حکیم شرف‌الدین شفائی اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: حسن بن حکیم ملامحمدحسین
تخلص: شفایی
تولد و وفات: (۹۶۶ -۱۰۳۷) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: طبیب و شاعر
از عالمان و پزشکان مشهور مان خود در اصفهان بود و نزد خاص و عام و نیز در دستگاه حکومت حرمت بسیار داشت. وی پزشکی را از پدر خویش و برادر حکیم نصیرا گرفت و بر مسجد جامع اصفهان پزشک خانه داشت. در شعر نیز طبعش در کمال استغنا بود و در هیچ زمانی شاعری به آن اعتبار و غنای طبع نبود.وی به جزء پزشکی حکمت نظری را هم فرا گرفت. معاصر محمدباقر داماد و تقی‌الدین‌ اوحدی بود. توانائی او در هجو زبانزد همهٔ معاصران او بود. "کلیات" آثار شفائی در حدود پانزده هزار بیت است شامل : قصیده ، غزل ، ترکیب ، ترجیع ، قزعه ، رباعی ، شعر آشوب و چهار مثنوی شامل: "دیدهٔ بیدار" ، "مهر و محبت" ، "نمکدان حقیقت" ، "مجمع‌البحرین" دارد. "دیوان" غزل‌های او را در حدود پنج‌هزار بیت می‌داند.

منبع : مطالب ارسالی