اجاره - RENT

سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جین رُزنتال، مارک رادکلیف، رابرت دنیرو، کریس کولامبوس و مایکل بازناتان
کارگردان : کولامبوس
فیلمنامه‌نویس : استیون چوبسکی، برمبنای نمایش موزیکالِ جاناتان لارسن
فیلمبردار : استیون گلدبلات
آهنگساز(موسیقی متن) : راب کاوالو، داگ مکین، جیمی موئوبراک و تیم پیرس
هنرپیشگان : آدام پاسکال، رُزاریو دوسن، جسی ل. مارتین، ویلسن جرمین اردیا، ادینا منزل، تریسی تامز، تای دیگز و آنتونی راپ
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۵ دقیقه


یک سال از زندگی هفت رفیق که رفته‌رفته شاهد ناپدید شدن زندگی ̎کولی‌وار̎ در ایست ویلیج نیویورک هستند. بیماری‌های عصر جدید و گره‌های فیزیکی و عاطفی‌ای که ایجاد کرده، بر زندگی ̎راجر̎ (پاسکال)، ̎میمی̎ (دوسن)، ̎تام̎ (مارتین) و ̎انجل̎ (اردیا) سایه انداخته است. ̎مورین̎ (منزل) سعی دارد با بی‌وفائی‌های خود از طریق ̎هنر اجرا̎هایش کنار بیاید؛ شریک زندگی‌اش، ̎جوآن̎ (دیگز) آرمان‌های کولی‌وارش را با درآمدی هنگفت تاخت‌ زده و با رفقای سابقش مشکل پیدا کرده؛ و ̎مارک̎ (راپ) که خیال فیلم‌ساز شدن دارد، خودش را اصولاً با زندگی بیگانه می‌یابد و بی آن‌که خودش نقشی ایفا کند همیشه پشت دوربین است و از حوادث و ماجراها فیلم می‌گیرد.
● برخلاف آن‌چه در هالیوود گمان می‌رفت اجاره فیلم موفقی از کار درنیامد. اقتباس کولامبوس از نمایش‌نامهٔ موفق لارسن از ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۶ در برودوی بی‌وقفه روی صحنه بود نه گیشهٔ موفقی داشت نه نزد منتقدان با اقبال روبه‌رو شد. فیلم حواشی تولید جذابی دارد، از جمله این‌که چهار سال قبل‌تر اسپایک لی برای کارگردانی آن با میراماکس وارد مذاکره می‌شود و حتی با خوانندگانی مثل جاستین تیمبرلیک و مارک آنتونی هم قرارداد می‌بندند اما بالازدن سقف بودجه لی را از بازی خارج می‌کند. با این وجود نسخهٔ چهل میلیون دلاری کولامبوس که مطرح‌ترین ستاره‌اش دوسن است در مقیاس موزیکال‌های موفق شروع هزاره ـ نمونهٔ آرمانی‌اش شیکاگو (راب مارشال، ۲۰۰۲) ـ فیلم موفقی نیست. کولامبوس در درآوردن مایهٔ ̎بیماری/ زندگی̎ که اصلاً دلیل اصلی محبوبیت بیش از حد نمایش‌نامه است کاری از پیش نمی‌برد و بیشتر تحت تأثیر زرق و برق درام قرار می‌گیرد تا بن‌مایهٔ جذاب رویاروئی با ایدز. از میان بازی‌ها، بازی دیگز در نقش ̎بنجامین̎ فوق‌العاده است، ولی دوسن چیز زیادی به شخصیت نقش خود اضافه نمی‌کند.