راکت

راکت Rocket پرتابه‌ای که توسط پیشرانش واکنشی که در برگیرندهٔ پیشران خودش است، رانده می‌شود. بنابراین راکت از لحاظ نیروی پیشرانه و اکسید کننده مستقل از جو زمین است و تنها وسیلهٔ عملی شناخته شده برای پیشرانش در فضا است. راکت‌های (شیمیائی) می‌توانند از سوخت‌های جامد یا مایع که در اکسیژن می‌سوزند نیرو کسب کنند، در صورتی که راکت‌های (هسته‌ای) از رآکتور پیشرانش توان می‌گیرند. راکت‌های (چند طبقه) یا (چند مرحله) راکت‌هائی‌اند که از چند قسمت جداگانه درست شده‌اند و وقتی سوخت هر مرحله تمام شود، به بیرون افکنده می‌شود. (مخزن کمکی)، یا مرحلهٔ اول راکت فضاپیما، پرتابه را تا نواحی رقیق جو شتاب می‌دهد، سپس طبقه‌های بعدی به مرحلهٔ پیشرانش وارد می‌شوند. بنابراین سرعت گریز زیاد مورد لزوم در قسمت‌های چگالتر جو (که مسائل تولید گرما به وسیله اصطکاک را پیش آورد) حاصل نخواهد شد. علاوه بر این چون هر طبقه [پس از اتمام سوخت] بیرون انداخته می‌شود پرتابه اصولاً سبکتر می‌شود، و با نیوی پیشرانهٔ کمتری به سرعت‌های بالا می‌رسد. کند کردن حرکت راکت‌ها با استفاده از (راکت‌های کند کننده) صورت می‌گیرد. (موتورهای راکت) نیز در برخی از انواع هواپیما برای بلند شدن زا زمین، یا وقتی که نیروی پیشرانهٔ بالائی در مدت کوتاه لازم است، به کار می‌روند.
● راکت کند کننده Retro - rocket راکت کوچکی، که قسمتی از یک راکت بزرگتر را تشکیل می‌دهد، تا راکت اصلی نیروی پیرانشی در خلاف جهت حرکت آن ایجاد کند؛ مثلاً یک مدول ماه نشین را قادر سازد تا آهسته روی ماه فرود آید.
● راکت ضد زیردریائی
که به‌طور خلاصه Asroc گفته می‌شود راکتی است که از یک کشتی برای اصابت زیردریائی مورد نظر رها شده و بیشتر فاصله خود به سوی هدف را در هوا طی می‌کند و ممکن است حامل مواد آزاد کننده تشعشعات رادیو اکتیو هم باشد.
● راکت ضد هدایت شونده تانک
نوعی راکت هدایت شوندهٔ زمین به زمین که نحوهٔ کنترل آن از طریق یک کامپیوتر که اطلاعاتش را از طریق سیستم‌های نوری و شبیه آن از هدف بدست می‌آورد، صورت می‌گیرد. راکت‌های ذکر شده در انواع مختلف با تجهیز به سیستم‌های پیشرفته امکان هدف‌یابی بیشتری یافته‌اند.

منبع : مطالب ارسال شده