ابوالفضل عبدالرحمان‌بن احمدبن حسن‌بن بندار عجلی رازی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۳۷۰ -۴۵۴) قمری
محل تولد: عربستان‌سعودی - مکه معظمه
شهرت علمی و فرهنگی: قاری ، ادیب و شاعر
معروف به ابن بُندار و مشهور به شیخ‌الاسلام. قرآن را بر ابو عبدالله مجاهدی و علی‌بن داوود دارانی و ابوالحسین حمّامی قرائت کرد. عجلی حدیث را در مکه و بغداد و دمشق و بصره و کوفه و حمص و مصر و اصفهان و ری و تستر و فساء و نیشابور و نساء و گرگان از محدثین بزرگ فراگرفت. مستغفری و ابوبکر خطیب و ابو صالح مؤذن و نصر شیرازی و ابو علی حداد و محمد دقّاق و ابو سهل‌بن سعدویه و فاطمه بنت بغدادی حدیث از وی روایت کرده‌اند. عجلی در یک شهر مدت طولانی اقامت نمی‌کرد و به شهرهای بسیاری سفر می‌نمود و در هر شهر در مسجد خراب آن سکنی می‌کرد و چون شناخته می‌شد به مکانی دیگر می‌رفت. وی سرانجام در نیشابور درگذشت. او اشعاری در زهد سروده است. از آثار وی: "جامع‌الوقوف"؛ کتابی در "فضائل‌القرآن". پاره‌ای از رجال‌نویسان وی را همان ابوالفضل رازی ، عبدالرحمان‌بن حسن ، صاحب کتاب "اللوامح" ، در قراآت ، می‌دانند.

منبع : مطالب ارسالی