نگاه به بیرون

همهء ما بارها و بارها در زندگی‌مان هنگامی كه با پدیدهء شگفت‌انگیزی مواجه شدیم از آن به عنوان عجایب خلقت نام بردیم. گاه هم آن پدیده را به عنوان عجایب هشت‌گانه نامیده‌ایم. آنچه بدیهی است این كه شش اثر تاریخی، باغ‌های معلق بابل، مجسمهء زئوس در المپیا، معبد آرتمیس در افسوس، آرامگاه مایوسلیوم، مجسمهء رودس، فانوس اسكندریه و اهرام ثلاثهء مصر در فهرست عجایب هفت‌گانهء دنیای باستان جا خوش كردند كه البته در طول سال‌های گذشته به دلیل عوامل طبیعی و انسانی در معرض خطر و نابودی قرار گرفتند.
از سوی دیگر دنیای مدرن درصدد آن برآمد تا برای خودش و آیندگان عجایب هفت‌گانه‌ای دیگر را برگزیند. به این ترتیب طی مراسمی با حضور هنرمندانی مانند بن كینگسلی (Ben Kingsley) ، هیلاری سوانك (Hillary Swank) ، جنیفر لوپز (Jennifer Lopez) ، نیل آرمسترانگ-فضانورد مشهور- (Neil Armstrong) و نخست وزیر پرتغال در استادیوم نور شهر لیسبون هفت‌گانهء دنیای مدرن اعلام شدند.
این عجایب عبارتند از:
۱) دیوار چین در چین
كم‌تر كسی است در جهان كه نام دیوار چین را نشنیده باشد كه بین مغولستان و چین به معنی اخص ممتد است. این دیوار بزرگ بیش از دو هزار سال عمر كرده است و بیش از ۰۰۰ر۶ كیلومتر طول دارد. بلندی آن قسمت دیوار كه در شمال پكن بنا شده است ۵/۸ متر و در نقطهء دیگر از چهار تا ۱۵ متر است و قطر دیوار ۵/۴ تا ۵/۷ متر است و در فواصل برج‌ها قرار دارد. تصور نكنید دیوار چین یك دیوار متصل به دیوارهای دراز و كوتاه در هم و برهم است. چون هر دودمان پس از روی كار آمدن دیوارهایی می‌ساختند از این روی دیوار چین شامل دیوارهای متعدد جداگانه شده است. ابتدای دیوار در مشرق شانهای گوان، نانكو، ین من (در شانسی) و جیایوگوان (در گانسو) است و ساختن دیوار در قرن سوم قبل از میلاد در عهد امپراتور «شی خوانگ‌تی» از سلسله سلاطین «چین» ۲۲۱۱ تا ۱۰۸ قبل از میلاد) شروع شد و دامنهء كار دیوارسازی طی سلطنت آن دودمان بسیار وسیع شد. یك میلیون برای این كار بسیج شده بودند و چون شرایط كار بسیار سخت بود گروه كثیری از كارگران می‌رفتند و برنمی‌گشتند. كسانی كه در محل ساختمان می‌مردند جسدشان را لای دیوار می‌گذاشتند.
۲) تاج محل در هندوستان
تاج محل آرامگاه ارجمند بانو ملقب به ممتاز محل، همسر محبوب پنجمین پادشاه گوركانی موسوم به شاه جهان است. ممتاز محل در ۱۰۴۰ هـ.ق درگذشت و آرامگاه او در میان سال‌های ۱۰۴۹ تا ۱۰۶۵ هجری قمری برپا شد.
امپراتور جایگاهی را در كنار رود جمنا برگزید. وی قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در كران دیگر رود و برابر آن بسازد و این دو بنا را با پلی به یكدیگر متصل سازد. به نشانهء آن كه پیوند او و همسرش از جریان زمان هم در می‌گذرد. قرار بود كه برخلاف نمای تاج محل كه از مرمر سفید بود، آرامگاه شاه از مرمر سیاه باشد، اما سرنوشت بر این شد كه آرامگاه دوم هرگز برپا نشود و امپراتور در كنار همسرش آرام گیرد.
۳) بنای تاریخی پترا در اردن
پترای اردن یكی از مكان‌های باستانی است كه به احتمال زیاد غار اصحاب كهف نیز در این محل قرار داشته است. از امان پایتخت سرزمین افسانه‌های خاورمیانه دو راه تو را به پترا سرزمین سنگ می‌رساند; راه صحرایی و راه ملوكی. راه صحرایی سه ساعت در كویر به سمت افسانه‌ها پیش می‌رود و راه ملوكی كه البته سبز است و سرشار از طبیعت زنده پنج ساعت. شهر در دل صحرا می‌درخشد. وقتی خسته از تصویر كوه‌های خالی به پترا می‌رسی می‌توانی عظمتی را به چشم ببینی كه تا مدت‌ها خیالش با تو خواهد بود. شهر صخره‌های سرخ. یونانیان آن را آرابیا پترا نامیده‌اند، به معنای سنگ. ترجمهء عبری آن سلع است و عربی آن الرقیم كه برخی مورخان قوم نبط را همان اصحاب كهف می‌دانند. آنان اگرچه اصلا عرب بودند، اما چون به زبان آرامی تكلم می‌كردند عرب به حساب نمی‌آمدند. با این حال عده‌ای از مورخان آن‌ها را از قریش و نوادگان اسماعیل می‌دانند و دلیل آن‌ها قرابت زیاد در خط و اسامی آن‌ها با قریش است. شهر با دیوارهای بلندرسی رنگ و شن‌های روان بزرگ‌ترین حامی طبیعی را در مقابل قبایل وحشی داشت. شهر پترا یكی از چهارراه‌های تجارتی بزرگ در دنیای قدیم مجهز به سیستم آبرسانی پیشرفته در سدهء ۱۸۰۰ میلادی كشف شد تا تمدن سنگی دوباره به حرف بیاید و از داستان خود بگوید.
۴) كلزیوم رم در ایتالیا
«كلزیوم»، همان محلی است كه در دنیای قدیم گلادیاتورها در آن به جنگ یكدیگر می‌رفتند و مردم رم در آن‌جا به تماشای نبرد انسان با حیوانات می‌نشستند. نبرد بردگانی كه در جنگ‌ها اسیر شده و یا كسانی كه به آیین مسیحیت گرویده بودند با انواع حیوانات وحشی نظیر شیر و...
در كنار كلزیوم ساختمانی بنا شده كه نماد پایان خشونت و سخت‌گیری علیه مسیحیت است. «سردرگاه كنستاتیوم» كه در آن فرمان تاریخی كنستاتیوم مبنی بر پایان خشونت علیه مسیحیت و كسانی كه به این آیین گرویده‌اند، نصب شده است.
۵) ویرانه‌های ماچوپیچو متعلق به تمدن اینكاها در پرو
قلعهء ماچوپیچو، یكی از مهم‌ترین آثار به جا مانده از تمدن باستانی اینكا در كشور پرو كه بر فراز كوهی با ارتفاع ۳۵۰ر۲ متر از سطح دریا ساخته شده است، از سال ۱۹۸۳ در فهرست میراث جهانی یونسكو ثبت شده است.
قلعهء ماچوپیچو در سال ۱۴۴۰ میلادی ساخته شده است و این قلعه و محوطهء اطرافش تا سال ۱۵۳۲، یعنی سال فتح پرو توسط كریستف كلمب و نیروهای اسپانیایی، مسكونی بوده است. بر اساس شواهد باستان‌شناسی، ماچوپیچو شهری معمولی نبوده و از آن به عنوان خلوتگاهی برای گذران اوقات فراغت بزرگان اینكا استفاده می‌شده است. این محوطهء باستانی از یك قصر بزرگ، چندین معبد كه در اطراف حیاط قصر برای خدایان اینكا ساخته شده و حدود ۱۵۰ خانه برای خدمتگزاران تشكیل شده است.تخمین زده می‌شود كه حداكثر ۷۵۰ نفر قادر به سكونت همزمان در این شهر كه در حدود پنج كیلومتر مربع وسعت دارد، بوده‌اند و به احتمال زیاد در فصل‌های بارانی كه سفرهای بزرگان اینكا به ماچوپیچو قطع می‌شده است، جمعیت شهر بسیار كم‌تر از این تعداد می‌شده است.اینكاها این محوطه را به خاطر موقعیت جغرافیایی و زمین‌شناختی استثنایی‌اش برای ساخت ماچوپیچو انتخاب كرده‌اند. بر اساس اعتقاد اینكاها، شبح سلسله جبالی كه در پشت ماچوپیچو به چشم می‌خورد، نمایانگر چهرهء اینكاست كه سر به آسمان برداشته است. مجموعهء ماچوپیچو را می‌توان به سه بخش كشاورزی، مسكونی و مذهبی تقسیم كرد. ورودی اصلی این قلعه در قسمت جنوب غربی آن و در انتهای جاده‌ای موسوم به «مسیر اینكا» قرار داشته است_ اما ورودی فعلی كه در جنوب شرقی این محوطه قرار دارد، به محوطه‌های كشاورزی ماچوپیچو منتهی می‌شود.
۶) شهر تاریخی چیچن ایتازی متعلق به تمدن مایاها در مكزیك
در صورتی كه خرابه‌های تمدن مایا در منطقهء چیچن ایتازی مكزیك به عنوان عجایب هفت‌گانه معرفی شود دیگر هیچ اثری از این بنای تاریخی روی كرهء زمین باقی نخواهد ماند. در حالی كه تمام كشورهای دنیا سعی در معرفی كردن آثار باستانی خود و شناساندن تمدن‌های كهن رشد یافته در سرزمین‌شان دارند، مكزیكی‌ها ترجیح می‌دهند آثار باستانی كشورشان ناشناس باقی بماند. باستان‌شناسان معتقدند در صورتی كه معابد جنوب مكزیك به عنوان عجایب هفت‌گانهء جدید معرفی شوند سیل غیرقابل كنترل گردشگران آسیب‌شدیدی را به منطقهء محیطی آن وارد خواهد كرد و آمد و شد بیش از حد افراد ممكن است به آثاری كه هنوز در زیر خاك هستند آسیب وارد كند. در صورتی كه سازمان میراث جهانی از انتخاب معابد مكزیك منصرف نشود دولت باید قوانین شدیدی را برای بازدید از این معابد تعیین كند. چیچن ایتازی كه به طور قطع بزرگ‌ترین معبد مایا‌هاست از لحاظ ساختاری دارای مهندسی بسیار قوی است و در رقابت تعیین عجایب هفت‌گانهء جدید در رتبهء دوم قرار دارد. در این رقابت معابد چیچن ایتازی توانسته برج ایفل، تاج‌محل، استون هنچ و تالار اپرای سیدنی را پشت‌سر بگذارد، اما این موفقیت تنها برای مكزیكی‌ها سبب شر خواهد شد.ادواردو پزو دی هردیا مسوول نگهداری از این منطقهء باستانی می‌گوید: «این اتفاق تنها به ضرر این مكان تاریخی تمام می‌شود و ما مجبوریم محدودیت‌هایی را برای افراد در بازدید از این مكان تاریخی تعیین كنیم. این منطقه سالانه تنها می‌تواند پذیرای ۵/۱ میلیون نفر باشد و ما شرمندهء گردشگران بیش‌تر خواهیم شد.»منطقهء چیچن ایتازی كه معبد ال‌كاستیلو آن شهرت بسیار زیادی دارد بین ۶۰۰ تا ۱۵۰۰ سال قدمت دارد. این تمدن با ورود اسپانیایی‌ها به خاك این سرزمین از بین رفت. سالانه ۲/۱ میلیون نفر از این مكان كه دور تا دور آن با جنگل پوشیده شده بازدید می‌كنند. آمریكایی‌ها و اروپایی‌ها از ساحل دریای كارائیب پس از طی مسافتی در حدود دو ساعت با ماشین می‌توانند به این منطقه راه پیدا كنند.
۷) مجسمهء مسیح (ع) در ریودو ژانیروی برزیل
ریودوی ژانیرو (در اسپانیایی: Rio de Janerio ) شهری است بسیار زیبا و توریستی كه در كنار كوه‌های انبوه از جنگل و سواحل و خلیج‌های زیبای اقیانوس اطلس قرار گرفته است. شهر ریودو ژانیرو در جنوب‌شرقی كشور برزیل قرار دارد. این شهر پس از شهر سائوپولو بزرگ‌ترین شهر برزیل است و تا سال ۱۹۶۰ پایتخت این كشور بود كه مجسمهء ۱۲۵ فوتی حضرت مسیح رهایی‌بخش با دست‌های باز كشیده شده به طرفین در ارتفاع ۳۳۴ر۲ فوتی كوه كوركووادا در این شهر قرار گرفته است. البته سواحل اقیانوسی برای كشور برزیل همان اقیانوس اطلس بوده چرا كه برزیل در سمت شرقی آمریكای لاتین واقع است و سواحل دریایی آن تماما به سمت اقیانوس اطلس است و همین‌طور كشور برزیل نسبت به سایر كشورهای مشرف به اقیانوس اطلس بیش‌ترین ساحل را دارد.این نظرسنجی كه از مدت‌ها پیش آغاز شده بود، با مشاركت بیش از یكصد میلیون نفر پایان یافت.

منبع : روزنامه سرمایه