مقایسه تعداد بیماران تریاژ شده در نوبت کاری سه گانه در بیمارستان پورسینا رشت

● مقدمه:
تریاژ عبارت است از اولویت بندی مراقبت از بیماران بر اساس شدت آسیب و انجام بهترین اقدام درمانی برای بیشترین افراد در کمترین زمان تریاژ به عنوان فعالیت مدیریتی قوی در ارایه خدمات درمانی به بیماران اورژانسی به کار می رود و بر حسب شرایط می توان آن را به دو نوع تریاژ در شرایط عادی و درحوادث غیر مترقبه تقسیم کردکه نوع اول در اورژانس بیمارستان یا در صحنه حادثه صورت می گیرد.
● هدف:
مقایسه تعداد بیماران تریاژ شده در شرایط عادی در اورژانس بیمارستان، در سطوح مختلف تریاژ برحسب ماه های بهار و نوبت های کاری سه گانه.
● مواد و روش ها :
این مطالعه به روش مقطعی در مرکز آموزشی- درمانی پورسینا در بهار سال ۱۳۸۵ به صورت گذشته نگر انجام شد. تریاژ بیماران در سه نوبت کاری صبح و عصر و شب انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها فرم زمان سنجی گردش کار خدمات اورژانس، مصوب وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی و بر اساس معیارهای تریاژ در شرایط عادی (شرایط غیر از حوادث غیر مترقبه) است. در این فرم بیماران ابتدا در دو سطح بستری وسرپایی و سپس بیماران بستری در یکی از سطوح اوژانسی (Emergent)، اضطراری (Urgent) و غیر اضطراری (Non Urgent) طبقه بندی شدند.
● نتایج:
از ۳۰۷۶۴ بیمار مراجعه کننده در مدت مذکور بیماران سرپایی ۲۵۵۲۵ نفر (۸۲.۹۷%) و بستری ۵۲۱۴ نفر (۱۶.۹۵%) و فوتی ۲۵ نفر (۰.۰۸%) بود. نحوه انتقال بیماران بستری: آمبولانس (۱۱۵)، ۲۰۳ مورد (۳.۸۹%) و اعزامی۹۶۰ مورد (۱۸.۴۱%) و مراجعه شخصی ۴۰۵۱ مورد (۷۷.۷۰%) بود. میانگین تعداد بیماران در سطح بستری، نوبت کاری شب باصبح وعصرو در سطح سرپایی نوبت کاری صبح با عصر و شب تفاوت معناداری داشت (p<۰.۰۵). حداکثر بستری ۲۱۰۴ نفر (۴۰.۳۰%) درنوبت کاری شب، حداکثر بیماران سرپایی ۱۲۴۴۳ نفر (۴۸.۲۱%) در نوبت کاری صبح بود. میانگین بیماران تریاژ شده نوبت کاری شب با صبح و عصر در دو سطح اورژانسی و اضطراری تفاوت معناداری داشت (p<۰.۰۵).
● نتیجه گیری:
با توجه به اینکه بیشترین تعداد بستری در نوبت کاری شب بوده، توجه بیشتر به این نوبت کاری از جهات مختلف می تواند در نجات جان بیماران نقش حیاتی داشته باشد. انجام تحقیقات بیشتر در این خصوص هم لازم است.

انوش دهنادی مقدم
شاهرخ یوسف زاده چابک
حسین همتی
سمیه شعبانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی