یازده‌ ناخدا

وجود ذخایر عظیم‌ نفتی‌ در یازده‌ کشور عضو اوپک‌ سبب‌ شده‌ که‌ آنان‌ نقش‌ تعیین‌ کننده‌یی‌ در عرصه‌ جهانی‌ بازی‌ کنند، از این‌ رو چندان‌ دور از ذهن‌ نیست‌ که‌ نام‌ ناخدایان‌ نفتی‌ بر روی‌ آن‌ گذاشته‌ شود آنانی‌ که‌ وقتی‌ برای‌ تصمیم‌گیری‌ یا اجلاس‌ گرد هم‌ می‌آیند میلیون‌ها چشم‌ به‌ دنبال‌ نتیجه‌ تصمیمات‌ آنان‌ است‌ یازده‌ سکاندار در عرصه‌ جهانی‌ به‌ ترتیب‌ حروف‌ اول‌ کشورشان‌.
● مرد پنج‌ زبانه‌ ادیب‌
خلیل‌ شکیب‌ وزیر معادن‌ و انرژی‌ الجزایر مسلط‌ به‌ ۵ زبان‌ انگلیسی‌، اسپانیایی‌، عربی‌، فرانسه‌ و پرتغالی‌ در ۸ اوت‌ ۱۹۳۹ در الجزایر به‌ دنیا آمد. حاصل‌ زندگی‌اش‌ دو فرزند است‌. دکترایش‌ را در رشته‌ مهندسی‌ نفت‌ در سال‌ ۱۹۶۸ از دانشگاه‌ A & M تگزاس‌ گرفت‌ .مرد ۶۷ ساله‌ الجزایری‌ که‌ کشورش‌ در سال‌ ۱۹۶۹ به‌ عنوان‌ دهمین‌ کشور عضو اوپک‌ لقب‌ گرفت‌ بندرت‌ در جلسات‌ اوپک‌ از لباس‌ عربی‌ استفاده‌ می‌کند و در اغلب‌ موارد کت‌ و شلوار بر تن‌ دارد. او از سال‌ ۱۹۹۹ تاکنون‌ سمت‌ وزیر نفت‌ الجزایر را به‌ عهده‌ دارد اما پیش‌ از این‌ سمت‌، وی‌ در شرکت‌ نفتی‌ شل‌ و فیلیپس‌ در اکلاهما، انجمن‌هایی‌ در دالاس‌، تگزاس‌ و DR‌ مک‌کورد فعالیت‌ داشت‌ در سال‌ ۱۹۷۱ به‌ الجزایر برگشت‌ و به‌ عنوان‌ رییس‌ مهندسی‌ نفت‌ سوناتراش‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ برگزیده‌ شد. وی‌ در فاصله‌ سال‌های‌ ۱۹۷۶۱۹۷۳ به‌ عنوان‌ مشاور فنی‌ رییس‌ جمهور الجزایر انجام‌ وظیفه‌ کرد و در سال‌ ۱۹۸۰ به‌ بانک‌ جهانی‌ ملحق‌ شد. وی‌ همچنین‌ اجرای‌ پروژه‌های‌ نفتی‌ در آفریقا، امریکای‌ لاتین‌ و آسیا و سیاست‌ واحد انرژی‌ امریکای‌ لاتین‌ را نیز به‌ عهده‌ داشت‌.
اما کشور الجزایر صاحب‌ یکی‌ از هفت‌ نوع‌، نفت‌ خام‌ سبک‌ اوپک‌ به‌ صورت‌ اختصاصی‌ است‌. این‌ نوع‌ نفت‌ خام‌ که‌ «صحرا» نام‌ دارد مختا کشور الجزایر است‌. الجزایر روزانه‌ بیش‌ از ۷۰۰ هزار بشکه‌ نفت‌ تولید می‌کند و بدین‌ ترتیب‌ در کنار قطر دو تولید کننده‌ کوچک‌ نفت‌ در اوپک‌ به‌ شمار می‌روند. هر چند این‌ کشور تولید کمتری‌ نسبت‌ به‌ سایر اعضای‌ اوپک‌ دارد اما در تولید خود کمتر با مشکل‌ مواجه‌ است‌. وب‌ سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ الجزایر سوناتراش‌: www.sonatrach-dz.com
● صدرنشین‌ اخبار
پرونمو یوسگیانتورو در ۱۶ ژوئن‌ ۱۹۵۱ در سمارانگ‌ اندونزی‌ متولد شد. حاصل‌ زندگی‌ او سه‌ فرزند است‌. او تحصیلاتش‌ را در رشته‌ اقتصاد دانشگاه‌ کلرادو امریکا به‌ پایان‌ برد و در ادامه‌ دکترای‌ مهندسی‌ اقتصاد منابع‌ را گرفت‌. وی‌ پیش‌ از اینکه‌ بر صندلی‌ وزارت‌ منابع‌ معدنی‌ و انرژی‌ اندونزی‌ در اوت‌ ۲۰۰۰ تکیه‌ کند استاد موسسه‌ دفاع‌ ملی‌، استاد مباحث‌ مدیریت‌ و اقتصادی‌ برای‌ برنامه‌های‌ دانشگاهی‌ و غیردانشگاهی‌ در اندونزی‌ و امریکا، مشاور بانک‌ جهانی‌ و بانک‌ توسعه‌ آسیایی‌، معاون‌ وزیر معادن‌ و انرژی‌ اندونزی‌، رییس‌ گروه‌ کاری‌ برای‌ بازاریابی‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ (BCP)، شرکت‌ در گروه‌ کاری‌ موسسه‌ دفاع‌ و حفاظت‌ ملی‌ اندونزی‌ و عضو تیم‌ کارشناسی‌ مجلس‌ شورای‌ خلق‌ برای‌ تنظیم‌ برنامه‌ راهبردی‌ ۱۹۹۸ کشورش‌ بود. ضمن‌ اینکه‌ وی‌ تا پایان‌ سال‌ ۲۰۰۴ رییس‌ اوپک‌ بود. با آنکه‌ کشور وی‌ با ایران‌ فاصله‌ زیادی‌ دارد اما به‌ نظرمی‌رسید تهران‌ با وی‌ در زمان‌ ریاستش‌ بهتر از رییس‌ فعلی‌ اوپک‌ فهد الصباح‌ ارتباط‌ داشت‌. اندونزی‌ نسبت‌ به‌ کشورهای‌ غنی‌ حوزه‌ خلیج‌فارس‌ نفت‌ کمتری‌ دارد اما نوعی‌ قدرت‌ بدون‌ رقیب‌ در شرق‌ آسیا به‌ حساب‌ می‌آید. از آنجایی‌ که‌ شرق‌ آسیا صحنه‌ فعالیت‌ کشورهایی‌ نظیر ژاپن‌، کره‌ جنوبی‌ و چین‌ است‌ و این‌ کشورها بشدت‌ به‌ نفت‌ نیاز دارند موقعیت‌ اندونزی‌ و نزدیکی‌ آن‌ به‌ این‌ کشورها که‌ موجب‌ تحمیل‌ هزینه‌های‌ کمتر برای‌ انتقال‌ نفت‌ به‌ شرق‌ آسیاست‌ برای‌ آن‌ یک‌ امتیاز به‌ شمار می‌آید. اندونزی‌ دو سال‌ پس‌ از تاسیس‌ اوپک‌ یعنی‌ در سال‌ ۱۹۶۲ به‌ عضویت‌ این‌ سازمان‌ درآمد. ظرفیت‌ تولید نفت‌ این‌ کشور کمتر از ۵/۱ میلیون‌ بشکه‌ در روز است‌. از مجموع‌ نفتی‌ که‌ در قالب‌ سبد نفتی‌ اوپک‌ تقریبا یک‌ قیمت‌ یا حداقل‌ قیمت‌هایی‌ بسیار نزدیک‌ را تشکیل‌ می‌دهند یک‌ نوع‌ آن‌ «میناس‌» نام‌ دارد که‌ مخصوص‌ اندونزی‌ است‌. اما یوسگیانتورو آدمی‌ نسبتا میانه‌رو محسوب‌ می‌شود. در دوران‌ ریاست‌ وی‌ قیمت‌ نفت‌ رشد زیادی‌ داشت‌ و نام‌ او بارها و بارها در صدر اخبار دنیا قرار گرفت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ اندونزی‌ پرتامینا نام‌ دارد که‌ وب‌ سایت‌ آن‌ نیز www.pertamina.co.id است‌.
● جدیدترین‌ وزیر
سیدکاظم‌ وزیری‌ هامانه‌ در سال‌ ۱۳۲۴ خورشیدی‌ در یزد به‌ دنیا آمد و پس‌ از طی‌ دوران‌ مقدماتی‌ تحصیل‌ در رشته‌ مهندسی‌ مکانیک‌ از دانشگاه‌ فارغ‌التحصیل‌ می‌شود. بعدها وی‌ از مرکز آموزش‌ مدیریت‌ دولتی‌ مدرک‌ کارشناسی‌ ارشد می‌گیرد. هامانه‌ در دوره‌یی‌ رییس‌ کنترل‌ کیفیت‌ کارخانه‌ اونیورسال‌ بوده‌ و پس‌ از شروع‌ فعالیتش‌ در صنعت‌ نفت‌ به‌ عنوان‌ مهندس‌ در پروژه‌های‌ مختلف‌ حضور می‌یابد. با عضویت‌ وی‌ در هیات‌ مدیره‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ فصل‌ جدیدی‌ از فعالیت‌هایش‌ آغاز می‌شود. مدیریت‌ اداری‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ایران‌ و ریاست‌ اداره‌ بررسی‌ و تنظیم‌ هدف‌ها و خط‌مشی‌های‌ برنامه‌ریزی‌ نفت‌ از دیگر مسئولیت‌های‌ اوست‌.
هامانه‌ در دوره‌یی‌ دیگر مدیر برنامه‌ریزی‌ تلفیقی‌ نفت‌ و عضو هیات‌ مدیره‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ می‌شود و علاوه‌ بر آن‌ مسوولیت‌ اداره‌ برنامه‌ریزی‌ شرکت‌ ملی‌ پخش‌ و پالایش‌ را برعهده‌ می‌گیرد و عضو هیات‌ مدیره‌ این‌ شرکت‌ می‌شود در مقطعی‌ هم‌ به‌ عنوان‌ معاون‌ وزیر در امور برنامه‌ریزی‌ و پژوهش‌ به‌ فعالیت‌ می‌پردازد.
وی‌ عضو هیات‌ امنای‌ دانشگاه‌ صنعت‌ نفت‌ است‌. با شروع‌ دور جدید فعالیت‌های‌ وزارت‌ نفت‌ وزیری‌ هامانه‌ راهی‌ لندن‌ می‌شود و به‌ عنوان‌ قائم‌مقام‌ مدیرعامل‌ شرکت‌ کالای‌ لندن‌ که‌ وظیفه‌ تامین‌ قطعات‌ پروژه‌های‌ نفت‌ را به‌ عهده‌ داشت‌ مشغول‌ به‌ کار می‌شود. پس‌ از بازگشت‌ از لندن‌ به‌ معاونت‌ وزیر در امور اشتغال‌ منصوب‌ می‌شود و پس‌ از آن‌ به‌ سمت‌ معاون‌ وزیر در امور فرهنگی‌ نقل‌ مکان‌ می‌کند.
پس‌ از آن‌ وی‌ در یک‌ دوره‌ ۴ ماهه‌ به‌ عنوان‌ سرپرست‌ وزارت‌ نفت‌ برگزیده‌ می‌شود و پس‌ از پایان‌ این‌ دوران‌ بر مسند وزارتخانه‌ نفت‌ تکیه‌ می‌زند و به‌ عنوان‌ وزیر نفت‌ کشوری‌ که‌ از اعضای‌ موسس‌ اوپک‌ است‌ در یکصد و سی‌ و هشتمین‌ اجلاس‌ اوپک‌ در کویت‌ شرکت‌ می‌کند. وب‌سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ایران‌:www.nioc.org● وزیر نخستین‌ کابینه‌ پس‌ از جنگ‌
ابراهیم‌ بحرالعلوم‌ وزیر نفت‌ عراق‌ فرزند محمد بحرالعلوم‌ روحانی‌ سرشناس‌ عراق‌ است‌. او دارای‌ مدرک‌ مهندسی‌ نفت‌ است‌ و در نخستین‌ کابینه‌ پس‌ از جنگ‌ عراق‌ وزیر نفت‌ است‌ و در حال‌ حاضر پس‌ از یک‌ وقفه‌ یک‌ ماهه‌ بر صندلی‌ این‌ وزارتخانه‌ تکیه‌ زده‌ است‌. در واقع‌ مرخصی‌ یک‌ ماهه‌ دولت‌ به‌ او به‌ علت‌ مخالفت‌ وی‌ با پیشنهاد دولت‌ برای‌ افزایش‌ ۳ برابری‌ قیمت‌ سوخت‌ بوده‌ است‌ هرچند بسیاری‌ معتقدند که‌ او خود استعفا داده‌ است‌ و پس‌ از آن‌ نیز به‌ درخواست‌ ابراهیم‌ جعفری‌، نخست‌وزیر، جلال‌ طالبانی‌ رییس‌ جمهور و شماری‌ از اعضای‌ کابینه‌ و برخی‌ از رهبران‌ مذهبی‌ و ملی‌ عراق‌ مجددا فعالیت‌های‌ خود را در این‌ وزارتخانه‌ از سر گرفته‌ است‌.
در هر حال‌ عراق‌ که‌ در حال‌ حاضر با ۱۱۰ تا ۱۴۰ میلیارد بشکه‌ دومین‌ دارنده‌ بزرگ‌ ذخایر نفتی‌ در دنیاست‌ هنوز نتوانسته‌ به‌ جایگاه‌ اولیه‌ خود در اوپک‌ برسد. کشور ۲۵ میلیون‌ نفری‌ عراق‌ که‌ خاستگاه‌ و بنیانگذار اوپک‌ بود و در سال‌ ۱۹۶۰ اوپک‌ در پایتخت‌ آن‌ یعنی‌ بغداد زاده‌ شده‌ هنوز نتوانسته‌ خود را از زیر سایه‌ جنگ‌ بیرون‌ بکشاند. در هر صورت‌ نفت‌ ۶۰ درصد تولید ناخالا داخلی‌ عراق‌ را تامین‌ می‌کند. اگرچه‌ قیمت‌های‌ جهانی‌ نفت‌ بسیار بالا رفته‌ اما چشم‌اندازهای‌ تاثیر نفت‌ بر اقتصاد این‌ کشور ضد و نقیض‌ است‌. به‌ هر روی‌ امید می‌رود عراق‌ نیز به‌ جایگاه‌ واقعی‌ خود برسد.
● ورزشکار خودرای‌
احمد فهدال‌ احمد آل‌ صباح‌ در ۱۲ آگوست‌ ۱۹۶۳ در لبنان‌ متولد شد و دارای‌ ۵ فرزند است‌. وی‌ که‌ در حال‌ حاضر ریاست‌ اوپک‌ را به‌ عهده‌ دارد تحصیلاتش‌ را در حد استادی‌ در رشته‌ علوم‌ سیاسی‌ در دانشگاه‌ کویت‌ به‌ پایان‌ برد ضمن‌ اینکه‌ دارای‌ دکترای‌ افتخاری‌ حقوق‌ بین‌الملل‌ از دانشگاه‌ Dong-A‌، پوسان‌ کره‌جنوبی‌ ۱۹۹۴ و دکترای‌ افتخاری‌ آکادمی‌ ورزشهای‌ ایالات‌ متحده‌ در سپتامبر ۲۰۰۰ است‌. او پیش‌ از آنکه‌ در ژولای‌ ۲۰۰۳ به‌ عنوان‌ وزیر انرژی‌ کویت‌ برگزیده‌ شود به‌ عنوان‌ قائم‌مقام‌ امور جوانان‌ و ورزش‌، رییس‌ امور جوانان‌ و ورزش‌ و مدیر ارشد، وزیر اطلاعات‌ و رییس‌ انجمن‌ ملی‌ برای‌ فرهنگ‌ و هنر و ادبیات‌ و سرپرست‌ وزارت‌ نفت‌ انجام‌ وظیفه‌ می‌کرد و شاید علاقه‌اش‌ به‌ تیراندازی‌، اسب‌سواری‌ و نوشتن‌ شعر و مطالعات‌ منابع‌ سیاسی‌ و تاریخی‌ از سوابق‌ و تحصیلاتش‌ نشات‌ می‌گیرد. او هیکلی‌ بسیار چاق‌ و ریشی‌ بلند دارد شاید بتوان‌ او را چاق‌ترین‌ وزیر در اجلاس‌ وزیران‌ اوپک‌ دانست و غالبا در سفرهای‌ خویش‌ به‌ کشورهای‌ عربی‌ و ملاقات‌های‌ خویش‌ با مقامات‌ عرب‌ از لباس‌ عربی‌ استفاده‌ می‌کند اما در سفرهای‌ خویش‌ به‌ کشورهای‌ غیرعرب‌ بارها دیده‌ شده‌ که‌ از کت‌ و شلوار استفاده‌ می‌کند. در هر صورت‌ او از ابتدای‌ سال‌ ۲۰۰۵ ریاست‌
اوپک‌ را برعهده‌ دارد. وی‌ ریاست‌ صنایع‌ نفت‌ در کشوری‌ را برعهده‌ دارد که‌ در سال‌ ۱۹۶۰ به‌ همراه‌ عراق‌، ایران‌ و عربستان‌ سعودی‌ در بغداد سازمان‌ اوپک‌ را تاسیس‌ کرد. شرکت‌ ملی‌ نفت‌ این‌ کشور شرکت‌ ملی‌ نفت‌ کویت‌ نام‌ دارد. وب‌سایت‌ آن‌: www.kpc.com.kw
● وزیرترین‌ عضو
فتحی‌ حامد بن‌ مشتوان‌ نام‌ وزیر کمیته‌ مردمی‌ انرژی‌ لیبی‌ است‌ که‌ در سال‌ ۱۹۵۱ در بن‌ غازی‌ لیبی‌ به‌ دنیا آمد. او دارای‌ ۳ فرزند است‌ و کارشناس‌ مهندسی‌ برق‌ از دانشگاه‌ الفاتح‌ و دکترای‌ مهندسی‌ ارتباطات‌ از دانشگاه‌ استرات‌ لکاید گلاسکو بریتانیا است‌. او در کارنامه‌اش‌ عنوان‌ رییس‌ دانشگاه‌ گاریونیس‌، رییس‌ مرکز تحقیقات‌ مهندسی‌، وزیر صنعت‌، وزیر صنایع‌ استراتژیک‌، وزیر صنایع‌ سبک‌، وزیر صنایع‌ و معادن‌، رییس‌ مرکز تحقیقات‌ صنعتی‌، وزیر کمیسیون‌ عمومی‌ صنایع‌ و در آخرین‌ سمتش‌ در مارس‌ ۲۰۰۴ به‌ عنوان‌ وزیر کمیته‌ مردمی‌ انرژی‌ را داراست‌. او که‌ کشورش‌ ۹۵ درصد درآمدهای‌ ارزی‌ خود را مدیون‌ نفت‌ است‌ جزو اعضای‌ مهم‌ اوپک‌ به‌ شمار نمی‌رود و نظرات‌ آن‌ در نظر کلی‌ سازمان‌ تاثیر زیادی‌ ندارد.
البته‌ قابل‌ ذکر است‌ که‌ تولید نفت‌ آن‌ کشور خیلی‌ هم‌ کم‌ نیست‌ و نزدیک‌ به‌ ۵/۱ میلیون‌ بشکه‌ در روز است‌ این‌ کشور در سال‌ ۱۹۶۲ یعنی‌ دو سال‌ پس‌ از تاسیس‌ اوپک‌ به‌ عضویت‌ آن‌ درآمد. به‌ نظر می‌رسد برخلاف‌ اغلب‌ اعضای‌ اوپک‌ قدرت‌ لیبی‌ در مقام‌ یک‌ کشور تولید کننده‌ نفت‌ طی‌ سی‌ سال‌ گذشته‌ سیر نزولی‌ داشته‌ است‌ لیبی‌ در سال‌ ۱۹۷۰ بیش‌ از ۳ میلیون‌ بشکه‌ نفت‌ تولید می‌کرد که‌ اکنون‌ این‌ رقم‌ به‌ کمتر از نصف‌ رسیده‌ است‌. تحریم‌های‌ لیبی‌ نیز نقش‌ زیادی‌ در این‌ امر داشته‌اند، اما ذخایر اثبات‌ شده‌ نفت‌ در این‌ کشور حدود ۳۹ میلیارد بشکه‌ است‌ که‌ از ذخایر اغلب‌ کشورهای‌ نفتی‌ حوزه‌ خلیج‌ فارس‌ کمتر است‌. نفت‌ موجود در ذخایر لیبی‌ نفت‌ نسبتاص مرغوبی‌ است‌ که‌ هزینه‌ استخراج‌ آن‌ هم‌ چندان‌ بالا نیست‌. در این‌ کشور ۵/۵ میلیون‌ نفری‌ تولید روزانه‌ ۵/۱ میلیون‌ بشکه‌ نفت‌ موجب‌ می‌شود تا به‌رغم‌ تحریم‌های‌ گذشته‌ مردم‌ از وضعیت‌ اقتصادی‌ مناسبی‌ در مقایسه‌ با سایر کشورهای‌ آفریقایی‌ برخوردار باشند. این‌ کشور اکنون‌ تلاش‌ می‌کند تا تولید روزانه‌ خود را به‌ ۲ میلیون‌ بشکه‌ برساند.
● مشاور در نقش‌ وزیر
ادموند مادوآبب‌ دائو کورو در ۱۳ اکتبر ۱۹۴۳ در ایالت‌ نمبه‌ بیلسا نیجریه‌ به‌ دنیا آمد. او تحصیلاتش‌ را در زمینه‌ کارشناسی‌ زمین‌شناسی‌ در امپریال‌ کالج‌ علوم‌ و تکنولوژی‌ دانشگاه‌ لندن‌ آغاز کرد و موفق‌ به‌ اخذ درجه‌ دکتر مهندسی‌ در زمین‌شناسی‌ شد. او کارش‌ را با یک‌ تیم‌ زمین‌شناسی‌ شروع‌ کرد و تا حد مدیر ارشد استخراج‌ پیش‌ رفت‌. وی‌ دارای‌ شغل‌های‌ مختلفی‌ در نفت‌ بین‌المللی‌ شده‌ بود ضمن‌ اینکه‌ در کشورهای‌ هلند، ایرلند، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه‌، سویس‌ و تونس‌ فعالیت‌ داشت‌. وی‌ همچنین‌ رییس‌ هیات‌ مدیره‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ نیجریه‌ بود. او در آخرین‌ سمتش‌ در نوامبر ۲۰۰۳ به‌ عنوان‌ مشاور رییس‌ جمهور در امور نفت‌ و انرژی‌ برگزیده‌ شد او که‌ نقش‌ وزیر نفت‌ را ایفا می‌کند در تمامی‌ مذاکرات‌ شرکت‌ می‌کند و موضع‌گیری‌های‌ نفتی‌ کشورش‌ را در محافل‌ مختلف‌ ذکر می‌کند و عملاً همه‌ کاره‌ صنایع‌ نفت‌ نیجریه‌ محسوب‌ می‌شود. کشور او بزرگترین‌ تولید کننده‌ نفت‌ در آفریقا است‌ و از سال‌ ۱۹۷۱ به‌ عضویت‌ اوپک‌ در آمده‌ است‌. میزان‌ تولید این‌ کشور حدود ۸ میلیون‌ بشکه‌ در روز است‌ و یکی‌ از انواع‌ نفت‌ موجود در سبد نفتی‌ اوپک‌ که‌ «نفت‌ سبک‌ بانی‌» نام‌ دارد مختا کشور اوست‌. نفت‌ نیجریه‌ در واقع‌ جزو انواع‌ نفت‌ خام‌ مرغوب‌ در اوپک‌ محسوب‌ می‌شود، وب‌ سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ نیجریه‌: www.nnpc-publicaffairs.com● رقیب‌ وزیر ایران‌
عبدالله‌ بن‌ حمدالعطیه‌ که‌ از او به‌ عنوان‌ رقیب‌ وزیر نفت‌ ایران‌ نام‌ می‌برند در سال‌ ۱۹۵۲ در قطر متولد شد. او دارای‌ ۵ فرزند است‌ و تحصیلاتش‌ را در رشته‌ BA تاریخ‌ الکساندریا مصر به‌ پایان‌ برد. او فعالیتش‌ را با وزارت‌ فاینانس‌ و نفت‌ قطر آغاز کرد و پس‌ از آن‌ در سمت‌ رییس‌ روابط‌ عمومی‌ و بین‌المللی‌ وزارت‌ فاینانس‌ و نفت‌، رییس‌ امور اداری‌ وزارتخانه‌، رییس‌ امور اداری‌ وزارت‌ داخله‌، وزیر صنایع‌ و انرژی‌، رییس‌ هلی‌کوپترگلف‌، رییس‌ گلف‌ ایر هواپیمایی‌ خلیع‌، قائم‌ مقام‌ رییس‌ شرکت‌ مخابرات‌ عمومی‌ قطر، رییس‌ باشگاه‌ ورزشی‌ السد، رییس‌ انجمن‌ آماتور رادیویی‌، رییس‌ کمیته‌ توسعه‌ منابع‌ و هزینه‌های‌ منطقی‌ انجام‌ وظیفه‌ کرد. وی‌ سپس‌ در سپتامبر ۲۰۰۳ به‌ عنوان‌ قائم‌ مقام‌ دوم‌ نخست‌ وزیر برگزیده‌ شد. در میان‌ وزرای‌ نفت‌ عرب‌ عضو اوپک‌ شاید بتوان‌ گفت‌ العطیه‌ بیش‌ از بقیه‌ از کت‌ و شلوار استفاده‌ می‌کند. وی‌ قبل‌ از یوسگیانتو رو و احمد الساج‌ وزرای‌ نفت‌ اندونزی‌ و کویت‌ ریاست‌ اوپک‌ را برعهده‌ داشت‌. البته‌ تولید نفت‌ کشورش‌ قطر اصلاً قابل‌ مقایسه‌ با میزان‌ تولید کویت‌ یا اندونزی‌ نیست‌. تولید نفت‌ قطر طی‌ سال‌های‌ اخیر تنها حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار بشکه‌ در روز بوده‌ است‌ و حتی‌ به‌ یک‌ میلیون‌ بشکه‌ نرسیده‌ است‌.
وزیر نفت‌ قطر را دشمن‌ ذخایر استراتژیک‌ نفتی‌ در غرب‌ و کشورهای‌ صنعتی‌ می‌دانند. او معتقد است‌ که‌ ذخایر استراتژیک‌ نفت‌ در کشورهای‌ صنعتی‌ موجب‌ می‌شوند تا بهای‌ نفت‌ بیش‌ از حد پایین‌ بیاید. لذا اوپک‌ نباید آنقدر نفت‌ تولید کند که‌ کشورهای‌ صنعتی‌ بتوانند این‌ ذخایر را پر کنند از این‌ رو شاید بحث‌ برانگیزترین‌ موضوع‌ مرتبط‌ با ایران‌ در حوزه‌ فعالیت‌ وی‌ مساله‌ گاز و بهره‌برداری‌ مشترک‌ از پارس‌ جنوبی‌ است‌ از این‌ رو العطیه‌ می‌تواند رقیبی‌ برای‌ هر وزیر نفت‌ در ایران‌ باشد. هر وزیر نفتی‌ در ایران‌ که‌ بتواند در برداشت‌ از پارس‌ جنوبی‌ حداقل‌ فاصله‌ را با قطر کمتر کند، کار بزرگی‌ انجام‌ خواهد داد. قطر در سال‌ ۱۹۶۱ یعنی‌ تنها یک‌ سال‌ پس‌ از تاسیس‌ اوپک‌ به‌ بقیه‌ اعضا پیوست‌ وب‌ سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ قطر :www.qp.com.qa
● سلطان‌ نفت‌ دنیا
علی‌ ابراهیم‌ نعیمی‌ در ۲ آگوست‌ ۱۹۳۵ در پروینس‌ شرقی‌ عربستان‌ سعودی‌ به‌ دنیا آمد. او تحصیلاتش‌ را در کالج‌ بین‌المللی‌، دانشگاه‌ امریکایی‌ بیروت‌، دانشگاه‌های‌ پنسیلوانیای‌ امریکا در رشته‌ زمین‌شناسی‌ و کارشناسی‌ ارشد همین‌ رشته‌ در دانشگاه‌ استانفورد امریکا تکمیل‌ کرد، تا کارش‌ را در شرکت‌ ملی‌ نفت‌ آرامکو از سر کارگری‌ آغاز کند پس‌ از آن‌ معاون‌ مدیر زمین‌شناسی‌ در بخش‌ استخراج‌، هیدرولوژیست‌ و زمین‌شناسی‌ آرامکو، اداره‌ روابط‌ عمومی‌ و اقتصادی‌ و بخش‌ تولید، نایب‌رییس‌، نایب‌رییس‌ ارشد، رییس‌ انتخابی‌، نایب‌ رییس‌ اجرایی‌، رییس‌ شرکت‌ و رییس‌ اداره‌ اجرای‌ آرامکو بود. پس‌ از آن‌ از اوت‌ ۱۹۹۵ به‌ عنوان‌ وزیر نفت‌ و منابع‌ طبیعی‌ عربستان‌ سعودی‌ بزرگترین‌ تولیدکننده‌ نفت‌ برگزیده‌ شد. این‌ مرد کوچک‌ جثه‌ و ریزنقش‌ براستی‌ قدرت‌ بلامنازع‌ جهان‌ نفت‌ است‌.
سکاندار صنعت‌ نفت‌ کشوری‌ است‌ که‌ میزان‌ ذخایر آن‌ در حدی‌ غیرقابل‌ دستیابی‌ از سوی‌ هر کشور دیگری‌ است‌. میزان‌ ذخایر اثبات‌ شده‌ نفت‌ عربستان‌ بنابر برخی‌ آمارها بیش‌ از ۲۷۰ میلیارد بشکه‌ است‌ و ظرفیت‌ تولید آن‌ حدود ۹ تا ۱۰ میلیون‌ بشکه‌ در روز است‌. هیچ‌ کشوری‌ در دنیا نمی‌تواند حتی‌ احتمال‌ بدهد که‌ با اکتشاف‌ و رشد آینده‌ حتی‌ به‌ این‌ رقم‌ها نزدیک‌ هم‌ شود.
وی‌ در هر اجلاسی‌ بی‌شک‌ قوی‌ترین‌ خواهد بود. چون‌ کشورش‌ در مقایسه‌ با دومین‌ دارنده‌ ذخایر نفت‌ یعنی‌ عراق‌ که‌ تنها بیش‌ از ۱۱۰ میلیارد بشکه‌ نفت‌ ذخیره‌ شده‌ دارد فاصله‌ زیادی‌ دارد. او می‌تواند با حرف‌های‌ خود به‌ تنهایی‌ بازار نفت‌ را دستخوش‌ تغییرات‌ کند. او می‌گوید: اعتقاد راسخ‌ دارم‌ که‌ آخرین‌ بشکه‌ نفت‌ تولید شده‌ در جهان‌ متعلق‌ به‌ عربستان‌ سعودی‌ خواهد بود.» این‌ جمله‌ که‌ حالت‌ شعاری‌ نیز پیدا کرده‌ چندان‌ دور از ذهن‌ نیست‌. به‌ هنگام‌ صحبت‌های‌ وی‌ بیشترین‌ چیزی‌ که‌ جلب‌ توجه‌ می‌کند دندان‌های‌ ناصاف‌ و نخراشیده‌ اوست‌ که‌ این‌ امر برای‌ مردی‌ که‌ بر روی‌ گنج‌های‌ نفتی‌ دنیا خوابیده‌ توجه‌ برانگیز است‌. در هر صورت‌ او که‌ کشورش‌ از موسسان‌ اوپک‌ است‌ یکه‌تاز عرصه‌ جهانی‌ است‌. وب‌سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ آرامکو: www.saudiaramco.com
● نماینده‌ دولتی‌ امارات‌
محمدبن‌ ضائن‌ الحملی‌ نماینده‌ دولتی‌ امارات‌ در اوپک‌ در ۳۱ دسامبر ۱۹۵۲ متولد شد. حاصل‌ زندگی‌ او ۷ فرزند است‌. او دارای‌ بالاترین‌ مدرک‌ تحصیلی‌ در مطالعات‌ تجاری‌ است‌ و برنامه‌ مدیریت‌ پیشرفته‌ را در مدرسه‌ تجاری‌ هاروارد خواند. او فعالیتش‌ را از شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ابوظبی‌ آغاز کرد و پس‌ از آن‌ رییس‌ فاینانس‌، رییس‌ امور پرسنلی‌، مدیر عمومی‌ فروش‌ و توزیع‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ابوظبی‌، مدیر تحقیقات‌ شرکت‌ عملیات‌ دریایی‌ ابوظبی‌، معاون‌ مدیر ارشد این‌ شرکت‌ بود و سپس‌ نماینده‌ دولتی‌ امارات‌ در اوپک‌ شد. او که‌ وزارت‌ نفت‌ اوپک‌ را هدایت‌ می‌کند کشورش‌ در سال‌ ۱۹۶۷ به‌ عضویت‌ اوپک‌ درآمد و جزو آخرین‌ عضوهای‌ اوپک‌ به‌ شمار می‌رود. تولید روزانه‌ نفت‌ امارات‌ طی‌ سالهای‌ اخیر حدود ۲/۲ میلیون‌ بشکه‌ در روز بوده‌ است‌.
این‌ کشور در حوزه‌ خلیج‌ فارس‌ به‌ لحاظ‌ سطح‌ قیمت‌های‌ نفت‌ اهمیت‌ زیادی‌ دارد. نفت‌ پایه‌ خلیج‌ فارس‌ بر مبنای‌ قیمت‌ نفت‌ خام‌ دبی‌ در امارات‌ محاسبه‌ می‌شود. به‌ عبارت‌ ساده‌تر مبنای‌ ارزش‌گذاری‌ قیمت‌ نفت‌ کشورهای‌ مختلف‌ خلیج‌ فارس‌ از جمله‌ ایران‌ به‌ استثنای‌ عربستان‌ نفت‌ امارات‌ است‌. وب‌سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ابوظبی‌: www.adnoc.com
● وزیر امریکایی‌
رافائل‌ رامیرز در ۴ آگوست‌ ۱۹۶۳ در کاراکاس‌ ونزوئلا به‌ دنیا آمد. او دارای‌ ۲ فرزند است‌ و فارغ‌التحصیل‌ مهندسی‌ مکانیک‌ از دانشگاه‌ لس‌ آندس‌ مادرید ونزوئلا است‌. او همچنین‌ دارای‌ کارشناسی‌ ارشد انرژی‌ از دانشگاه‌ مرکزی‌ ونزوئلا است‌. او به‌ دو زبان‌ اسپانیایی‌ و انگلیسی‌ تسلط‌ کامل‌ دارد. اما کارنامه‌ او نشانگر فعالیتش‌ در intevep مهندسی‌ پروژه‌ OTEPI هماهنگی‌ DTI‌ هرسین‌، رییس‌ شرکت‌ ملی‌ گاز و وزیر معادن‌ و انرژی‌ است‌ او سپس‌ در ژانویه‌ سال‌ ۲۰۰۵ به‌ عنوان‌ وزیر نفت‌ و انرژی‌ ونزوئلا انتخاب‌ شد. او که‌ کشورش‌ پنجمین‌ صادرکننده‌ بزرگ‌ نفت‌ در جهان‌ و بزرگترین‌ صادرکننده‌ نفت‌ در قاره‌ امریکاست‌ از سال‌ ۱۹۶۰ یعنی‌ سال‌ تاسیس‌ اوپک‌ به‌ عضویت‌ این‌ سازمان‌ درآمد. در واقع‌ این‌ کشور روشن‌کننده‌ شعله‌ سازمان‌ کشورهای‌ صادرکننده‌ نفت‌ اوپک‌ بوده‌ است‌.
میزان‌ تولید روزانه‌ این‌ کشور ۳ میلیون‌ بشکه‌ است‌ که‌ نیمی‌ از آن‌ به‌ امریکا صادر می‌شود. اما نفت‌ خام‌ ونزوئلا با نام‌ «تیاخوانا» یکی‌ از انواع‌ نفت‌ در سبد نفتی‌ اوپک‌ است‌ اگرچه‌ این‌ نوع‌ نفت‌ خام‌ به‌ مرغوبیت‌ بهترین‌های‌ نفت‌های‌ اوپک‌ نیست‌ اما به‌ واسطه‌ نزدیکی‌ ونزوئلا به‌ امریکا که‌ بزرگترین‌ مصرف‌کننده‌ دنیا است‌ اهمیت‌ زیادی‌ دارد. اما رافائل‌ رامیرز به‌ همراه‌ هوگو چاوز رییس‌ جمهور کشورش‌ که‌ مورد تهدید امریکا است‌ معتقدند که‌ جهان‌ باید به‌ قیمت‌ بالای‌ نفت‌ عادت‌ کند. صنایع‌ نفت‌ ونزوئلا به‌ واسطه‌ تهدیدهای‌ مکرر هوگو چاوز مبنی‌ بر احتمال‌ قطع‌ صادرات‌ نفت‌ کشورش‌ به‌ امریکا و مسائل‌ مربوط‌ به‌ آن‌ اخیرا توجهات‌ زیادی‌ را برانگیخته‌ است‌. وب‌سایت‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ونزوئلا که‌ پترولوس‌ نامیده‌ می‌شود: www.pdv.com

منبع : روزنامه اعتماد