انــــار

نام علمی گیاه نه تنها به دانه‌های فراوان آن اشاره دارد، بكله نشانی از قدمت استفاده از این گیاه به عنوان یك میوه نیز هست كه به زمان رومیان باستان باز می‌گردد: اهالی پونیكوس یا كارتاژ، مستعمره رومیان در شمال آفریقا، از این میوه استفاده می‌كرده‌اند. در پاپیروس‌های مصریان باستان كه در حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نوشته شده‌اند و همچنین در كتب عهد عتیق به انار اشاراتی شده است .
رنگ قرمز خیره كننده و ترتیب منظم دانه‌های فراوان انار، این میوه را یكی از قدیمترین و مهمترین علامت‌های باروری ساخته و در قدیم موضوع و مایه‌ی اصلی طرح‌ها بوده است. در مسیحیت آمده است كه انار همان میوه‌ی ممنوعه‌ای می‌باشد كه آدم و حوا در باغ بهشت از آن تناول نموده‌اند و گفته می‌شود كه انار را برای فروش بر روی پایه‌های سنگی قلعه حضرت سلیمان عرضه می‌كرده‌اند. در اسطوره‌های یونانی، پرسفون یا كور توسط پلوتو ربوده شده و به حوزه‌ی حكومتی دوی در اعماق زمین برده می‌شود. در آنجا وی یك انار می‌خورد كه علامت پیوستگی و اتحاد است و وی را برای همیشه به پلوتو پیوند می‌دهد .
خواص درمانی انار برای پلینی – طبیعیدان رومی – در قرن اول میلادی شناخته شده بود. وی پوست ریشه‌ی درخت انار را برای دفع كرم كدو تجویز می‌كرد كه درمانی موثر، اما استفراغ‌زا بوده است. در طب سنتی هندی، پوسته‌ی تلخ انار را برای درمان اسهال خونی تجویز می‌كنند و این به علت‌ خاصیت قابضی قوی انار است. برگ‌های این درخت نیز، خاصیت ضد میكروبی دارد و بر روی زخمها گذاشته می‌شود .
در كشورهای خاورمیانه از انار برای طبخ غذا هم استفاده می‌شود. از رب‌ انار در غذاهای گوشتی، بخصوص انواع خورشت‌ها استفاده می‌شود و دانه‌ها خشك شده انار را برای چاشنی غذا به كار می‌برند. در هند از انار برای تهیه پوره‌ها، نان‌های نمكدار و شیرینی استفاده می‌شود. دانه های انار خوشمزه و آبدار هستند. از آب انار نیز به عنوان آب میوه و دسر استفاده می‌گردد .
● زیستگاه طبیعی :
انار گیاه بومی آسیا بخصوص ایران، افغانستان و دامنه‌های فلسطین است كه كاشت آن در شمال آفریقا و در مشرق تا پاكستان و هند نیز متداول شده است. انار به صورت انبوه كشت می‌شود و انواع كوتاه آن به صورت باغ‌های انار در مناطق معتدله پرورش داده می‌شود .
● مشخصات ظاهری :
درخت انار درختی پرپشتی است كه برگ‌های آن در فصل پاییز می‌ریزد. طول درخت انار به ۶ متر می‌رسد. پوست تنه‌ی درخت قهوه‌ای كم‌رنگ می‌باشد و شاخه‌های باریك آن در نوك تیغ دارند و از اطراف تنه درخت می رویند. جوانه‌های برگ‌ها و سرشاخه‌های جوان قرمز رنگ هستند. برگ‌های رسیده‌ی بعضی از انواع آن ضخیم و براق می‌باشند. گل‌های بزرگ قرمز مایل به نارنجی موم‌دار آن بعدا تبدیل به میوه‌هایی می‌شوند كه پوست آنها قرمز می‌باشد. پوست میوه‌ی انار خشك و سفت و دانه‌های آن قرمز و یا زرد است .

منبع : مطالب ارسال شده