پارک جنگلی چیتگر

این پارک در فاصله ۱۵ کیلومتری تهران در شمال اتوبان تهران ـ کرج در محل عوارضی قرار دارد. جنگل‌کاری اراضی این پارک که به صورت تپه می‌باشد در سال ۱۳۴۵ بوسیله سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور انجام شد. این اراضی قبلاً جزء اراضی مرتعی محسوب می‌شدند. تأمین نیازهای آبی این پارک که فاقد چشمه یا نهر جاری می‌باشد بوسیله دو انشعاب خط لوله آب خام سازمان آب تهران که از سد کرج برای تأمین نیاز آبی شهر تهران می‌گذرد، صورت می‌گیرد. آبدهی جمعی این لوله‌ها ۳۵۰ لیتر در ثانیه است. علاوه بر سهمیه مذکور، از آب چاه‌های حفر شده در پارک با آبدهی ۱۰۳ لیتر در ثانیه‌ی آبیاری استفاده می‌شود.
این پارک در سال حدود ۱۴۰۰۰ متر مکعب در هکتار آب احتیاج دارد. نظر به اینکه پارک مذکور به صورت یک پارک جنگلی منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای تفرجگاهی عمل می‌کند شناخت ویژگی‌های آن خصوصاً از نظر پوشش گیاهی حائز اهمیت می‌باشد.
● گونه‌های گیاهی موجود در پارک جنگلی چیتگر
▪ پوشش درختی و درختچه‌ای پارک
ـ حدود ۵۳ درصد از درختان پارک را سوزنی برگان تشکیل می‌دهند.
▪ این درختان به ترتیب عبارتند از:
ـ کاج الداریکا Pinuseldarica – مساحت کل ۵/۳۶۶ هکتار ـ ۴۵ درصد مساحت پارک
ـ سرو نقره‌ای Cupressus arizonica - .مساحت کل ۲۳ هکتار ـ ۸/۲ درصد مساحت پارک
ـ سرو خمره‌ای Thbuga orientalis ـ مساحت کل ۴/۱ هکتار ـ ۱۷/۰ درصد مساحت پارک
بخش‌هایی از اراضی که خالی بوده و یا درخت زبان گنجشک کاشته بودند و ناموفق بوده گونه‌ای سرو شیراز و زربین کاشته‌اند.
ـ حدود ۴۷ درصد از سطح پارک را درختان پهن برگ تشکیل داده‌اند
▪ این درختان به ترتیب عبارتند از:
ـ اقاقی Robinia-Psuedoacacia
ـ زبان گنجشک Fraxinus-rotundifolia
ـ افرای زیستی Acer negunda
ـ پلت Acer relutinum
ـ نارون چتری Ulmus densd
ـ ارغوان Cercis siligus
ـ داغداغان Celtis australis
ـ بلوط Celtis australis
ـ آپلان Ailanthus altissima
ـ گونه‌های متفرقه
ـ جوالدوز Catalpa speciosa – چنار Platanus orientalis – اوجا Ulmus carpinifolia – اقاقیای چتری Robinia Pseudoacacia Var. Umbraculifera - تبریزی Populus nigra Var. Italica سنجد Elaeagnus angustifolia- بید Salix Sp. – توت سفید Morus alba – گز Tamarix Sp- طاووسی Spartium Junceum و درختان میوه ( گیلاس، بادام سیب و غیره) که سطح ناچیزی را در کل پارک اشغال کرده‌اند. مجموعاً پوشش درختی پارک مساحتی حدود ۷۳۵ هکتار را در بر می‌گیرد.
به طور کلی در تیپ سوزنی برگ خالص کاج الدریکا ۳/۸۵ درصد کل سطح را دارا بوده و گونه‌های دیگر مخلوط با این تیپ عبارتند از سرو نقره‌ای (۱/۸ درصد)، زبان گنجشک (۷/۲ درصد)، اقاقیا (۶/۲ درصد) ـ داغداغان (۶۵/۰ درصد) ـ سیب (۱۶/۰ درصد)ـ افرای زینتی (۱۶/۰ درصد) و پلت (۱۶/۰ درصد) و گونه‌های متفرقه ۱۷/۰ درصد در تیپ پهن برگ خالص اقاقیا ۷/۷۰ درصد مساحت را تشکیل داده، زبان گنجشک (۲۴ درصد) بلوط (۲/۲ درصد)، داغداغان (۲ درصد) ـ افرای زینتی (۷/۰ درصد) و کاج تهران (۱/۰ درصد) در تیپ پهن برگ مخلوط نیز اقاقیا ۹/۵۰ درصد، افرای زینتی (۱۵ درصد)، ارغوان (۷/۱۰ درصد) زبان گنجشک (۱/۸ درصد) ـ نارون (۵/۱ درصد) ـ سیب (۴/۱ درصد) ـ بید (۸/۰ درصد)، داغداغان (۱/۸ درصد) ـ پلت (۴/۲ درصد) ـ چنار (۵۲/۰ درصد ـ کاج تهران (۱/۰ درصد).
▪ پوشش بوته‌ای و علفی ( گیاهان زیر اشکوب)
▪ پوشش علفی (گندمیان و شبه گندمیان)
ـ Aegilops Sp
ـ Avena fatua
ـ Bromus danthoniae
ـ Bromus tectorum
ـ B. tomentulus از گیاهان مرتعی با ارزش مناطق نیمه استپی است که گسترش خوبی در پارک دارد.
ـ Bromus Sterils
ـ Cyperus Sp در مناطق مرطوب و با تلاقی پارک وجود دارد.
ـ Dactylis glomerata ازگیاهان مفید مناطق مرتفع است و در مناطق مرطوب پارک وجود دارد.
ـ Heteranthelium piliferum
ـ Hordeum glaucum
ـ Poa bulbosa
ـ Psathyrostachys frajilis در مناطق شیبدار دیده شده و برای حفاظت خاک ارزشمند است.
ـ Phtagmatis australis در قسمتهای باتلاقی پارک دیده می‌شود.
ـ Secape montanum
ـ Stippa barbata
ـ Taenatherum crinitum
ـ پوشش علفی پهن برگ و گیاهان بوته‌ای

منبع : شهرداری منطقه ۲۲ تهران