از اقتدار مجلس تا وکیل‌الدوله بودن

همانگونه که پیش‌بینی می‌شد استیضاح وزیر آموزش و پرورش سرنوشت دهها استیضاح دیگری را پیدا کرد که از نخستین دوره قوه مقننه در نظام جمهوری اسلامی با لابی‌گری درونی مجلس منتفی شده است. این بار نیز توجیهاتی همچون لزوم تعامل مجلس با دولت، نزدیک بودن شروع سال تحصیلی جدید و کوتاه بودن زمان باقی مانده ازدوره مسئولیت دولت، در خدمت متخصصان <پس‌گیری> امضا قرار گرفت تا بار دیگر بسیاری از مردم نسبت به جدی بودن عده‌ای از وکلای خود در مجلس دچار تردید شوند و یا تردید آنها به یقین تبدیل شود. تعدادی از نمایندگان هم که پس از منتفی شدن استیضاح، از فشارهای فراوان از جمله <از پاشنه درآوردن درب کمیسیون های مجلس توسط مسئولان اجرایی برای پس‌گیری امضاها> خـبر دادند در واقع مهر تائیدی بر این موضوع زده‌اند که ظاهراً مردم بایستی اقتدار را در جایی جز مـجلـس پیدا کنند. زیرا اگر تصمیم نمایندگان مجلس برای استیضاح یک وزیر، بدون توجه به شرایط کشور و امکانات واقعی که او در اختیار دارد صورت گرفته است بایستی در قدرت تشخیص این نمایندگان برای سایر موارد نیز تردید کرد. اگر هم آنـهـا پس از بررسی جوانب، خواستار استیضاح شده‌اند و پس‌گیری امضا تنها بر اثر لابی‌گری ها و فشارها صورت گرفته است آنگاه باید در <اقتدار> ایـن نمایندگان تشکیک نمود. البته بهانه‌هایی هـمچون فرا رسیدن ‌ ‌سال تحصیلی جدید یا رو به پـایـان بـودن دوره مسئولیت دولت را نمی‌توان دلایلـی مـوجـه برای جلوگیری از انجام وظایف نظارتی نمایندگان دانست. زیرا اولا ۱۱ ماه باقیمانده از مسئولیت دولت، دوره کوتاهی نیست که بتوان با منتفی کردن استیضاح یک وزیر، به سایر وزیران نیز اطمینان داد که <شمشیر استیضاح تا پایان دوره از بــالای ســر آنــهـا بـرداشـتـه شـده اسـت!> ثـانـیاً هیچ‌گاه در آغاز سال تحصیلی، شاخ غولی برای معلمان و دانش آموزان شکسته نشده است که اگر وزیر از کار برکنار شد کسی نگران تاخیر یا تضعیف این <شاخ شکنی> باشد.
اماحتی اگر این استدلال‌ها در دولت‌های پیشین قابل قبول بود دردولت نهم به هیچ‌وجه پـذیـرفـتـنی نیست. مگر احمدی‌نژاد دقیقا در آستانه برگزاری دومین مرحله از انتخابات مجلس هشتم، وزیر کشور را برکنار نکرد؟ مگر در نخستین سال فعالیت دولت خود و دقیقا در آستانه آغاز فـعـالیت‌های رسمی مربوط به تنظیم بودجه، سازمان مدیریت را منحل ننمود؟ مگر در اوج نابسامانی‌های بازار نفت، وزیر نفت را تغییر نداد؟ بعضی از کسانی که امروز به بهانه فرا رسیدن سال جدید تحصیلی، به دنبال جلوگیری از استیضاح وزیر آموزش و پرورش هستند، ۱/۵ سال قبل در جـریان استیضاح وزیر پیشین همین دستگاه، نزدیک بودن فصل امتحانات دانش آموزان را بهانه کردند و از همکاران خود خواستند که به استیضاح رای ندهند. اما کمتر از ۶ ماه بعد از ‌ ‌آن و در حالی که در ماه‌های اولیه بازگشایی مدارس، فرهنگیان با گرفتاری‌های فراوان مواجه بودند، رئیس‌جمهور شخصا وزیر را برکنار کرد.
عـده‌ای تـیـغ مـوثـر اسـتـیـضـاح را از دسـت نمایندگان می‌گیرند چون به نظر آنها در سال آخر فعالیت دولت،نباید در مدیریت‌ها تزلزل ایجاد کرد. این در حالی است که در طلیعه همین سال پایانی، وزیر راه را به بهانه فرا رسیدن سن بازنشستگی برکنار کردند و فردی را جایگزین او کردند که ده سال از او پیرتر بود. یک پله پایین‌تر از وزیران، برکناری و نقل و انتقال استانداران نیز با همان ذوق و شوق سال اول فعالیت دولت نهم در حال انجام است، ضـمــن آنـکــه هـیـچ تضمینـی وجـود نـدارد کـه رئیس‌جمهور در هفته‌ها و ماه‌های آینده، شخصاً به برکناری عده دیگری از اعضای کابینه مبادرت نکند! به عبارت دیگر، آنچه که بهانه جلوگیری از اعمال حق استیضاح نمایندگان مجلس قرار گرفته است، برای دولت و رئیس‌جمهور اهمیتی ندارد وآنها در هر زمان و شرایطی که لازم بدانند بدون توجه به پیامدهای مربوطه، نسبت به برکناری وزیر و مدیران عالی رتبه اقدام می‌کنند. پس ضرورتی ندارد که نمایندگان مجلس با کنار کشیدن از استیضاح، هم جدیت مجلس در برخوردهای قانونی با وزیران را زیرسوال ببرند و هم مردم را از پیگیری مشکلات توسط وکلای خود ناامید سازند. این تذکر باید مورد توجه همه نمایندگان باشد؛ حتی نمایندگانی که به قول یک طرفدار دو آتشه دولت، از گرفتن لقب <وکیل الدوله> ناراحت نمی‌شوند. آنها باید بدانند که هم بی قدرتی نمایندگان، ضایعه بزرگی برای کشور است و هم اقتدارزدایی از مجلس!‌

منبع : روزنامه آفتاب یزد