خداحافظ آقای چیپس - Goodbye, Mr. Chips

سال تولید : ۱۹۶۹
کشور تولیدکننده : آمریکا و انگلستان
محصول : آرتور پ. جیکوبز
کارگردان : هربرت راس
فیلمنامه‌نویس : ترنس راتیگان، برمبنای رمانی نوشته جیمز هیلتن
فیلمبردار : آزوالد موریس
آهنگساز(موسیقی متن) : جان ویلیامز
هنرپیشگان : پیتر اوتول، پچولا کلارک، مایکل ردگریو، جرج بیکر، سیان فیلیپس، مایکل برایانت و جک هدلی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۱ دقیقه.


"آرتور چیپینگ" (اوتول)، معروف به "چیپس"، معلم مدرسه خجالتی اما متعهد مدرسه دولتی بروکفیلد انگلستان، نگاهی به سرخوردگی‌های سال تحصیلی گذشته می‌اندازد و کینه‌توزی‌های دانش‌آموزانش را به خاطر می‌آورد. با شروع تعطیلات، یکی از شاگردان سابقش او را به یک موزیک‌ هال در لندن می‌برد، و آن‌جا با آوازخوانی به‌نام "کاترین بریجز" (کلارک) آشنا می‌شود. در یک گردش روز تعطیل در خرابه‌های پمپی، دوباره "کاترین بریجز" (کلارک) آشنا می‌شود. در یک گردش روز تعطیل در خرابه‌های پمپی، دوباره "کاترین" را می‌بیند و به‌عنوان راهنما همراهی‌اش می‌کند. آن دو با وجود تفاوت‌های شخصیتی، دل‌باخته یکدیگر می‌شوند وازدواج می‌کنند، و این کار تمام اهالی بروکفیلد را شگفت‌زده می‌کند. حامی مدرسه، "لرد ساترویک" (بیکر)، که از گذشته پرفراز و نشیب "کاترین" با خبر است، "آقای چیپس" را تهدید می‌کند که شغلش را از او می‌گیرد، اما وقتی "کاترین" با خبر است، "آقای چیپس" را تهدید می‌کند که شغلش را از او می‌گیرد، اما وقتی "کاترین"، "اورسولا" (فیلیپس) محبوبه سابق "ساترویک" را به جشن سالگرد افتتاح مدرسه دعوت می‌کند، جا می‌زند. این دو سال‌ها کنار هم زندگی می‌کنند، و حتی از دست دادن پست ریاست مدره هم نارحت‌شان نمی‌کند. در آخرین سال جنگ جهانی دوم، "چیپس" ریاست مدرسه را بر عهده می‌گیرد اما پیش از آن‌که بتواند خبر را به "کاترین" بگوید، او در جریان بمباران آلمانی‌ها کشته می‌شود. به‌زودی "چیپس" بازنشسته می‌شود و سال‌هیا آخر زندگی‌اش را نزدیک مدرسه بروکفیلد می‌گذراند...
٭ به تماشاگرانی که نسخه اول رمان پرآوازه هیلتن (سام وود، ۱۹۳۹) را دیده‌اند توصیه می‌شود که از این اثر راس چشم بپوشند؛ چون ترانه‌هائی متوسط (کار لسلی بریکاس)، صدای بد اوتول ـ به‌رغم بازی خوبش ـ خاطره خوش کار رابرت دونات ("چیپس" اصلی) را از بین می‌برد.