جنگ سردی با جبهه‌های متعدد

روابط میان واشنگتن و پکن نمادی از همزیستی و همکاری در عین بی‌اعتمادی است. در هم تنیدگی اقتصاد دو کشور در همان حال که باعث شده تا طرفین درصدد کنترل بحران‌ها برآیند و مانع گسترش و تاثیرگذاری اختلا‌فات سیاسی به حوزه تعاملا‌ت اقتصادی باشند، همزمان رقابت جدی و شدیدی را بر سر کسب منابع اولیه و حصول اطمینان از نفوذ و حضوری پررنگ در مناطق استراتژیک، دامن زده است.
چینی‌ها در این میان گذشته از رقابت‌های معمول نگران محیط پیرامونی خود هم هستند. همراستایی ژاپنی‌ها با آمریکا (که نماد آن در اعزام نیرو به عراق عیان شد) در کنار همراهی کره جنوبی از یکسو و عدم اطمینان به رفتارهای کره شمالی و رقابت‌های دیرین با روسیه از سوی دیگر باعث شده تا پکن برای تداوم تاثیرگذاری خود در عرصه بین‌الملل و فراهم آوردن بستری برای رشد اقتصادی حیرتآورش، ناگزیر از افزایش توان دفاعی باشد. قدرت گرفتن چینی‌ها که اکنون گذشته از در اختیار داشتن بازارهای اقتصادی به عنوان ابرقدرتی هسته‌ای شانه به شانه آمریکا حرکت می‌کنند، کابوس رقابت‌های دوران جنگ سرد را بار دیگر به عرصه تعاملا‌ت جهانی بازگردانده است.
در چنین بستری رویکرد مستقل و چالش‌‌گر چینی‌ها بر سر منافع اقتصادی و سیاسی از یکسو و خیزش دوباره روسیه که با پشت سر گذاشتن بحران‌های متعدد خواهان سهمی از تعاملا‌ت جهانی است، می‌تواند نشان‌دهنده آغاز دورانی باشد که در آن بازی قدرت و منفعت نه با دو بازیگر معمول که با چند فعال آغاز شده و ادامه یابد. در یک سوی این میدان از هم‌اکنون می‌توان چین و روسیه را متصور بود و در سوی دیگر آمریکا و متحدانش در اتحادیه اروپا را. در این میان حضور بازیگران مستقل دیگری چون فرانسه، هندوستان و یا کشورهای مسلمان (به عنوان مجموعه‌ای دارای برآیند قدرت قابل‌توجه، به‌ویژه در عرصه کنترل بازارهای حیاتی انرژی) می‌تواند معادله را بازهم پیچیده‌تر کند. سخنان مقامات چینی هم مبنی بر اینکه <آمریکا به جنگ سرد دامن می‌زند> بیش از آنکه هشداری باشد نسبت به حادثه‌ای پیش‌رو، بیانی است از واقعیتی در حال تکوین؛ جنگ سردی با جبهه‌های متعدد.

منبع : روزنامه اعتماد ملی