دستبند طلایی

هرچند اسراییل با محور قرار دادن تهدیدات نظامی ایران، تسلیحات پیشرفته‌ای را از آمریکا دریافت کرده، ولی این کمک‌ها برای اولین بار باعث محدود‌ شدن اسراییل در برابر ایران شده است.
می‌گویند سلاح قدرتمندی که به شکل گسترده‌ در جنگ‌ها به کار گرفته‌ می‌شود، سلاح ”جنگ روانی“ است که با هدف درهم شکستن روحیه دشمن و دادن اطلاعات گمراه‌کننده برای ایجاد آشفتگی در آمادگی نظامی و به شکست کشاندن طرح‌های راهبردی طرف مقابل، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ولی به نظر می‌رسد جنگ تبلیغاتی که رسانه‌های اسراییلی و غربی در طول سال‌های گذشته در جهت خطرناک نشان دادن فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران برای صلح و ثبات بین‌المللی به راه انداخته‌اند، نتوانسته به سران تل آویو در تحقق اهداف خود علیه ایران کمک چندانی نماید و در حال حاضر به نوعی به ضرر اسراییل تمام شده است. این دیدگاه شاید در نگاه اول کمی عجیب به نظر برسد، ولی نگاهی عمیق به اظهارات سران سیاسی و نظامی آمریکایی و اسراییلی، دال بر این مدعاست. برای مثال، اخیراً آمریکا یک سامانه راداری پیشرفته موسوم به FBX-T ‌را در صحرای نقب مستقر کرده که زمان پاسخگویی سیستم ضد موشکی ”Arrow“ اسراییل در مقابل موشک‌های ”شهاب ۳“ ایران را ۶ برابر کاهش می‌دهد و تل آویو را قادر می‌سازد که موشک شلیک شده شهاب۳ از ایران را که در فاصله ۱۵۰۰ کیلومتری اسراییل قرارگرفته است، درنیمه راه پرواز ۱۱‌ دقیقه‌ای با موشک Arrow رهگیری کند!
از زمان ورود این سیستم به اسراییل که بنابر گزارش‌های مندرج در سایت‌های نظامی، بر پایه پرتوافشانی عمل می‌کند و می‌تواند موشک‌های دورپرواز را با کلاهک‌های اتمی، بیولوژیک یا شیمیایی از لحظه پرتاب تشخیص دهد، جنجال رسانه‌ای عظیمی در اسراییل و سطح منطقه در خصوص افزایش توان نظامی اسراییل در مقابل توان موشکی ایران بر پا شده و از این سامانه که از فاصله ۴‌ هزار و ۷۰۰‌ کیلومتری، هر شی و جسمی را به اندازه یک توپ بیسبال، شناسایی و ردگیری می‌کند، به عنوان ”کادوی خداحافظی“ جرج بوش، قبل از اتمام دوران ریاست‌جمهوری وی نامبرده شده است. در واقع باید گفت هر چند اسراییل توانسته با محور قرار دادن تهدیدات نظامی ایران در روابط خود با آمریکا و سایر کشورهای غربی، تسلیحات پیشرفته‌ای را از آمریکا دریافت کند، ولی این کمک‌ها در نهایت به جای این که فضای مانور تل آویو را در برابر تهران گسترش دهد، برای اولین بار آن را محدود کرده است. این موضوعی است که حتی مقامات آمریکایی نیز بعد از تحویل این سامانه راداری به اسراییل علناً آن را بیان کرده‌اند.
در همین خصوص سایت اینترنتی Defense News در تحلیل خود در خصوص استقرار این سامانه راداری پیشرفته در اسراییل، به نقل از یکی از دولتمردان آمریکایی می‌آورد: ”هدف آمریکا از تحویل این رادار به اسراییل، دادن قوت قلب به این کشور و نیز بیان این نکته است که ما طرفدار اسراییل هستیم، اما به ایران حمله نظامی نخواهیم کرد.“ این تحلیلی است که رادیو بین‌المللی فرانسه نیز آن را تأیید کرده است و در گزارش خود درباره رادار ضد موشکی جدید آمریکا در اسراییل می‌نویسد: ”ورود این رادار به اسراییل در واقع پیامی معنادار خطاب به اسراییل و مقامات آن مبنی بر این می‌باشد که واشنگتن آماده کمک به تل آویو در دفاع از خود است نه حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران.“
در همین حال برخی مقامات نظامی و سیاسی اسراییل، با اشاره به این که برای اولین بار تل آویو در طول ۶۰ سال گذشته در خاک خود، یک پایگاه نظامی به یک قدرت خارجی داده، اعطای این رادار را به اسراییل به یک جفت ”دستبند طلا“ توصیف می‌کنند که به دستان اسراییل زده شده است. در همین خصوص هفته‌نامه آمریکایی تایم با اشاره به این که برخی از مقامات سیاسی و نظامی اسراییل از استقرار این سامانه راداری در اسراییل نگرانند و از ایهود باراک، وزیر دفاع اسراییل که بدون نظرخواهی از سایر کارشناسان اسراییلی، خواستار نصب این سامانه در اسراییل شده انتقاد می‌کنند، می‌نویسد: ”برخی از مقامات عالی‌رتبه نظامی اسراییل از این می‌ترسند که این سامانه راداری پیشرفته، هرچند قدرت محافظت از اسراییل را در برابر ایران افزایش می‌دهد، ولی در نهایت ممکن است اسرار نظامی اسراییل را در اختیار آمریکا قرار دهد.“
● اسرار مگو
بنابر اظهارات یکی از مقامات عالی‌رتبه نظامی اسراییلی که نخواسته نامش فاش شود، این رادار این امکان را به آمریکا می‌دهد که هر آنچه را که در آسمان اسراییل پرواز می‌کند (حتی یک زنبور) ردیابی کند. بنابر اظهارات این مقام اسراییلی، حتی یک زن و شوهر هم برای خود اسراری دارند که دوست دارند آن را از یکدیگر مخفی نگاه دارند، ولی حالا شرایط برای اسراییل به گونه‌ای رغم خورده که اسرار نیروی هوایی آن در معرض دید طرف آمریکایی قرار گرفته است. نظامیان اسراییلی، حتی اعلام کرده‌اند که استقرار این رادار در اسراییل می‌تواند سبب افزایش خشم مسکو از تل آویو گردد، زیرا بُرد این سامانه می‌تواند هواپیماهایی را که در جنوب روسیه پرواز می‌کنند ردیابی کند. ولی با وجود چنین اظهاراتی، سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا اسراییلی‌هایی که تأیید می‌کنند تبلیغ علیه برنامه هسته‌ای ایران ضررهایی برای آنها داشته، همچنان بر طبل جنگ با ایران می‌کوبند؟ به نظر می‌رسد اسراییل هرچند نگرانی‌هایی از جانب آمریکا در خصوص عدم تحویل تسلیحات مورد نیاز خود دارد و همچنین از تجهیز ایران و سوریه به سیستم‌های پدافندی ۳۰۰S- روسی، در قبال تسلیحاتی که اسراییل در جنگ اخیر روسیه با گرجستان در اختیار دولت ساکاشویلی قرار داد، به شدت نگران هستند، ولی با دامن زدن به تبلیغ علیه برنامه اتمی ایران، قصد دارد همچنان فعالیت‌های اتمی تهران را در کانون توجهات بین‌المللی نگه دارد.
در واقع باید گفت از آنجایی که جامعه بین‌المللی، توانایی تمرکز بر بیش از یک موضوع را در آن واحد ندارد، اسراییل از آن که تهدید ایران به فراموشی سپرده شود می‌هراسد. با وجود تمام مسایلی که بدان اشاره گردید مسأله دیگری طرح می‌شود که آیا اسراییل صرفاً با وجود استقرار چنین رادارهایی در خاک خود، ریسک حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را به جان می‌خرد؟ نگاهی به تجربیات اسراییل در تکیه به سیستم‌های ضد موشکی، نشان می‌دهد که موشک‌های ساخت آمریکا هرگز نتوانست مانع از شلیک ۳۹ فروند موشک اسکاد رژیم سابق عراق به اسراییل - بعد از حمله هوایی آمریکا به بغداد در ژانویه سال ۱۹۹۱ - شود و نیز چنین سیستم‌هایی نتوانستند در جریان جنگ ۳۳ روزه، مانع از اصابت حدوداً ۴‌ هزار موشک حزب الله به شهرهای حیفا، صفد و عکا شوند. شیمون پرز، رییس‌جمهور اسراییل، در این خصوص می‌گوید: ”جنگ، مسأله سختی است که هیچ کس نمی‌تواند کنترل اوضاع آن را در اختیار بگیرد و گاهی هم طرفین با غافلگیری‌های بسیار دردناکی مواجه می‌شوند، در واقع جنگ یک مسابقه برای ارتکاب اشتباه است و بزرگترین اشتباه هم خود جنگ است“.

دکتر حسن تیزمغز، رییس اتاق مشترک ایران و عراق ‌ ‌

منبع : ماهنامه اقتصاد ایران