انجام داده بوده، همراهی شده است. این اپیزودها شامل بخش‌هائی دراماتیزه از زندگی ̎گولد̎ است: دوران کودکی‌اش؛ مهم‌ترین کنسرت‌هایش، تصمیم جنجالی‌اش به بازنشستگی در دههٔ ۱۹۶۰؛ کارهای مبتکرانه‌اش برای رادیو کانادا؛ نیاز غریبش به اینکه به جای رودرروئی با آدم‌ها، کارهایش را با تلفن انجام دهد؛ طرز لباس پوشیدنش؛ اعتیادش؛ آگاهی‌اش از مرگ زودرس خود در پنجاه سالگی؛ نگرانی‌اش از اینکه فراموش شود سفینهٔ ̎مسافر̎ که برای خبردار کردن سایر تمدن‌ها از وجود تمدنی در کرهٔ زمین به فضا پرتاب شده، در میان چیزهائی که با خود به فضا برده، اجرای ̎پربود در دی مینور̎ یوهان سباستیان باخ گولد است. فیلم ضمناً، تعدادی از مصاحبه‌های رودررو یا تلفنی او را بازسازی کرده و شامل گفت و گوهائی با دوستان و نزدیکانش از ̎یهودی منوهین̎ گرفته تا ̎مگان اسمیت̎ مستخدمه است.
ـ فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای در طول تاریخ سینما همواره یک مشکل بزرگ داشته‌اند: کندی و کسالت‌بار بودن لحظه‌های غیر نمایشی یک زندگی معمولاً در اینگونه آثار باید تصویر شود و از این مشکل که بگذریم، جذابیت خود شخصیت هم برای تماشاگر مهم است. سی و دو فیلم کوتاه دربارهٔ گلن گولد در ظاهر باید هر دوی این مشکلات را داشته باشد اما فیلم ژرار به قدری هوشمندانه شکل گرفته که توانسته از این مشکلات بپرهیزد. فیلم با اینکه حتی کاملاً داستانی نیست و در طول کار به سراغ دوستان و آشنایان گولد می‌رود و نظر آنان را دربارۀ این شخصیت‌ می‌پرسد اما ضرب‌آهنگی دارد که موسیقی جادوئی خود گولد آن را تکمیل کرده است. در مورد مشکل دوم هم به قدری تعریف‌های جالب و گاه متناقض در فیلم از گولد می‌شود که تماشاگر بی‌اختیار به این شخصیت علاقمند می‌شود. یک فیلم از زندگی‌نامه‌ای چه چیز دیگری جز این می‌خواهد؟