فقط برای غزه!‌

بی مقدمه و بدون هیچگونه تعارف بگویم که این جملات را نه به خاطر گروهی از فلسطینی‌ها می‌نویسم که در جنگ ناجوانمردانه ۸ ساله علیه ایران، ارتش صـــدام را یــاری کــردنــد و نــه بــرای کـسـانـی اسـت کـه زرقاوی را شهید می‌نامند و در فلسطین برای صدام مراسم ترحیم برگزار می‌کنند! این یادداشت تنها ابراز همدردی با زنان و مردان و کودکان مظلومی‌است که در غزه گرفتار شده‌اند و متأسفانه سکوت مرگبار برخی مجامع بین المللی و بی غیرتی بعضی از سران عرب، عملا ً راه را برای تداوم جنایت علیه آنها بازگذاشته است. این جملا ت را فقط برای ابراز انزجار از کسانی می‌نویسم که گاه یک دولت را بخاطر تضییع حق یک نفر به محاکمه می‌کشند اما اکنون در برابر رنج‌های کم سابقه یک و نیم میلیون نفر سکوت می‌کنند تا شاید زمینه سقوط دولت منتخب یک ملت فراهم شود! بعید می‌دانم کسی تصاویر تأثر انگیز شبکه الجزیره که در روزهای یـکشنبه و دوشنبه در سراسر جهان پخش شد را دیده باشد و به خاطر مرگ تدریجی هزاران زن و کودک و نیز مـرگ سـریـع انـسانیت در میان قدرتمندان جهان، اشک نریخته باشد: کودکی دارای تنگی نفس است و قـطـع بـرق، اعـضای خانواده را وادار کرده است که بــه صـف بایستند و پس از خستگی یکی، دیگری به صورت دستی اقدام به پمپاژ اکسیژن برای او کند، نوزادی از شدت درد ضجه می‌زند اما برای درمان او امکانات کافی وجود ندارد، مجروحی بر روی تخت افتاده و رساندن امکانات اولیه به او به خاطر قطع کامل برق، دچار اخلا ل شده است.
اینها نمونه است اما نشان می‌دهد که در دنیای امروز چه خبر است و چه کسانی قرار است آزادی و دموکراسی را برای آسایش مردم به منطقه بیاورند!‌
در این میان نمی‌توان نقش ارزنده شبکه خبری الجزیره را نادیده گرفت. این شبکه در کشور قطر مستقر است و قطر تنها کشور در منطقه خلیج فارس است که با اسرائیل روابط رسمی تجاری دارد! در اجلا س سال جاری سازمان ملل، امیر قطر تنها شیخ از شیوخ منطقه خلیج فارس بود که در کنار وزیر خارجه اسرائیل ایستاد و اجازه داد تصاویر او در حال لبخند زدن به وزیر خارجه این رژیم ضد انسانی، به تمام جهان مخابره شود. اما ظاهراً سردمداران قطر بسیار بهتر از ما، به ماهیت و کارکرد رسانه و شرط اثرگذاری آن پی برده‌اند. آنچه طی دو روز گذشته توسط شبکه الجزیره انجام شد، قطعاً هزینه سنگینی برای اسرائیل، حامیان آن کشور و نیز سران مسامحه کار عرب به دنبال خواهد داشت، اما به نظر می‌رسد سران قطر به امید روزی نشستـه‌انـد کـه ایـن شبکـه بتـوانـد مـاننـد بعضـی شبکه‌های پرنفوذ غربی، خواسته‌های سران قطر و هم‌پیمانان آنها را با مهارت خاص، در میان افکار عمومی‌ جهانیان یا حداقل بخش هایی از آن، تـوجیه کند. گفتگوی مستقیم الجزیره با خالد مشعل و نطق او کـه انـصافاً همه چیز در آن وجود داشت از دیگر شاهکارهای الجزیره بود. خالد مشعل در گفتگو بـا ایـن شـبکه، هم مظلومیت مردم غزه را به دنیا مخابره کرد و هم زمینه رسوایی برخی انسان نماها را فراهم نمود.
در نطق این سیاستمدار هوشمند فلسطینی، هم توکل وجود داشت و هم تدبیر، هم عاطفه موج مـی‌زد و هم صـلابـت، هم شـجاعت داشت و هم سیاست ورزی و در یک کلا م، آنچه که لا زم بود تا دنیا از شرایط حاکم بر فلسطین خبردار شود از طریق این شبکه پرمخاطب عربی و از زبان خالد مشعل بیان شد.
الـبـتـه مـتـاسفانه رفتار رسانه ملی ما در این موضوع نیز نشان داد که در بعضی عرصه ها، آرزوی رسـیـدن ایـن رسـانـه به جایگاه واقعی یک رسانه تاثیرگذار، به سالها وقت نیاز دارد.
در مـوضـوع غزه که از حساسیت‌های مهم دیپلماسی خارجی ایران می‌باشد – و بابت آن نیز هزینه‌های فراوان پرداخت شده است – رسانه ملی ما نه تنها نتوانست در جایگاه رسانه موثر برای انتقال فجایع غزه عمل کند، بلکه در انتقال اخبار مربوطه نیز دیـدگـاهـهای حاکم بر رسانه ملی و سیاست‌های رسـمـی کـشـورمـان – که بسیاری از آنها صحیح مـی‌بـاشد – برخبررسانی اثرگذاشت. کسانی که اظهارات زیبا و شجاعانه و در عین حال سیاستمدارانه خالد مشعل را به صورت مستقیم شنیدند و آن را با آنـچـه در بـعـضی بخش‌های خبری صدا و سیما پخش شد مقایسه کردند قاعدتاً این دیدگاه نگارنده را قبول دارند که حتی در انتقال اخبار و گزارش‌های تهیه شده توسط دیگران نیز موفق نیستیم!مشعل در نطق خود، هم به دنبال افشاگری‌های سیاسی علیه اسرائیل بود و هم تلاش می‌کرد برای حل فوری مشکل هموطنان خود، دل دولتمردان منطقه را نرم کند. او به تکریم سران عرب پرداخت و حتی با کنار گـذاردن اختلا فات شدیدی که میان گروه او – حماس – و گروه محمود عباس وجود دارد از سران فتح برای مذاکره دعوت کرد. او به جای آنکه عباس را بـه خـیانت متهم کند، اختلا ف میان گروههای فلسطینی را ناشی از توطئه امریکا و اسرائیل دانست و البته بر ارتکاب برخی اشتباهات توسط گروههای فلسطینی و تاثیر آن در تشدید این اختلا فات تاکید کرد. او این تاکید را با عبارت <ما هم خطا کردیم> بیان نمود نه آنکه با انتساب همه خطاها به گروه فتح، پیشاپیش راه هرگونه همکاری را ببندد.
خالد مشعل آنگاه در کسوت یک ناصح دلسوز، آخرت و قیامت را به یاد سران عرب آورد و به اسرائیلی‌ها هم سرنوشت شارون را یادآوری کرد و نهایتاً براین موضوع پای فشرد که اگر اسرائیل فکر می‌کند با این فشارها می‌تواند ملت فلسطین را از خواسته های مشروع خود منصرف کند، دچار اشتباه شده است. اما تنها بخشی از این گفتگوی جذاب به رسانه‌های ایرانی رسوخ کرد که شامل تاکید مشعل برای مقاومت ملت فلسطین بود. برخی رسانه‌های ایرانی نیز با حذف مقدمات و حواشی اظهارات مشعل، مسئولیت فجایع غزه را متوجه سران عرب نمودند.
شاید بخشی از این سر مقاله ، حاشیه روی تلقی شود اما این حاشیه نیز در راستای دفاع از مظلومانی بود که به خاطر وابستگی برخی سران عرب و ناشی‌گری برخی رسانه‌ها و یا سیاستمداران حامی فلسطین، مظلومیت آنها مخفی می ماند یا تحت الشعاع برخی مظلوم نمایی‌های صهیونیست‌ها قرار گرفته و می‌گیرد. خالد مشعل از سران عرب تکریم کرد و به گونه‌ای سخن گفت که گویی پس از توکل به خدا، تنها راه نجات ساکنان مظلوم غزه، همت سران عرب است البته نگارنده بر این باور است که در جنایات غزه، سران عرب اگر بیش از امریکا مسئول نباشند کمتر از آن کشور مسئولیت ندارند. اما راه اثبات این امر، تبحر در خبر رسانی است و نه تنظیم خبر براساس آرزوهای خود که نهایتاً نفعی برای فلسطینی‌ها نخواهد داشت.

منبع : روزنامه آفتاب یزد