شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا
وقتی آیهها زنده میشوند!
● بخشی از مقدمه:
آنها که هستی و زندگیشان را در رفتنها دیدهاند و ماندن را گندیدن و پوسیدن، اینها در این جریان، در این حرکت، در این رفتن، با مانعها و درگیریهایی روبرو میشوند؛ مانعها و درگیریهایی که همه جا خانه گرفتهاند، در درون آنها، در خانه آنها، در محل و شهر و جامعه و در تمام جبههها.
این درگیریهای مستمر، ناچار بحرانها، التهابها، اضطرابها و زلزلههایی، به وجود میآورند و روحها هرچند به قدرت کوهها باشند، با چنین زلزلههایی همراه خواهند شد.
و در این حرکت و در این درگیریهای وسیع و در کنار تحولها و تغیرهای مستمر، آنها که در کنار متغیرها لرزیدهاند و زیر و رو شدهاند، ناچار به ثابت و حق؛ به الله نزدیک میشوند و اوست که آنها را به ثبات میرساند و به آنها امن را میبخشد، که : ان المتقین فی مقام امین و یثبت الله الذین آمنو بالقول الثابت
سرچشمه اصلی این قطرههای امن و امان دو چیز است : یکی قرآن و دیگر پیوند و دعا.
این دو چشمه برای آنهایی معنی دارد که تشنه هستند و عطش راه، آنها را سوزانده است. کسانی که به نیازهای عظیم در هنگام درگیری نرسیدهاند به چنین عوامل ثباتی هم نیازمند نیستند.
● قرآن
قرآن را گاهی برای رسیدن به تسلط و آشنا شدن با تمامش میخوانیم، در این مرحله باید قرائت زیاد باشد و مستمر تا آنجا که قرآن همچون سرودی آشنا در تو جریان بگیرد.
پس از مرحلهی تسلط، مرحلهی تثبیت و بهره برداری، در هنگام تزلزلهاست.
ناچار آنها که بر دو مرحلهی آیه مسلط هستند، هنگام بحران آیهای را میبینند که در آنها بزرگ شده و بر آنها جلوه کرده و تمام وجود آنها را گرفته است .
شاید اوایل بلوغم بود که کارهایم را حساب میکردم و قلههایم را تخمین میزدم و راهم را ارزیابی میکردم. و پس از این همه به خودم رو میآورم که چه دارم. در این هنگام به امکانات و وابستگیها از قدرت و ثروت و دوستها و خویشها و حتی دست و پا و مغز و شعور و استعدادهای خودم فکر میکردم و میدیدم که اینها چقدر هنگام احتیاج از من دور میشوند.
اینگونه قرآن خواندن است که تو را ثبات میدهد و به امن میرساند تا در اوج بحران آرم باشی و در متن معرکه چون کوه.
و میدیدم قدرتهایی که به ضعف رسیدند. و بهارهایی که پاییزشان رسید.
و میدیدم که تمام خلق زنده را من باید همراهی کنم . خلقی که دو دسته اند: یا نمیخواهند کاری کنند و یا نمیتوانند.
با این دیدارها از قلهها و راه های دشوار و از این نیروها و همراههای بی خیال، سرم گیج میرفت و وحشت، توانم را میگرفت که چگونه با این مردهها و ثروت و قدرت و دوستها و خویشها و و و... کارم و راهم را شروع کنم؟ پس از این دیدارها و وحشتها و تنهاییها، گویا این آیه دوباره و تازه نازل شده باشد، در من بزرگ میشد. گویا از تمام هستی میشنیدی که اگر ضعیفی و تکیهگاه میخواهی توکل ... توکل علی الهی الذی لایموت . (۱) بر زندهی که نمیمیرد، بر شنوایی که نزدیک است و جواب میدهد تکیهکن.
راستی که قدرت و نیروی این تکیهگاه، قدرت دیگری است حتی در برابر شکستها از پا نمینشیند؛ چون برای تو مهم درست رفتن و با او رفتن است. و آنها که این گونه شروع میکنند با شروعشان رسیدهاند و پیروزی و شکستشان یکی است و سود و زیانشان برابر.
اینگونه قرآن خواندن است که تو را ثبات میدهد و به امن میرساند تا در اوج بحران آرم باشی و در متن معرکه چون کوه.
همچون رسول که بدون سلاح نزدیکترین افراد به دشمن بود و آسمانی بود که هیچ ابری او را نمی پوشاند.
این علی است که میگوید: اذا حمی الوطیس لذنا برسول الله. (۲) هنگامی که تنور جنگ گرم میشد، ما به رسول پناه میآوردیم و در این برج عظیم امن و در این قلهی بزرگ امان، آرام میگرفتیم، که رسول با قرآن به ثبات رسیده بود و آیهها که در جایگاههای مناسب و قطعه قطعه نازل میشدند، او را به ثبات و امن رسانده بودند.
دشمنها میگفتند: چرا قرآن یک باره نازل نمیشود
گویا از تمام هستی میشنیدی که اگر ضعیفی و تکیهگاه میخواهی توکل ... توکل علی الهی الذی لایموت . (۱) بر زندهی که نمیمیرد، بر شنوایی که نزدیک است و جواب میدهد تکیهکن.
د و تکه تکه میآید. این گونه تنزیل به خاطر این است که سینه و قلب رسول را آرام کند؛ کذالک لنثبت به فؤ ادک و رتلناه ترتیلا.(۳) کسانی که تمام قرآن را در خود جاری ساختهاند، در لحظههای مناسب، آیههای لازم، در آنها جان میگیرد و آنها را جان میدهد و زنده میکند و گویا دوباره بر آنها نازل میگردد.
قرائت مستمر قرآن و قرائت ترتیل قرآن دو مرحلهی نیازمند به یکدیگر هستند، مادام که آن تسلط بدست نیامده باشد، این تثبیت و ترتیل آیهها در تو شکل نمیگیرد و در اینجاست که باید دیگری برای تو آیههای مناسب را تلاوت کند و در هنگام مناسب آن را بر تو بخواند، که تو خودت آن مرحله را نگذراندهای.
۱- فرقان ۵۸.
۲- صبحی صالح ، نهج البلاغه ، من غریب کلامه ح ۹، ص ۵۱۵.
۳-فرقان ، ۳۲.
با تصرف از کتاب: بشنو از نی؛ علی صفایی حائری
۲- صبحی صالح ، نهج البلاغه ، من غریب کلامه ح ۹، ص ۵۱۵.
۳-فرقان ، ۳۲.
با تصرف از کتاب: بشنو از نی؛ علی صفایی حائری
منبع : تبیان
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سیستان و بلوچستان چین دولت انتخابات مجلس شورای اسلامی جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی نیکا شاکرمی رهبر انقلاب معلمان رسانه
سیل هواشناسی ایران تهران آتش سوزی باران هلال احمر سازمان هواشناسی اصفهان روز معلم شهرداری تهران پلیس
خودرو قیمت خودرو قیمت دلار تورم مسکن قیمت طلا بازار خودرو حقوق بازنشستگان سهام عدالت دلار ایران خودرو بانک مرکزی
صدا و سیما مهران غفوریان تلویزیون ساواک صداوسیما سریال موسیقی سینمای ایران دفاع مقدس رضا عطاران
رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین غزه آمریکا ترکیه روسیه حماس اوکراین انگلیس نوار غزه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر سپاهان جواد نکونام علی خطیر باشگاه استقلال بازی تراکتور باشگاه پرسپولیس لیگ قهرمانان اروپا
آیفون اپل ناسا گوگل صاعقه عکاسی تماس تصویری تلفن همراه
کبد چرب فشار خون