۱۸ بهمن ـ ۷ فوریه ـ انتخاب یک کارگر ساده به عضویت پارلمان انگلستان منجر به تاسیس حزب کارگر شد

هفتم فوریه سال ۱۹۰۰ زادروز حزب كارگر‌ (زحمتكشان) انگلستان است . اتحادیه های كارگری انگلستان در این روز تاسیس چنین حزبی را اعلام داشتند كه از ۲۰ روز بعد فعالیت خود را آغاز كرد. این اتحادیه ها در سال ۱۸۸۱ با كمك گروهی از روشنفكران چپگرا فدراسیون سوسیال دمكرات و در سال ۱۸۸۴ «جامعه فابیان» را تاسیس كرده بودند. انقلاب صنعتی انگلستان تاسیس حزب كارگر را اجتناب ناپذیر كرده بود.
سوم اوت سال ۱۸۹۲ مردی بركرسی عضویت مجلس نمایندگان انگلستان نشست كه با همه فرق داشت. پارلمان انگلستان تا آن روز در عمر ششصد و اندی ساله خود به یاد نداشت كه مردی در ردیف نمایندگان كه همیشه با لباس رسمی (فراك) حضور می یافتند بنشیند كه كلاهی پارچه ای بر سر، شلواری چهارخانه برپا و كتی یقه كارگری كه از پشم نامرغوب ساخته شده بود برتن داشته باشد. وی« جیمز هاردی » كارگر معدن بود كه به خود جرات داده بود نامزد شود، رای بیاورد و به عضویت مجلس در آید.
او از ده سالگی روزها كار و شبها به مدرسه رفته بود و عضو اتحادیه كارگران معدن بود. جیمز هنگام معرفی نمایندگانی كه برای نخستین بار وارد مجلس شده بودند ، خود را یك سوسیالیست خواند و به این ترتیب پارلمان انگلستان دارای نخستین كارگر سوسیالیست شد.
عضویت جیمز هاردی در مجلس و اثبات شایستگی اش به تاسیس حزب كارگر انگلستان شتاب داد.
این حزب شش سال پس از تاسیس دارای ۲۹ نماینده در پارلمان شد. چهار سال بعد عده این نمایندگان به ۴۲ تن رسید و به تدریج در رقابت با حزب محافظه كار جای حزب لیبرال را گرفت و رقیب اصلی آن حزب شد و در سال ۱۹۲۴ موفق به تشكیل كابینه گردید و زمام امور انگلستان را به دست گرفت .
از نخستین كار های دولت حزب كارگر به رسمیت شناختن حكومت شوروی بود. با وجود این ، حزب كارگر به دلیل موقع بین المللی انگلستان مجبور شد رئوس سیاست های این دولت را دنبال كند.
به تدریج رهبران این حزب كه رنجها و محرومیت های دوران كارگری را فراموش كرده بودند از سوسیالیسم هم فاصله گرفتند و سایه ای از سوسیالیسم شدند.
مردم انگلستان پس از پایان جنگ جهانی دوم ، حزب كارگر را بر چرچیل ترجیح دادند ، زیرا كه احساس كرده بودند در آن شرایط ، دیگر به او نیاز ندارند . با وجود این، تا دچار مشكل جهانی شدند دوباره سراغ وی رفتند و هم او بود كه دولت دكتر مصدق را برانداخت ، زیرا كه مصدق دست انگلستان را پس از ۱۵۰ سال از ایران كوتاه كرده بود.
از آن پس دو حزب محافظه و كارگر متناوبا حكومت انگلستان را به دست داشته اند و حزب لیبرال كه در دهه های آخر قرن ۲۰ دوباره جانی گرفته است ائتلاف و همكاری با حزب كارگر را بر حزب محافظه كار ترجیح داده است.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز