تنباکوی کوهی

تنباكوی كوهی از گذشته‌ی دور به عنوان درمان خانگی ضربدیدگی‌ها و كشیدگی رباط‌های مفصلی، بخصوص در مناطق كوهستانی اروپا كه حادث شدن چنین صدماتی فراوان و معمول است، شهرت و اعتبار داشته است. جالب اینكه تنباكوی كوهی در نواحی كم شیب كوهستانی بهتر رشد می‌كند و به این ترتیب در دسترس افرادی كه از بلندی سقوط می‌كنند، قرار دارد .
استعمال خارجی پماد گیاه التهاب و تورم را كاهش می‌دهد. در آلمان این گیاه از اجزای اصلی چندین داروی مسكن است كه استعمال خارجی دارند. البته گل‌های تنباكو كوهی می‌توانند سبب التهاب در پوست‌های بسیار حساس شوند. این گیاه شاید شناخته شده‌ترین داروی پزشكی هومئوپاتی باشد كه در شكل‌های قرص، كرم و تنتور مورد استفاده قرار می‌گیرد. هومئوپات‌ها و گیاه‌پزشكان هر دو بر این عقیده‌اند كه پماد این گیاه نباید بر روی قسمتی از پوست بریده یا خراشیده شده است، اما از دوزهای بسیار كم آن در درمان‌های پزشكی هومئوپاتی استفاده می‌شود و به عقیده‌ی پزشكان هومئوپات، استفاده از این گیاه در ضربدیدگی باعث كاهش شوك ناشی از صدمه می‌شود .
دوز كم این گیاه توانایی تحریك نیروی خود ترمیمی بدن را دارد و بعد از وضع حمل، جراحی و كشیدن دندان، استفاده از آن كمك به بهبود سریع می‌نماید.
زمانی از برگ‌های خشك آن به جای تنباكو استفاده می‌شده است. ‌به همین دلیل به آن تنباكوی كوهی گفته می‌شود .
● زیستگاه طبیعی :
تنباكوی كوهی در مرغزارها، جنگل‌های كوهستانی اروپای مركزی و سیبری و در ارتفاعات ۱۲۰۰ تا ۲۸۰۰ متری به طور طبیعی و خودرو می‌روید. تنباكوی كوهی در خاك‌های رسی و شنی در محل‌های آفتابی خوب رشد می‌كند. در بعضی از قسمت‌های اروپای مركزی این گیاه برای مصرف گیاه درمانی كشت می‌شود.
● مشخصات ظاهری :
تنباكوی كوهی گیاه بادوام معطری است كه دارای بوته‌های نرم و برگ‌های بیضی شكل، كركی و تیغ دار به رنگ سبز روشن است كه روی زمین قرار می‌گیرند. ساقه‌ی آن سی تا شصت سانتی‌متر طول دارد، كركی است و یك تا دو جفت برگ بدون ساقه،‌ در اندازه‌ی كوچكتر دارد كه در جهت‌های مخالف یكدیگر رشد می‌كنند. گل‌های زرد نارنجی شبیه گل آفتابگردان آن كه بوی بسیار مطبوعی نیز دارند، در اواسط تا اواخر تابستان ظاهر می‌شوند. گلبرگ‌های آن كه با كرك‌های پشمی و نرم پوشیده شده‌اند، در نوك، فرورفتگی پیدا می‌كنند.

منبع : مطالب ارسال شده