چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
مجله ویستا
۴ ژانویه سال ۸۳۸ میلادی ـ روزی که بابک خرمدین کشته شد
بابک خرمدین چهارم ژانویه سال ۸۳۸ میلادی به دستور معتصم خلیفه عباسی با قطع تدریجی دست و پا و اعضای بدن کشته شد و سپس بقیه بدنش را در بیرون شهر سامرا به دار آویختند که مدتها به همان صورت باقی بود.
در آن قرن درهر گوشه ایران یک استقلال طلب بپاخاسته بود . در شمال ایران همزمان سه مبارز ــ بابک ، مازیار و افشین ــ بنای مبارزه با حکومت بغداد را گذارده بودند که بابک در عین حال فرضیه اجتماعی ــ اقتصادی مزدک را هم دنبال می کرد و خواهان برابری کامل مردم و مالکیت عمومی ( اشتراکی ) بود. پیروان او پیراهن سرخ رنگ بر تن می کردند و به احتمال زیاد دادن عنوان « سرخها » به کمونیستها ریشه در همان زمان دارد . در تاریخ ، آنان را سرخ جامگان ، خرمیان و خرمدینان نوشته اند. در آن زمان هنوز اکثریت آذربایجانی ها که بابک از میان آنان برخاسته بود دین نیاکان ( آیین زرتشت ) را حفظ کرده بودند . باید دانست که تا زمان شاه اسمعیل صفوی(پنج قرن پیش ) هم بسیاری از مردم شمال ارس و حکمران آنان شروانشاه زرتشتی بودند . همچنین باید به خاطر داشت که زبان ترکی دو ــ سه قرن بعد با سلجوقیان وارد این قسمت ایران شد.
بابک بارها سپاه خلیفه عباسی را که عموما غلامان ترک آسیای مرکزی بودند شکست داده بود ، زیرا دژ و استحکامات متعدد داشت . وی با مازیار حاکم تبرستان ( مازندران ) و نیز افشین سردار استقلال طلب دیگر در ارتباط بود . مازیار به دلیل همسایگی با طاهریان از دور و در ظاهر احترام خلیفه را داشت تا فرصت مناسب به دست آورد و افشین معتقد به انهدام قدرت خلیفه از درون بود و بنا براین ، خود را به او نزدیک کرده بود ، ولی خلیفه از همه چیز باخبر بود و برای تضعیف روحیه استقلال طلبی ایرانیان که می گفتند : اسلام بله ؛ حکومت اعراب نه ــ افشین را به جنگ بابک فرستاد . افشین همه مساعی خود را به کار برد تا بابک باقی بماند که بابک به دلیل از دست دادن چند افسر خود به ارمنستان فرار کرد که در آنجا به دام توطئه افتاد و اسیر شد و به افشین تحویل گردید و افشین راهی جز تحویل او به خلیفه نداشت و خلیفه او را به طرز دلخراشی که مورخان آن زمان شرح داده اند و درتاریخ طبری هم آمده است بکشت ،اما بابک تا جان در بدن داشت خود را نباخت . مازیار نیز از طریق اغفال برادرش دستگیر و او نیز در سامرا که معتصم پایتخت خود را به انجا منتقل کرده بود به طرز فجیعی کشته شد و جسدش را درکنار استخوانهای بابک به دار زدند . سپس نوبت به افشین رسید که اورا در بغداد گرفتند و خلیفه تماسهای او با مازیار و بابک را رو کرد و با گرسنگی دادنش کشت و جنازه وی را هم در کنار دوتن دیگر در حاشیه سامرا به دار آویخت . تاریخ خلفای عباسی و حکام عرب مملو از چنین قتلهایی است ، حتی قتل نزدیکان و بستگانشان.
در آن قرن درهر گوشه ایران یک استقلال طلب بپاخاسته بود . در شمال ایران همزمان سه مبارز ــ بابک ، مازیار و افشین ــ بنای مبارزه با حکومت بغداد را گذارده بودند که بابک در عین حال فرضیه اجتماعی ــ اقتصادی مزدک را هم دنبال می کرد و خواهان برابری کامل مردم و مالکیت عمومی ( اشتراکی ) بود. پیروان او پیراهن سرخ رنگ بر تن می کردند و به احتمال زیاد دادن عنوان « سرخها » به کمونیستها ریشه در همان زمان دارد . در تاریخ ، آنان را سرخ جامگان ، خرمیان و خرمدینان نوشته اند. در آن زمان هنوز اکثریت آذربایجانی ها که بابک از میان آنان برخاسته بود دین نیاکان ( آیین زرتشت ) را حفظ کرده بودند . باید دانست که تا زمان شاه اسمعیل صفوی(پنج قرن پیش ) هم بسیاری از مردم شمال ارس و حکمران آنان شروانشاه زرتشتی بودند . همچنین باید به خاطر داشت که زبان ترکی دو ــ سه قرن بعد با سلجوقیان وارد این قسمت ایران شد.
بابک بارها سپاه خلیفه عباسی را که عموما غلامان ترک آسیای مرکزی بودند شکست داده بود ، زیرا دژ و استحکامات متعدد داشت . وی با مازیار حاکم تبرستان ( مازندران ) و نیز افشین سردار استقلال طلب دیگر در ارتباط بود . مازیار به دلیل همسایگی با طاهریان از دور و در ظاهر احترام خلیفه را داشت تا فرصت مناسب به دست آورد و افشین معتقد به انهدام قدرت خلیفه از درون بود و بنا براین ، خود را به او نزدیک کرده بود ، ولی خلیفه از همه چیز باخبر بود و برای تضعیف روحیه استقلال طلبی ایرانیان که می گفتند : اسلام بله ؛ حکومت اعراب نه ــ افشین را به جنگ بابک فرستاد . افشین همه مساعی خود را به کار برد تا بابک باقی بماند که بابک به دلیل از دست دادن چند افسر خود به ارمنستان فرار کرد که در آنجا به دام توطئه افتاد و اسیر شد و به افشین تحویل گردید و افشین راهی جز تحویل او به خلیفه نداشت و خلیفه او را به طرز دلخراشی که مورخان آن زمان شرح داده اند و درتاریخ طبری هم آمده است بکشت ،اما بابک تا جان در بدن داشت خود را نباخت . مازیار نیز از طریق اغفال برادرش دستگیر و او نیز در سامرا که معتصم پایتخت خود را به انجا منتقل کرده بود به طرز فجیعی کشته شد و جسدش را درکنار استخوانهای بابک به دار زدند . سپس نوبت به افشین رسید که اورا در بغداد گرفتند و خلیفه تماسهای او با مازیار و بابک را رو کرد و با گرسنگی دادنش کشت و جنازه وی را هم در کنار دوتن دیگر در حاشیه سامرا به دار آویخت . تاریخ خلفای عباسی و حکام عرب مملو از چنین قتلهایی است ، حتی قتل نزدیکان و بستگانشان.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور سقوط بالگرد رئیسی شهدای خدمت شهید جمهور ابراهیم رئیسی شهادت ایران حسین امیرعبداللهیان سقوط بالگرد بالگرد تبریز
هواشناسی فرودگاه مهرآباد مترو بارش باران شهرداری تهران امتحانات نهایی کنکور شهر تهران آموزش و پرورش تهران هلال احمر قوه قضاییه
قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو خودرو بازار خودرو دلار یارانه بورس حقوق بازنشستگان سایپا ایران خودرو بازنشستگان
سینمای ایران سینما جشنواره کن آیت الله سید ابراهیم رئیسی تلویزیون رسانه ملی هنرمندان شعر قرآن کریم
فلسطین حماس رژیم صهیونیستی اسرائیل روسیه غزه امیرعبداللهیان ترکیه جنگ غزه آمریکا چین ولادیمیر پوتین
پرسپولیس فوتبال استقلال رئال مادرید تونی کروس لیگ برتر باشگاه پرسپولیس والیبال لیگ برتر انگلیس لیگ برتر ایران فدراسیون فوتبال باشگاه استقلال
هوش مصنوعی اپل سامسونگ مایکروسافت تبلیغات مغز گوگل فناوری ناسا
سلامت ویتامین آلزایمر سلامت روان دیابت خواب کاهش وزن طول عمر