اصلاح طلبان و دانشجویان

سال ها بود جنبش اصلاحی از عدم حمایت بدنه اجتماعی رنج می برد و جنبش دانشجویی هم از بی پناهی. اولی مدام در انتخابات شکست می خورد و دومی سخت تحت فشار بود. به این دلیل بود که ماه ها صحبت از ائتلاف می شد و ضرورت همدلی و همبستگی. اما ظاهراً تلنگری لازم بود برای نیروهای سیاسی.
این تلنگر نیز با دستگیری دانشجویان عضو شورای مرکزی تحکیم و اعضای سازمان دانش آموختگان و به خصوص سخنگویش عبدالله مومنی زده شد و حال می ماند عملکرد اصلاح طلبان.
این دستگیری ها باعث شد اجماع کم نظیری در بین احزاب سیاسی اصلاح طلب به وجود بیاید. از جبهه مشارکت تا مسلمانان مبارز و از سازمان مجاهدین انقلاب تا نهضت آزادی ایران در محکوم کردن این برخوردها بیانیه دادند و خواستار آزادی دانشجویان و سیاسیون دستگیر شده شدند. حتی اشخاصی مانند کروبی و معین نیز بیکار نماندند و رایزنی ها را برای آزادی اینان آغاز کردند. سایر فعالان سیاسی نیز از عبدی تا موسوی خوئینی در مراسمی برای پاسداشت دموکراسی شرکت کردند و آزادی دانشجویان را خواهان شدند.
اگر این فعالیت ها شدت بگیرد و متوقف نشود می توان به آینده ای درخشان امیدوار بود. آینده ای که کدورت ها زدوده می شود و همدلی ها بیشتر. در این صورت است که نه هراسی از انتخابات است و نه کار در جامعه مدنی. جنبش اصلاحی به کمک جنبش دانشجویی می تواند اصلاحات را به پیش ببرد و لاغیر.
خیال خامی است که با گرفتن امتیازهای اندک در زمان انتخابات، اصلاحات در کشور نهادینه شود. اینک فرصت مناسبی است برای زدودن غبار گلایه ها و جبران اشتباهات گذشته از سوی هر دو طرف. اصلاح طلبان باید بدانند بی دانشجویان به قدرت رسیدن یا حداقل در قدرت ماندن ناممکن است و دانشجویان نیز بدانند بی سیاستمدارانی صادق و دموکرات فشارها از اینی که هست هم بیشتر می شود.اما سخنی هم با احزاب اصلاح طلب.
هر اندازه که این احزاب در پایتخت فعال هستند و در چنین مواردی بخشی از سعی خود را برای دفاع از دموکراسی و حقوق بشر به کار می برند اکثر شاخه های استانی شان این هم نمی کنند. به همین دلیل است که احزاب اصلاح طلب و به خصوص جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین باید فکری به حال بدنه خود بکنند وگرنه این رفتارها نتیجه ای جز گریز مردم از این احزاب نخواهد داشت.
مرکزگرایی احزاب بلای جانشان شده است و اکنون باید در کنار همبستگی با نیروهای اجتماعی نظیر جنبش دانشجویی، جنبش زنان و جنبش کارگری فکری هم به حال بدنه خود و شاخه های استانی خود بکنند.

بابک مهدیزاده

منبع : روزنامه شرق