سنتز و فرمولاسیون دی اتیل تولوآمید به عنوان دافع حشرات

در طول جنگ جهانی دوم بیش از ده هزار ترکیب شیمیایی به منظور ارزیابی خاصیت دفع کنندگی حشرات مورد آزمایش قرار گرفت. شاید مهم ترین ترکیبی که عرضه شده باشد دی اتیل تولوآمید است که در فرآورده ژل فرموله شده است. تهیه این ترکیب از سنتز استراز اسید اولیه و سپس مجاورت ترکیب حاصل با دی اتیل آمین مورد امتحان قرار گرفت. واکنش اخیر (ترکیب دی اتیل آمین با استر تولید شده) حتی در شرایط مختلف آزمایشگاهی نتیجه ای ندارد. لذا اسید اولیه در حضور تیونیل کلراید به آسیل هالید و سپس در مجاورت دی اتیل آمین به دی اتیل تولوآمید تبدیل شد. پس از سنتز این ترکیب، امکان ارائه آن به صورت ژل دفع حشرات مورد بررسی قرار گرفت. در این رابطه عوامل ژل کننده مختلف مانند کاربوپول، هیدروکسی پروپیل متیل سلولوز (HPMC) مورد آزمایش قرار گرفت. که در نهایت ژل مناسب با استفاده از HPMC تهیه گردید و سپس خصوصیات ژل تهیه شده، مانند پایداری فیزیکی، ویسکوزیته و گسترش پذیری مورد بررسی قرار گرفت. ژل های تهیه شده پایدار بوده و ژل های ۱۴ و ۱۸ درصدی از این فرآورده دارای PH به ترتیب ۷.۸۵ و ۷.۸۹ بودند. منحنی رئوگرام ژل ها با کمک وسیکومتر بروکفیلد مدل LVT رسم شد. بر این مبنا مشخص گردید که ژل های تهیه شده دارای خاصیت روان پذیری پسودوپلاستیک می باشند.

حسین عسکری راد
محمدعلی ابراهیم زاده
جعفر اکبری
شهرام جهان شاه نژاد

منبع : پایگاه اطلاعات علمی