جنگ رسانه‌ای آرام «العربیه» علیه ایران

سال ۲۰۰۸ میلادی، سال جنگ آرام و مخفی کانال تلویزیونی «العربیه» علیه ایران است. این شبکه خبری که با نام مجموعه «ام.بی.سی» شناخته می‌شود، در ماهیت امر، شبکه خبری وابسته به عربستان سعودی است که به اصطلاح در قالب یک مؤسسه خصوصی، این صفت بارز خود را مخفی کرده است. اگر این مؤسسه خود را شبکه‌ای خصوصی و به دور از سیاست‌های عربستان سعودی در جهان و به ویژه خاورمیانه می‌داند، پس به جای پرداختن به مسائل لبنان، سوریه و ایران، بهتر نیست که به مسائل داخلی عربستان، جو اختناق سیاسی در این کشور، نبود آزادی‌های اجتماعی و محرومیت‌های زنان و هزاران مسئله به اصطلاح حقوق بشری در این کشور و نیز به نقد و حمله به سیاست خارجی این کشور بپردازد که از قضا، از نظر ماده خبری، بسیار بهتر از داستان‌هایی همچون غذاهای ایرانی و یا رقص و آواز ایرانیان است؟!
رئیس شورای اداره این مجموعه، ولید ابراهیم است که خود را یکی از ثروتمندان و سرمایه‌گذاران بزرگ سعودی می‌داند.
و اما مدیر کل شبکه تلویزیونی «العربیه»، فردی به نام «‌عبدالرحمن راشد‌»، رئیس تحریر سابق روزنامه «الشرق‌الاوسط» است که سیاست‌های ضد ایرانی‌اش برای هر روزنامه‌نگاری مشهور است.
این تلویزیون در برنامه‌ای با نام «‌پانوراما‌» که در بهترین ساعات مفید شب و پس از اخبار سراسری پخش می‌شود، تنها از اول سال میلادی تاکنون سیزده برنامه‌اش را به ایران اختصاص داده است که عناوین و تاریخ پخش آن به شرح زیر است:
۱) برخورد تنگه هرمز، پیام به چه کسی؟ (۹/۱/۲۰۰۸)
۲) آیا حادثه تنگه هرمز به شعله‌ور شدن یک جنگ بزرگ منجر می‌شود؟ (۱۱/۱/۲۰۰۸)
۳) ازسرگیری اتهامات بین ایران و آمریکا (۱۵/۱/۲۰۰۸)
۴) آیا پیمان آتش‌بس بین ایران و آمریکا در عراق سقوط کرد؟ (۲۱/۱/۲۰۰۸)
۵) آیا از محبوبیت احمدی‌نژاد کاسته شده است؟ (۲۲/۱/۲۰۰۸)
۶) دستاوردهای انقلاب ایران چه بوده است؟ (۱۳/۲/۲۰۰۸)
۷) بازگشت تشنج بین ایران و آمریکا در عراق (۲۰/۲/۲۰۰۸)
۸) ایران با تحریم‌های جدید چگونه مقابله می‌کند؟ (۲۷/۲/۲۰۸۸)
۹) احمدی‌نژاد در بغداد، زیر چتر حمایتی نیروهای نظامی آمریکایی(۴/۳/۲۰۰۸)
۱۰) ایران؛ پارلمان محافظه‌کار برای رویارویی (۱۷/۳/۲۰۰۸)
۱۱) تهران، واشنگتن: برخورد آشکار و گفت‌وگوهای سری (۱۷/۴/۲۰۰۸)
۱۲) آیا شیعیان ایران و عراق بر سر محدود کردن مقتدا صدر توافق کردند؟ (۱۸/۴/۲۰۰۸)
۱۳) آیا پیشنهادهای ایران برای پرونده اتمی‌اش، برای هدر دادن وقت است؟ (۳۰/۴/۲۰۰۸)
این در حالی است که موضوع‌های دیگری درباره عراق، لبنان، یمن و سوریه در همین برنامه بوده که بخش مهمی از آن به ایران اختصاص داشته است. به این ترتیب، می‌توان مدعی شد که از آغاز سال میلادی ۲۰۰۸ تاکنون، یعنی در چهار ماه، چیزی حدود ۲۵ درصد از چند برنامه شبانگاهی «العربیه» به ایران اختصاص داشته که عمدتا به نقد شدید سیاست‌های ایران در منطقه پرداخته است؛ یکی از مهمانان ثابت این برنامه، آقای شمس الواعظین از ایران است که به عنوان یکی از مشاوران عالی مرکز مطالعات خاورمیانه در تهران(!) حضور پیدا می‌کند و از قضا، به شدت به سیاست‌های داخلی و خارجی ایران و بعضا دستاوردهای انقلاب اسلامی می‌تازد.
از دیگر کارشناسان ثابت این برنامه‌ها که البته میهمان دایمی «العربیه» نیز به شمار می‌رود، «‌علیرضا نوری زاده‌» چهره مشوه ایرانی است که به ارتباطات با اسرائیلی‌ها شهرت دارد و به عنوان رئیس مرکز مطالعات ایران و عرب در لندن در برنامه‌ها حاضر می‌شود و از قضا، وی از دوستان بسیار صمیمی آقای «‌عبدالرحمن راشد‌»، مدیر کل کنونی «العربیه» و رئیس تحریریه سابق روزنامه «الشرق الاوسط» است که در لندن منتشر می‌شود. این روزنامه در روزهای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، علیه انقلاب اسلامی در ایران می‌نوشت و از صدام حسین حمایت می‌کرد؛ این بخشی از حمایت‌هایی بود که از نظر تبلیغاتی، عربستان سعودی از عراق و علیه ایران انجام می‌داد و اکنون نیز داعیه‌دار نقد شدید سیاست‌های ایران در خاورمیانه و به ویژه لبنان، فلسطین و عراق است.
در کنار برنامه‌هایی چون «پانوراما»، برنامه‌های دیگری نیز همچون «بالعربی»، «بالصراحة»، «العین الثالثه»، «السلطة الرابعه» و «اضاءات» در این تلویزیون هست که به اشکال گوناگون به ایران ارتباط پیدا می‌کند و بحث ایران به میان می‌آید و با توجه به آن که میهمانان برنامه‌ها از پیش برگزیده می‌شوند، تحلیل‌های ضدایرانی نیز در آن به شدت رواج دارد. در کنار همه این برنامه‌ها، اخبار سراسری آن است که هر یک ساعت یک بار خلاصه و مفصل پخش می‌شود که اخبار منفی و جنجالی پیرامون ایران، همیشه در آن سرآمد است؛ مثل خبر دروغ درگیری کشتی‌های آمریکایی و ایرانی در خلیج فارس.
مجموعه سیاست‌هایی که به شکل ترسیم شده می‌توان در این برنامه‌ها دید و به عنوان یک خط تبلیغی مورد استفاده قرار می‌گیرد، عبارتند از:
ـ ایران برنامه مخفی اتمی دارد و به همین دلیل، اعتراض جامعه جهانی و بین‌المللی را برانگیخته است.
ـ ایران یکی از عوامل مهم استقرار نیافتن و بحران سیاسی لبنان است.
ـ ایران عامل اصلی تشنج و خونریزی در عراق است.
ـ ایران عامل اصلی حمایت از شبه نظامیان مسلح در عراق است.
ـ ایران به دنبال سیطره حاکمیتش از غزه تا عراق است.
ـ دخالت‌های ایران تا نوار غزه رسیده و باعث بر هم خوردن وحدت ملی فلسطینی‌ها شده است.
ـ دستاوردهای ایران پس از ۲۸ سال از انقلاب ایران! هیچ رهاوردی در داخل نداشته است و این کشور از آزادی‌های سیاسی و اجتماعی برخوردار نیست.
ـ ایران از اصول خود در آغاز انقلاب دست کشیده و درآمد نفت خود را صرف حمایت‌های مالی و تسلیحاتی از گروه‌های حامی‌اش می‌کند، در حالی که مردمش به بنزینش بیشتر محتاج هستند.
ـ جنگ اصلاح‌طلبان و محافظه‌کاران در ایران، جنگ قدرت است و برنده کنونی آن محافظه‌کاران هستند.
ـ ایران باعث ایجاد جو هراس و ناامنی در همسایگان عربش و در منطقه است.
ـ ایران باعث افزایش مسابقه تسلیحاتی در منطقه است.
جای تعجب است که شبکه «العربیه» تلاش می‌کند وابستگی خود را به دولت پادشاهی سعودی تکذیب یا دست‌کم پنهان کند. البته این تکذیب معنایش آن است که «العربیه» از تشکیلات امنیتی و سیاسی عربستان خط نمی‌گیرد و از هر گونه حمایت مادی و مالی عربستان برخوردار نیست. اگر این گونه است، پس چرا شبکه تلویزیونی «العربیه» به عنوان یک رسانه حرفه‌ای خط ضد ایرانی دارد؟ آقای ولید ابراهیم و یا آقای عبدالرحمن راشد با ایران چه پدرکشتگی دارند که کمر به جنگ خبری علیه ایران بسته‌اند؟ چرا خطوط کلی یادشده در تلویزیون «العربیه» به این وضوح دیده می‌شود؟ آیا جز این است که «العربیه» وابسته به عربستان سعودی است و سالیانه صدها میلیون دلار از سوی پادشاهی سعودی به آن تزریق می‌شود و یکی از رسانه‌های بسیار نزدیک به سیاست‌های آمریکا در خاورمیانه به شمار می‌رود؟
شبکه تلویزیونی «العربیه» در تحولات منطقه دارای سیاست روشنی نیز هست که در حقیقت، همان سیاست‌های عربستان سعودی است:
ـ در تحولات لبنان از جناح ۱۴ مارس حمایت می‌کند و مخالف جناح ۸ مارس و حامی دولت کنونی لبنان است.
ـ در تحولات فلسطین از دولت خودگردان حمایت می‌کند و با حماس مخالف است.
ـ در تحولات سوریه از مخالفان دولت کنونی سوریه و رئیس‌جمهور آن به شمار می‌رود و این کشور را عامل بحران و ترورهای سیاسی در لبنان می‌داند.
ـ در بحران هسته‌ای از مواضع آمریکا و شورای امنیت و به اصطلاح جامعه بین‌الملل علیه ایران حمایت می‌کند.
ـ در تحولات عراق مخالف دولت کنونی عراق است و آن را مصداق وحدت ملی عراق نمی‌داند.
یکی از نکات بسیار جالب در این شبکه آن است که به هیچ وجه به مسائل داخلی عربستان نمی‌پردازد و نیز هیچ گاه به نقد سیاست خارجی این کشور در خاورمیانه و یا منطقه روی نمی‌آورد. در حقیقت شبکه تلویزیونی «العربیه» یک چهره کاملا وارونه از جامعه عربستان نشان می‌دهد و همین امر، خود دلیلی روشن است که این شبکه از سوی عربستان سعودی خط‌دهی می‌شود. از همین روی، شخصیت‌ها، مؤسسات و کارشناسان و نیز دستگاه‌های رسمی ایرانی باید موضعی روشن در برابر آن داشته باشند و اگر این سیاست‌ها ادامه یابد، جز رجوع به مقابله به مثل به وسیله دستگاه‌های رسانه‌ای همانند، راهی باقی نخواهد ماند.

سیدجعفر الکاظمینی