۲۶ ژوئیه سال۱۹۹ ـ خزرها و اولویت سرکوبی آنان

در دهه سوم ژوئیه سال۱۹۹ میلادی و طبق نوشته برخی از مورخان بر پایه تطبیق تقویمها ۲۶ ژوئیه، بلاش چهارم شاه اشکانی ایران اقوام مهاجر خزر را که از آسیای میانه به سوی غرب به حرکت در آمده و دسته ای از آنها وارد برخی از مناطق ساحلی دریای مازندران شده و در حال دست اندازی بیشتری بودند به آن سوی دربند قفقاز عقب راند. بلاش با این که در معرض حمله نیروهای «سه وروس» امپراتور روم بود که وارد ساحل شرقی مدیترانه شده و قصد پیشروی به سوی شرق را داشتند، به بیرون راندن خزرها اولویت داده بود و با ارسال یک پیام صلحجویانه به «سه وروسSeverus»، ارتش ایران را مامور بیرون راندن خزرها کرده بود و موفق شد. «خزر» در لغت به معنای «آواره و سرگردان» است. مهاجرت این قوم در جریان مهاجرت آوارها، بلغارها و هون ها از آسیای میانه به سوی اروپا صورت گرفته بود. بلغارها از پامیر (شرق تاجیکستان) و در اصل فارسی زبان بودند. بلغارهای ولگا هنوز واژه های فارسی قدیم را بکار می برند. از میان این اقوام مهاجر آسیای مرکزی، خزرها از میان رفته اند. خزرها در همان زمان به دین یهود گرویدند و گفته شده است که یهودیان «اشکنازی» که در اروپای شرقی و نقاط دیگر پراکنده اند همین خزرها هستند که روسهای «کی افی» آنان را پراکنده ساختند. اعراب مسلمان پس از تصرف ایران در صدد حمله به اروپا از طریق قفقاز بودند که همین خزرها مانع این کار شده بودند که بعدا مسلمانان عرب از طریق جنوب غربی اروپا (اسپانیا) قدم به این قاره گذاشتند. با این که خزرها دیگر وجود نداشتند، روسها (پس از ایجاد امپراتوری)، از قرن ۱۶ به این سوی، بر پایه منافع سیاسی خود دریای مازندران را «خزر» خوانده اند. یونانیان باستان، این دریا را به نام قوم ایرانی «کسپین ـ کاسپین» ساکن ساحل جنوب غربی آن که شهر قزوین به نام ایشان است دریای «کسپیان»( Caspian Sea )نامیده بودند که بین المللی شده است. در قرن جاری هجری سه بار به روزنامه های ایران و مولفان کتب درسی و معلمان مدارس توصیه اکید شده بود که خزر را دریای مازندران بگویند و بنویسند، یکبار در ۱۳۰۷، بار دیگر پس از ملی شدن نفت و از سال ۱۳۳۰ و بار سوم از سال ۱۳۳۵ و تاسیس سازمان هواشناسی و انتشار اخبار پیش بینی وضع هوا در رسانه ها.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز