اورتگای ۱۹۷۹ و اورتگای ۲۰۰۶

گزارشگر واشنگتن پست در گزارشی از زندگی و اندیشه های اورتگا می نویسد كه او دیگر رهبر سابق نیست و تفاوت هایی كرده است. واشنگتن پست این تفاوت های «اورتگا» را از سال ۱۹۷۹ چنین روایت می كند:
●نوع پوشش: اورتگای ۱۹۷۹ در ۳۳ سالگی لباس ساده سربازان را به تن دارد لباسی به رنگ سبز. اما اورتگای ۲۰۰۶ در شصت و یك سالگی پیراهن سفید با دكمه های باز می پوشد.
متعلقات و لوازم مورد علاقه: متعلقات اورتگا در ۱۹۷۹ كلاشینكف روسی است كه بر شانه می اندازد اما در ۲۰۰۶ پرچم سفید و آبی نیكاراگوئه را بر روی شانه او می بینیم.
●وسیله نقلیه: مركب مورد استفاده اورتگا در ۱۹۷۹ جیپ ارتشی است اما در ۲۰۰۶ او بر رنجرور نقره ای، یا مرسدس SUV سوار است.
●رنگ مورد استفاده در مبارزه انتخاباتی: اورتگا در ۱۹۷۹ برای مبارزه انتخاباتی رنگ قرمز و مشكی (رنگ پرچم آگوستو ساندینو، قهرمان ملی دهه ۱۹۳۰ نیكاراگوئه) را انتخاب كرد اما او اكنون پرچم مبارزه خود رابه رنگ صورتی تزیین می كند.
●آوازهای مورد استفاده: سرود مطلوب اورتگا و ساندنیست ها در ۱۹۷۹ این عبارت بود: «ما در برابر یانكی های دشمن بشریت می ایستیم. اما او اكنون آوازی از جان لنون را برگزیده است.» ما برادر هستیم همه ما به سوی صلح می رویم.
●جاده پیروزی: مسیر پیروزی اورتگا در ۱۹۷۹ جنبش ساندنیست های پارتیزان بود كه منجر به بركناری آناستازیو سوموزا شد. اما او اكنون به مسیر انتخابات و جلب آرای مردم می اندیشد.
●تفكر اقتصادی: تفكر اورتگا در ۱۹۷۹ مبتنی بر اقتصاد ماركسیستی و نفی مالكیت خصوصی بود اما اكنون می گوید: ازافزایش روند سرمایه داری جلوگیری خواهد كرد اما به اقتصاد آزاد توجه دارد و به سرمایه گذاری خارجی علاقه نشان می دهد.
●گرایش مذهبی: اورتگا در ۱۹۷۹ ملهم از اندیشه ماركس«دین افیون ملتها است» به اخراج كشیش ها دست زد اما اكنون یك كاتولیك معتقد است كه از كلیسا خواهان گذشت نسبت به دوره قوانین حاكم ساندنیستی شده و همچون پاپ ژان پل دوم از كاپیتالیسم استفاده می كند.
●واكنش های آمریكا:
دولت ریگان میلیون ها دلار خرج كرد تا از شورشی های مخالف حمایت كند. او «اورتگا» را دیكتاتور كوچكی از مسكو می نامید اما اكنون دولت بوش به دموكرات بودن «اورتگا» با دیده شك می نگرد. «پل تریولی» سفیر آمریكا اخیراً درباره اورتگا گفته است: «او ببری است كه راه راه هایش عوض نشده است.»
▪حامیان خارجی: پشتیبانان دیروز اورتگا اتحاد جماهیر شوروی و كشورهای بلوك شرق بودند كه در حمایت از ساندنیست ها میلیون ها دلار خرج كردند. كوبا نیز با نیروهای نظامی و پزشكی آنها را تقویت می كرد.
اما امروز «هوگو چاوز» رئیس جمهور ونزوئلا «اورتگا» را برادر خود خوانده و با وی در مورد تهیه سوخت ارزان گفت وگو كرده است. «فیدل كاسترو» از كوبا نیز همچنان حامی اوست.
▪دوستان: رفیقان دیروز او بیانسا جاگر فعال و منتقد سیاست های رونالد ریگان و «كارلوس مجیا گواوی» موسیقیدان و سراینده اشعار سرودهای ساندنیست ها بودند اما امروز كاردینال سابق «میگل اوباندو» كه مراسم ازدواج اورتگا در ۲۰۰۵ را اجرا كرد. «جیمی مورالس» كه برای انتخاب «اورتگا» به شدت فعالیت می كند.
▪دشمنان: در جبهه خصم اورتگا دیروز میگل اوباندو كه بعدها كاردینال شد و در آن زمان از مخالفان اورتگا حمایت می كرد «جیمی مورالس» كه در آن زمان «اورتگا» با قوانین خود از او سلب مالكیت اموالش را كرده بود اما امروز «بیانسا جاگر» كه حالا از رقیب اورتگا (ادموندو جاركوین) كه از ساندنیست ها جدا شده بود حمایت می كند. «كارلوس مجیا گودوی» كه حالا برای جاركوین اشعار حماسی می سازد.
▪خانواده: خویشاوندان دیروز اورتگا اوبرتو «برادر اورتگا» كه دست راست دانیل اورتگا بود و وزیر دفاع وی به شمار می رفت ۵ فرزند خوانده كه در كنار ۵ فرزند حقیقی اورتگا خوشحال و یك دست نشان می دادند اما «اوبرتو» حالا در كاستاریكا زندگی می كند و مخالف كاندیداتوری برادرش است و همسرش و دخترش نیز هر دو علیه او سخن پراكنی می كنند.

منبع : روزنامه ایران