بی‌باک - FEARLESS

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : پیتر ویر
فیلمنامه‌نویس : رافائل یگلسیاس، بر مبنای رمانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : آلن داویو
آهنگساز(موسیقی متن) : موریس ژار
هنرپیشگان : جف بریجز، ایزابلا روسلینی، رزی پرز، تام هالسی، جان تورتورو، بنیسیو دل تورو، جان د لانسی و ایو رابرتس
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۲ دقیقه


ـ هواپیمای حامل ̎ماکس کلاین̎ (بریجز)، معمار اهل سن فرانسیسکو و شریکش، ̎جف گوردن̎ (د لانسی)، در راه هیوستن در یک مزرعهٔ ذرت سقوط می‌کند. درست پیش از سقوط، ̎ماکس̎ که تا آن وقت از پرواز وحشت داشته، کاملاً احساس آرامش می‌کند. در این حادثه ̎جف̎ کشته می‌شود ولی ̎ماکس̎ زنده می‌ماند و بچه‌ای شیرخواره و نوجوانی را نجات می‌‌دهد و سایر مسافران را نیز از میان لاشهٔ هواپیما بیرون می‌آورد. ̎ماکس̎ که هنوز گیج و منگ است، خودش را به متلی می‌رساند، اتوموبیلی کرایه می‌کند، به سراغ یکی از دوستان قدیمی‌اش می‌رود و سرخوشانه کاسه‌ای پر از توت‌فرنگی ـ که همیشه نسبت به آن حساسیت داشته ـ می‌خورد و فقط وقتی FBI ردش را می‌گیرد، به فکر تماس با همسرش، ̎لارا ̎ (روسلینی) می‌افتد. مردم از ̎ماکس̎ به عنوان یک قهرمان استقبال می‌کنند ولی چند هفته‌ای، ̎ماکس̎ ظاهراً در دنیای خودش محبوس شده و ̎لارا ̎ توانائی ارتباط برقرار کردن با او را ندارد. ̎ماکس̎ که احساس می‌کند آسیب‌پناپذیر است در خیابان‌های پر ترافیک جلوی ماشین‌ها می‌رود یا روی باریکهٔ حفاظ‌ها راه می‌رود. رفتار بی‌قیدانه‌اش باعث سرخوردگی ̎بریلستاین̎ (هالسی)، وکیلی شده که می‌خواهد برای او و خانوادهٔ ̎جف̎ غرامت بگیرد و ̎دکتر پرلمن̎ (تورتورو) رونکاو نیز که با بازمانده‌های حادثه سر و کار دارد، به همان اندازه با ̎ساکس̎ مشکل پیدا کرده است. ̎پرلمن̎ به امید آنکه واکنشی از ̎ماکس̎ بگیرد او را با ̎کارلا رودریگو̎ (پرز)، یکی دیگر از بازماندگان آشنا می‌کند که بچهٔ دو ساله‌اش در سقوط هواپیما کشته شده و رنج و عذاب وجدان، زندگی‌اش را نابود کرده است. بین ̎ماکس̎ و ̎کارلا ̎ رابطه‌ای صمیمی برقرار می‌شود. ̎ماکس̎ برای آنکه به ̎کارلا ̎ ثابت کند تقصیری نداشته و بچه بر اثر شدت برخورد از دست او رها می‌شده، در حال رانندگی با او، اتوموبیل را به دیوار می‌کوید. هر دو در این حادثه مجروح می‌شوند ولی جراحات‌شان جدی نیست. ̎ماکس̎ که احساس آسیب‌ناپذیری‌اش افزایش یافته، از لحاظ حسی از همسرش دورتر می‌شود. ‌̎بریلستاین̎ موفق می‌شود غرامت سنگینی برای او و خانواده‌های دیگر این حادثه بگیرد. ̎ماکس̎ ب عمد مقدار زیادی توت‌فرنگی می‌خورد و ناگهام خودش را در میان لاشهٔ هواپیما می‌بیند و حس می‌کند که آرام آرام و بی‌هیچ ترسی به طرف نوری درخشان گام بر می‌دارد. در آخرین لحظه صدای ̎لارا ̎ به گوشش می‌رسد که از او خواهش می‌کند نمیرد و به زندگی بازگردد.
ـ بی‌باک دقیقاً نقطهٔ مقابل فیلم‌هائی مثل زنده (فرانک مارشال، ۱۹۹۲) است. اگر در آن فیلم‌ها و در هر گونه فاجعه، این طریقهٔ نجات آدم‌ها و در واقع حادثه است که اهمیت دارد، بی‌باک دقیقاً آن روی سکه را می‌نگرد؛ شخصیتی که از این داستان جان سالم به در می‌برد و بعد با افزودن اندکی مایه‌های ماورائی به کار، از اساس با قواعد زیرگونه بازی می‌کند. چیزی که تأثیرش را کمتر از ده سال بعد روی کارگردانی مثل نایت شیامالان در فیلم شکست‌ناپذیر (۲۰۰۰) می‌توان احساس کرد. ویر را باید به لحاظ یافتن فیلمنامه‌هائی با تم‌های جذاب‌، کارگردان خوش‌شانسی به حساب آورد. از فیلمنامه‌هائی مثل شاهد (۱۹۸۵) و انجمن شاعران مرده (۱۹۸۹) گرفته تا همین بی‌باک و بعدتر مثلاً فیلمی مثل نمایش ترومن (۱۹۹۸)، همواره به موضوعاتی خاص را برای پروراندن به دست آورده است. بگذریم که حاصل کار روی نوشتار خودش در فیلمی مثل کارت سبز (۱۹۹۰) هم جذاب و دیدنی از کار در آمده است. بی‌باک بازی‌های گرم و روانی دارد به خصوص بریجز و البته پرز که برای همین فیلم کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن شد.