مسجد معزالدین ، مراغه

در سمت غربی میدان خشكبار مراغه كه سابقاً به میدان آردفروشان معروف بود، مسجدی قدیمی وجود دارد كه به مسجد معزالدین معروف است. در فضای كلی این بنا یك مسجد كوچك دیگر و مقبره‌ای گنبددار وجود دارد.
مسجد بزرگ 36 ستون چوبی در چهار ردیف دارد كه از دیوار شمالی آن توسط قرینه‌ای وارد محوطه مقبره شیخ‌ معزالدین می‌شود. مقبره، برج گنبدداری است نظیر برج غفاریه مراغه كه در اثر رطوبت و عدم توجه و مراقبت، به مرور زمان گنبد آن فرو ریخته و تزئیناتش از بین رفته است.
در محوطه مقبره و مساجد، سنگ‌‌نبشته‌ها و الواح قبرهای متعددی وجود دارد كه به روشن‌ ساختن تاریخ مراغه كمكی شایان توجّه می‌كند و اطلاعات ارزنده‌ای از قرن‌های 8 تا 12 هجری در اختیار علاقه‌مندان به تحقیق در تاریخ و ادب و هنر، می‌گذارند. این سنگ‌نبشته‌ها متعلق به قبر شیخ معزالدین و بستگان وی است.
آنچه كه از این سنگ‌نبشته‌ها معلوم می‌شود این است كه از قرن هشتم به بعد تا روی كار آمدن شاه اسماعیل صفوی، خاندان معزالدین در مراغه صدارت و نفوذ سیاسی و معنوی داشته‌اند.
این مسجد در دوران سلطنت شاه تهماسب به وسیله فردی به نام حاجی نبی بازسازی گردید كه ماده تاریخ 976 هـ.ق در كتیبه‌ای از مرمر دیده می‌شود. علاوه بر این، در سال 1372 هـ.ق نیز تعمیراتی در مسجد صورت گرفت كه در یك كتیبه یا خط نستعلیق درشت نوشته شده است.