نقد و بررسی بازی Rise & Fall

▪ سازنده Stainless Steel
▪ ناشر Midway
▪ سبک بازی Real-Time Strategy, Third-Person Shooter
▪ تاریخ انتشار Jun ۲۰۰۶
▪ پلتفورم PC
▪ نقاط قوت:
امکان بازی کردن در حالت سوم شخص با Hero ها، جنگ های دریایی بسیار عالی، موسیقی متن بسیار خوب.
▪ نقاط ضعف:
گرافیک نسبتا ضعیف، مشکلات بسیار در گیم پلی، هوش مصنوعی ضعیف نیروها، صدا گزاری افتضاح.
بعد از مدت ها جنجال بی خودی و بزرگنمایی های بیش از حد تبلیغاتی بالاخره بازی Rise & Fall عرضه شد. در طی ساخت بازی پس از گذشت چندی شرکت طراح بازی اعلام تعطیلی کرد و ادامه ی ساخت بازی بر عهده ی شرکت دیگری گزارده شد. (نا گفته نماند که هر دو شرکت از زیر شاخه های کوچک Midway هستند) در حال حاضر این بازی با پایین ترین کیفیت ممکن و کلیشه ای ترین حالت موجود وارد بازار شده است و فقط این سوال را در ذهن ما به وجود می آورد که آیا Midway این بازی را آزمایش نکرده به بازار فرستاده است؟ یا برای اثبات اینکه می شود بدترین بازی های سال را هم ساخت این بازی را منتشر کرده است! یک مخلوط نه چندان جالب از سبک های استراتژی و سوم شخص. این بازی یک بار دیگر برای طرفداران سبک RTS زنگ خطری بود تا متوجه بشوند که سبک RTS تقریبا افت شدیدی کرده و دیگر دوران اوج چند سال پیش خود را طی نمی کند. در یکی دو سال گذشته تقریبا RTS هم گام با FPS در PC پیش می رفت ولی در این دو سال اخیر شاهد افت شدید بازی های این سبک بودیم. دلیل آن هم بیشتر می تواند نبود امکان نو آوری در این سبک بوده است ولی شاید ایده هایی باشند که هنوز سازنده ها به سراغ آنها نرفته اند و نمونه هایی مانند BFME۱ و Empire at War دلیلی بر این مدعاست.
R&F تقریبا هیچ چیز جدیدی را به پیکره ی RTS اضافه نکرده است و شاید بتوان گفت که این بازی تلفیق کاملا ضعیفی از تمام بازی های موفق این چند سال اخیر بوده است اما این تلفیق بیشتر مانند یک تقلید بچه گانه می ماند. بازی از دو campaign مختلف در دو منطه ی مختلف کره ی زمین و دو داستان مختلف تشکیل شده است. داستان یکی در مورد کلئوپاترا و تلاش او برای حفظ مصر در مقابل حمله ی رومیان است حال آنکه دیگری در مورد مبارزات اسکندر مقدونی با پارس هاست. در بازی شخصیت های مهم دیگری مثل آشیل، مارک آنتونی و ژولیوس سزار هم وجود دارند تا بعد تاریخی بازی گسترش بیشتری پیدا کند، اما این شخصیت ها همگی اسم هستند و آن اباهت توصیفاتشان را ندارند. در بین سربازهایی که هر کدام نژادهایی دارند تفاوت زیادی دیده نمی شود یعنی اینکه اگر شما برای خرید نیرو های مصری همان مقدار هزینه ای را بدهید که برای خرید یک نیروی یونانی داده اید این دو نیرو از لحاظ کارایی تفاوتی با هم ندارند و فقط از لحاظ ظاهر با هم متفاوتند. ساختمان های بازی اگر نگوییم همه هم شکل هستند لااقل قریب به ۹۰ درصدشان شبیه هم هستند که این یک مشکل بزرگ برای بازی محسوب می شود چرا که، هم تعداد نژاد کم بوده هم اینکه بازی آنچنان طولانی نیست که طراحی ساختمان های متفاوت وقت زیادی را از سازندگان بگیرد و این یکی از دلایلیست که ثابت می کند بازی قبل از عرضه به بازار کوچکترین آزمایشی را نگذرانده است. منابعی که بازی کننده با آنها سر و کار دارد طلا، چوب و افتخار هستند طلا و چوب باید مطابق معمول تمام بازی های این سبک استخراج شوند اما افتخار با جنگیدن بیشتر، ساختن ساختمان و گردش در نقشه ی بازی بدست می آید. با بالا بردن درجه ی Hero می توانید از نیروهای خاصی بهره مند شوید مثلا سرعت ساخت ساختمان و نیرو ها و استخراج منابع را افزایش دهید یا به نیرو های قویتر و جدیدتری دسترسی پیدا کنید. بخش مهم و نسبتا جذاب (البته جذاب در مقابل بخش های دیگر) دیگر بازی مبارزات کشتی هاست که البته باز هم مثل اکثر قسمت های بازی، این بخش هم از مشکل طراحی یکسان برای همه ی نژاد رنج می برد. بخش مبارزات دریایی پرداختی عالی داشته است، تقریبا برای انجام این بخش و به نتیجه رسیدن در آن نوع چیدن کشتی ها خیلی مهمتر از قدرت آنهاست، اصولا مثل مبارزه روی زمین شما نیاز به یک استراتژی برای پیروزی در مبارزات دارید. شما می توانید کشتی های خود را پر از نیرو کنید و به جنگ بفرستید. یک کشتی خالی از نیرو حکم یک خطر جدی را برای شما دارد زیرا دشمنان شما می توانند با نزدیک شدن به آن کشتی سوار آن شوند و از آن علیه شما استفاده کنند و البته شما هم می توانید کشتی های دشمن را در اختیار بگیرید. بطور کلی برای اولین بار است که این احساس به شما دست می دهد که چیزی بنام نیروی دریایی هم در بین نیروهای شما قرار دارد، شاید همین قسمت را بتوان برترین بخش آن نام برد.
در این بازی می توانید کنترل Hero ها را از زاویه دید سوم شخص هم بدست بگیرید که بسیار جالب است و شاید تنها قسمتی از بازی باشد تا حدودی به چشم جدید بیاید. در این بخش شما می توانید به مبارزه بپردازید، راه ها را باز کنید اما این زاویه دید در همین سطح باقی می ماند و هیچ چیز اضافه ای ندارد. سازندگان می توانستند با قرار دادن تعدادی فرمان که بوسیله ی آنها می توانستید سپاهتان را کنترل کنید جذابیت بیشتری به این بخش دهند. این بخش بازی کار پیشروی در بازی را خیلی راحت تر می کند ولی همه چیز به سرعت عمل شما بستگی دارد. این بخش شباهت زیادی به بازی هایی مانند Dynasty Warriors دارد که در این بخش شما با کنترل Hero بصورت یک بازی hack-and-slash می توانید تعداد بسیار زیادی از سربازهای دشمن را ناکار کنید. شاید تنها جایی از بازی که Hero ها کارآمد باشند را بتوان همین قسمت دانست چون در بخش RTS بازی تنها مزیت Hero های شما اینست که می توانید قدرت آنها را افزایش و اثر ضربات آنها را قویتر کنید ولی استفاده از قدرت های Hero ها در دید سوم شخص بسیار کارآمد تر است. مشکل دیگر این بخش اینست که چیزی بنام کمبو در این بخش وجود ندارد که در حقیقت وجود سیستم کمبو برای این بخش بازی بسیار واجب بوده و نبود آن مقدار زیادی از هیجان این بخش را از بین برده است، تنها کاری که شما در این بخش می توانید بکنید فشار دادن کلید سمت چپ موس و حرکت به طرفین است. بازی از هوش مصنوعی بسیار ضعیفی که دارد رنج می کشد که این ضعف هم در بین نیروهای شما و هم در بین نیروهای دشمن دیده می شود. مثلا شما قصد دارید که سربازانتان را از بین دو ساختمان عبور دهید اما چنین چیزی غیر ممکن است، چون نیروهای شما تمام ساختمان های آن منطقه را دور می زنند و از آن منطقه خارج می شوند! یا مثلا نیروهای شما و نیروهای دشمن به خودشان زحمتی نمی دهند که با حمله به منجنیق های طرف مقابل از نابودی ساختمان های خود جلو گیری کنند و از همه بدتر نیرو های شما اگر مورد حمله هم قرار بگیرند دست به عکس العمل نمی زنند زیرا نیروها کاملا فرمان بردار هستند و فقط از شما دستور می گیرند!
ریتم بازی خیلی کند است و با انجام بازی هایی مثل Empire at War ،BFMEII ،WH۴۰K و ... تقریبا انجام این بازی به شدت آزار دهنده است. هیچ چیز آن جوری که بازی کننده می خواهد پیش نمی رود، شما باید به آرامی منابع مورد نیاز خود را استخراج کنید و با استفاده از آنها تعداد زیادی ساختمان بسازید که همه آنها در بازی مورد نیاز است و باید همه آنها را ساخت. از طرفی بدون داشتن یک Hero کار شما تقریبا به جایی نمی رسد اما مساله اینجاست که پیشرفت بازی وابسته به پیشرفت Hero هاست و شما باید تمام منابع و نیروهای خود را برای پیشرفت Hero حرام کنید. در بخش مولتی پلیر بازی برای انجام بازی از ۸ بازیکن پشتیبانی می کند تعداد Map های این بخش برای ساخت یک بخش چند نفره خوب کافی است اما مشکلات موجود در گیم پلی به این قسمت هم آسیب های خود را وارد کرده است. بخش Skirmish هم مطابق رسم همیشگی بازی های استراتژی در این بازی هم وجود دارد که بخش تمرینی بازی های استراتژی محسوب می شود.
در بخش گرافیک بازی خوب بوده اما بروز عمل نکرده است. در بازی های استراتژی نوین که شروع تب آن از ۲۰۰۴ شروع شد دیگر بیشتر قسمت های Map ها بصورت آبجکت طراحی می شوند ولی در مورد R&F می شود گفت ۸۰ درصد Map ها بصورت تکسچر ساخته شده اند. مثلا در بازی چمن و خاک به یک شکل هستند ولی با این تفاوت که از لحاظ رنگ با هم فرق دارند یعنی اینکه چمن های روی زمین چسبیده اند و چیزی به ساقه برای چمن وجود ندارد! مشکل عظیم بازی زمانی خودش را نشان می دهد که که شما در حالت سوم شخص قصد انجام بازی را داشته باشید. در این هنگام است که همه چیز را به شکل تخت می بینید و انعطافی از بدن Hero و دیگر نیروها در هنگام حرکت نخواهید دید. متاسفانه Draw Distance بازی هم خیلی کم است و سازندگان برای رفع این عیب تعداد کوهستان ها را زیاد کرده اند! در نور پردازی بازی هم اشکالات زیادی وجود دارد، مثلا چیزی به اسم نیم سایه در بازی وجود ندارد و سایه ها هم کاملا سیاه هستند. از طرفی در اطراف سایه ها هم، همه چیز خیلی روشن است. ولی طراحی آب بسیار خوب انجام شده است یا بهتر بگوییم لااقل بهتر از سایر بخش های بازی است. نوع حرکت آب در هنگام پارو زدن و عبور کشتی ها از میان آن بسیار عالی کار شده است و رنگ آب کاملا طبیعی است. در مجموع بازی از لحاظ گرافیکی در حد انتظارات ظاهر نشده است و می توانست خیلی بهتر از این چیزی باشد که در حال حاضر است. بازی در بخش موزیک ها بسیار عالی است و از نظر ما نمره کامل را می گیرد اما در قسمت صدا گزاری با یک فاجعه ی خیلی بزرگ روبرو هستیم. از طرفی افکت های صوتی بازی هم خیلی بی خود هستند چرا که چیز زیادی به اسم افکت صوتی در بازی وجود ندارد! با وجود اینکه بازی با تبلیغات و سر و صدای زیادی وارد بازار اما به سادگی از دور رقابت خارج شد یا بهتر بگوییم اصلا وارد رقابت نشد. اکثر قسمت های بازی در سطح پایینی قرار دارند و با این کیفیت پایین بازی توانایی رقابت با بازی ها نوین استراتژی را به هیچ وجه ندارد. عرضه ی این بازی ثابت کرد هر کسی نمی تواند نکته ی جدیدی را وارد این سبک کند شاید فقط این کار از Petroglyph بربیاید که خودشان در West Wood این سبک را خلق کردند.

نویسنده sina_unl

منبع : بازیکده